8669 resultaten.
Herfst op het kerkhof
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 219 ik heb je verzonnen naast mijn hart
en langs een droom met mijn droeve idioom
je valt in letters uiteen
omdat ik geen woorden kan vinden.…
Najaarsstemming
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 82 'k in deze grijze lucht
mijn leven overzie
door de kleur van de bladeren aan de bomen
ook aan de droeve
melodie niet kan ontkomen…
Somberend
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 789 Een droeve dompteur uit Almere
Moet positief denken aanleren
Het lijkt dan wel sterk
Maar laatst op zijn werk
Zag hij enkel leeuwen en beren…
Verzuchting
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 534 Het ademen is reeds zwaar,
avond in de vroege ochtend,
licht gloort in de verte,
maar duisternis omhult
het droeve hart.
En langzaam verglijdt de tijd.…
PRINS FRISO
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 330 droeve gebeurtenis!
treurend ons koningshuis!
Friso werd plots
door de dood overmand
visionair was die
supersportieveling
intelligent, zelfs briljant
(meent een krant)…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.686 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.152 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 153 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.624 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Openstaan voor jezelf.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 232 Wanneer men luistert
naar zijn ziel dan begint taal
zowaar te leven...…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 518 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 benaderingen
Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje
Zegeningen niet te tellen
Dankbaar
Gezond naar ziel en lichaam
Muze steeds aanwezig
Ochtendgloren wenkt
Sterrenhemel lonkt
De volle maan beste vriend
Heelal zo heftig temperamentvol en wijs
Machtig krachtig meeslepend hitsig stuwend
Prachten om me compleet in te verliezen
Stilte…
Woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 172 Laat woorden
Nooit een stilte kraken
die de liefde breken…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 65 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
In geen spiegel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.064 De dag dat in geen spiegel
dit gezicht nog zichtbaar
zal zijn, is het een droeve dag?…
nazomeravond
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 816 door
de opalen avond de droeve klank van
een bevlogen klarinetsolo
een avond in oud goud
een avond zelve op fluwelen pootjes
talmend de aftocht blazend…
aritmie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 212 uit het donker
van mijn kamer
staar ik naar
het maanlichtraam
ik luister
slapeloos
naar de echo
van een verre hond
mijn slapen bonzen
mee met
het droeve dier
en ik heb meelij
met zijn buren…
Druppelt regen in de nacht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 komma
de daad wordt al snel dichterlijk donker
jij hebt jouw kansen verspeeld, tussen dromen
zachte regen, en generaties van gewoontes
droeve melodie, aan jou de terugkeer
alle heimwee naar een triest verlangen.…
DE SCHONE HERFST
poëzie
4.0 met 4 stemmen 890 En als ik trad onder het droeve woeden
Van stilte en weelde en lust de dood gewijd
Voelde ik een beven door mijn leden spoeden,
Maar ook, diep in mijn ziel die bang-verblijd
De rijkdom dronk, het mateloze bloeden
Van schrijnende angst en hete onzekerheid.…
SUBMISSIE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 465 Er heerst voor altijd droeve alteratie
over Hrabove in de oblast Donetsk
verbijstering rits men niet meer dicht
bewoners blijven verstoken van stilte
meer nog kommer over verre grenzen
waar knuffels en beelden domineren
onder ronken van overvliegende
storm op weg naar eeuwige vrieskou
er branden weer ontelbare kaarsen
want kerst en nieuwjaar…
De Schone Herfst
poëzie
4.0 met 3 stemmen 649 En als ik trad onder het droeve woeden
Van stilte en weelde en lust de dood gewijd
Voelde ik een beven door mijn leden spoeden,
Maar ook, diep in mijn ziel die bang-verblijd
De rijkdom dronk, het mateloze bloeden
Van schrijnende angst en hete onzekerheid.…
Levensvraagstuk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 227 Nu geluiden weerloos zijn in de kalmte van de stilte
jouw onzichtbare nabijheid die mijn adem steelt
de uitgekozen zinnen waarmee je mij doorzoekt
liefhebben in het dagelijkse vergeten
uit eenzaamheid op zoek naar nieuwe wegen
voor als niemand meer wilt lezen en begrijpen
in die droeve begeerte naar affiniteit
zonder het dilemma van onwetendheid…