7986 resultaten.
Voel de verf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
133 Die mezelf was
Kwijtgeraakt,
Zelf niet meer
Wist wie ik was
En waar ik
Vandaan kwam
Laat staan dat
Ik wist waarnaar
Ik op weg was,
Breng met dikke
Verf op dit doek
De pijn van mijn
Leven aan -
Elke klodder die
Zichtbaar achterblijft
Is uiting van een
Traan die onzichtbaar
In mij achter bleef
Maar nu voelbaar
Langs…
Op mijne afbeeldinge in het klein door Filips de Koning
poëzie
4.0 met 4 stemmen
898 Noch min dan verf, een damp, een mist.
1664…
Rembrandt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
140 Rembrandt
Innemend voorspelbaar
zoals jij je haren afvuurt
op wolken zo grauw
voor altijd kwetsbaar in toedracht
opent de hemel zich breekbaar blauw
in linnen gesponnen gedachten
die nooit echt ervaring opdoen
als een kleur die niet huilt daar
de traan van je penseel gedropen
geruisloos en nat in
druppel verf tot stand kwam…
blijheid
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
316 de nacht knikkebolt nog wat na
haar heupen schetsend in het laatste licht
wiegend naar raaklijnen van morgen
lauwwarm serveert de zon haar eerste stralen
met verf op haar tong
signeert ze wolken aan de kim
ze maakt oogcontact met landschap
en slaat haar armen om de wereld…
Traditiegetrouw
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen
311 Geen Karst dit keer, geen verf of zelfs gevloek;
maar wel een coup uit onverwachte hoek.…
wildgroei
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
169 hier
is niet meer dan gebarentaal
hier spreken geen kletterende lippen
en hoef ik niet te aarzelen
om lief te hebben
het openen en strekken
als een wankele windgolf
waarin ik gedachten verf
stand houd
in het enige verhaal
dat er toe doet
het is hier
op deze dag
en geen andere
dat hoge lucht
me niet lager schreeuwt…
Lijnenspel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
125 Zorgvuldig het mengsel
Van lijnolie en pigment
Van uitlopende kleur
Op het paneel aangebracht,
Hoe goed ook de verf
Zich verdeelt over
Het maagdelijk oppervlak,
Zonder dat er ook
Maar enige intentie
Achter zit, zie ik
Dat een onverwacht
Lijnenspel van licht
En donker het wint
Van elke kleur…
Groene verf
gedicht
3.0 met 23 stemmen
11.852 Het ideale gedicht:
een met overleg gemorste
groene plas verf
Een gedicht
ligt bij voorkeur
in een drukke winkelstraat
De een loopt hierheen
de ander loopt daarheen
en iedereen maakt
groene voetstappen
-----------------------------------------------------------------
Uit: 'Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten'(2002…
Een ruige kunstenaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
1.691 Al drinkend slokt haar verf
het wit gretig op.
Sprakeloos komt het beeld
langzaam tot leven.
Haar compositie is als
een ruig landschap;
woeste schoonheid,
adembenemend mooi!
Ruige stilte
is haar beloning!…
Papier
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
74 er bewegen mensen
in de geschilderde stad
het papier wacht geduldig
op een nieuwe streek
van de verdwaalde kwast
naast een onbekend bed
en groene bossen schaamte
onder een strak gestreken lucht
beamen in dat stille verdriet
tranen die de verf verdunnen…
Aquarel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
296 Van het geluk
dat delen mogelijk maakt
zoals de verf zich kleeft
aan het witte doek.…
EMOTIE
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
872 Het lijnenspel, de kleuren ingebracht
waar door de warme tint
gevoel wordt weergegeven
dat ook door dit moment
nooit werd geëvenaard
emotie losgebarsten op papier
met tranen aangelengde verf
druipt in een vorm,
die niet verkozen werd
maar later bleek,
dat toen juist onbewust
de toekomst werd bepaald…
Pigmenten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
132 heb licht gevangen
zag het hangen
