10147 resultaten.
Kon ik maar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
737 - Kon ik maar -
Ach als ik toch kon vliegen
Alle mensen kon bereiken
Helpen waar het nodig was
Dan zou de wereld beter lijken
Ach als ik toch ter plekke kon zijn
Ieder persoon kon bemoedigen
Omarmen en omhelzen kon
Het geluk wat kon bespoedigen
Ach wat zou de wereld juichen
Lachen en gelukkig zijn
Wat zou veel leed verholpen worden…
de toekomst was van edelsteen
netgedicht
3.7 met 295 stemmen
45.777 jij bent niet hier
vanbinnen niets meer
een omhulsel ben ik slechts
een krot
voor afbraak in de steek gelaten
leeggehaald tot op het bot
lamgeslagen, zwaar gehavend
voelt mijn hart, mijn lichaam aan
wankel zoek ik naar een houvast
struikelend over kruiend ijs
maar de toekomst ligt in duister
voor mijn ogen doemt het grijs
waar is onze…
Gecensureerd sentiment
netgedicht
3.9 met 8 stemmen
212 Haal je hoofd uit de slaapkamer
en vertel me dan
wat het is
dat jij hebt gedaan
waardoor de bedorven zin
het leven opvoerde
en wist te baren
gekromd de rug
door een paar uit het lood geslagen schouders
genageld aan de paal van een staande ovatie
ik hoef niet meer te klappen
wanneer na iedere seconde
de liefde al kreunend wordt…
vers
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
498 de duistere nacht verlaat
mijn kamers en ik ontwaak
wenkbrauwen vol rijm
rillerig van bezwete dromen
huiver voor de naakte dag
het bevroren winterveld mijn thuis
als onbeschreven blad
zie de roerloze reiger
zoekt vergeefs zijn prooi
in dichtgeslibde vijvers
onmachtig met lamgeslagen vleugels
kijk ik verbaasd en leeg
naar de vlucht…
Stilte
hartenkreet
4.1 met 9 stemmen
2.208 Onmacht, boosheid, pijn en verdriet,
Hoelang nog? Dat weten we niet.
Wachten op wat komen gaat, niet weten doet zo zeer,
Wat moeten we verwachten? Ik weet het niet meer.…
Lessen van de koude grond
netgedicht
2.6 met 21 stemmen
1.074 al zou je willen, lief,
de liefde is toch niet te dwingen
de warme deken trok
je met gemak over ons hoofd
maar met de barst in beider ego's
hoe spijtig de ontdekking
werd juist ons falen weer ontbloot…
Ik geef je te eten
netgedicht
3.5 met 19 stemmen
566 ik geef je te eten
toch blijf je vol honger
te drinken
maar dorstig zoek je
aldoor
in diepe putten
als de ziel
en het lijf
naakt zijn geschuurd
doet iedere
bevruchting zeer
het spiegelt
de liefde als
onhaalbaar
maar is ook vaak
vertekend door
verwachting
alleen zijn
wil zeggen:
ik ben
de brug naar buiten
kent dan…
flirten met onmacht
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
128 bij nacht kan ik niet flirten
met mijn verdekte onmacht
die overkomt me juist in dromen
als ik voor het spel van flinke vrouw
steeds lijk te laat te komen
dan breekt de opgebouwde grip
nog vóór mijn handen af
loopt alles in het honderd
bij dag kan ik nog koketteren
scharrel wat rond met schone schijn
pronk met verschoten veren
maar…
Vlakbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
70 de kans
om snaar bij snaar te voegen
misschien is het werkelijk schrijnende
zo denkt hij soms
dat het gemis en de onmacht al waren beklonken
bij mijn geboorte…
Vlakbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
456 de kans
om snaar bij snaar te voegen
misschien is het werkelijk schrijnende
dat het gemis en de onmacht bij mijn geboorte
al waren beklonken
zo denkt hij soms…
bloem
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
520 bewonderaars
genieten van haar kleuren
het is de onmacht
die plukt…
aardse leven loslaten
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen
256 goed
Onmacht voel ik
Hoop dat je snel je rust vind
Lieve groet
Het ga je goed…
De gezanten van Athene
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 De gezanten van Athene
in hun comfortabele rijtuigen
demokratisch ontdaan van opsmuk
zijn voornaam van onvermogen
om een besluit te nemen, verdeeld
door al de nuances van het verstand
Ze zullen moeten wachten
want we hebben nog geen nieuws
van onze informanten
We besprenkelen de geit
met lauw water, ze bibbert niet
dus de god zal niet…
[ Politiek draait om ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
40 Politiek draait om
het trachten te beheersen --
van onze onmacht.…
Gelijk een hond
poëzie
3.4 met 11 stemmen
1.650 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...…
Morgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
451 Gevangene in je eigen waan.
Je trilt,
Je wilt rust in je hoofd.
Rust die er niet is.
Niet hier.
Ik kan je niet helpen.
Onmacht voel ik.
Woede, pijn.
Woorden helpen niet.
Niet meer.
Ik zoek je hand.
Hou je stevig vast.
Ik voel je kilte.
Je glimlacht.
Je zegt het komt goed.
Alsof jij mij wilt troosten.
Niet jezelf.
Morgen?…
Een Nieuwe Muur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
64 In Brussel, het tehuis van de EU
Gegroeid uit EEG, EGKS
Atomium, van slechts een land of zes
Staat Polyglot het Monster in het NU
Omheind door muur en wal van prikkeldraad
In Lampedusa, Frontex aan de kust
Oost-Polen, Litouwen en Belarus
Een hek dat geen migranten binnenlaat
Pandora zaaide onmacht in het kwaad
Besluiteloosheid over eigen…
Schaduw
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
703 Alles is zwart in mijn hoofd
Het laatste lichtje uitgedoofd
De moed zakt weg
en trekt de energie mee
Onvermogen, onmacht en zelfhaat
beheersen nu mijn bestaan
Ik sta voor de keuze:
Verdwijnen in de schaduw
of toch nog verdergaan
De onderste steen van de muur
heb ik in eigen hand
Durf ik hem eruit te halen
zodat het licht naar binnen…
LEERPROCES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
46 in kaalgeslagen stompen bos
met nacht en onmacht in donkere darmen
gorgelend grommend en fluitend
duister drab van eigen brein komt los
schuifelt over de vuile verbodsgrond
knarsend het legergroen roestig kolos
primitiever dan toen we onwetend waren
het stamhoofd bevroegen op zijn wens
en bovenop de zere blaren zaten
naast de karkassen…
zwarte kraaien
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
105 ieders verweer
treed binnen in mijn bewogen bloed
spreek dan en enkel dan kwaad
wanneer eigen eerlijkheid u niet verzaakt…
zwarte kraaien
netgedicht
3.3 met 15 stemmen
223 ieders verweer
treed binnen in mijn bewogen bloed
spreek dan en enkel dan kwaad
wanneer eigen eerlijkheid u niet verzaakt…
Suicide
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
1.313 ongehoord
ongezien
onbegrepen
onverzacht
onmacht
onbegrip
Ongestoord
Ontkracht
begrijpelijk…
leven
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
124 leven
is moeizame zelfbevrediging
onmachtige hunker
die sublimeert
in het fataal orgasme
van de doodskramp.…
'Eige' , Eigen ik.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 Ik kom graag bij mijn 'eige'
bij mijn 'eige', eigen ik
ik kan het heel goed vinden
met mijn 'eige', eigen ik
Maar 't allerliefst ben ik me 'eige'
bij jou, ook een 'eige', eigen ik
jij leeft altijd in mijn eigen
met een lach en met een snik
Dus ieder eigen en ook samen
het ultieme wat liefde biedt
door steeds ruimte te geven…
Geestdrift
netgedicht
4.8 met 60 stemmen
55 verliet en jij
alleen bleef met
je eigen melodie
dat eentonig
riep om een
akkoord om
vroeg gehoord
te worden in de
meerstemmigheid
van geestdrift en
enthousiasme tot
ieder aanstekelijk lachte…
Spartelend dier?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
74 Hoe noemt men dat schandere wezen
dat ons heeft uitgevonden, klapwiekend
voor eigen publiek en ovatie terugkeert
op zijn schreden, in zijn laatste kunstje stokt?…
ik drink jouw muziek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
274 pas
geasfalteerde wegen
niets is akeliger dan het
gewauwel van mijn eigen
klaagzang dat kleverig
mijn huig verzwaard met
melodieën uit een ver doch
onzelfzuchtig verleden…
Rustpunt
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen
233 Gedachten zoals emoties
hebben ook krachten
soms zijn ze mild, soms wild
een omarming als troost zou fijn zijn
in eenzame dagen als milde macht
die het gevoel van warmte beheersen
emotie van loslaten wat je dierbaar is
geeft diep gevoel van onbehagen
begint als wild, zelfs machteloos lijkt
acceptatie maakt dat gedachte overwint
wat niet…
avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
122 vurige vingers
glijden van
de rand van de wereld
gloeiend is de zon
er bij
lichtend op in onmacht
en verdwijnt
als een dief…
gesternte
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
52 Al wegen onmacht en talmen zwaarder dan lood,
zij zijn mij eigen en vertrouwd.
Ik weet dat als ik door mijn grenzen breek,
de verte nieuwe horizon en tijd onthult,
dan ligt de toekomst voor mij open,
laaf ik me aan eigen, onbedorven bron.…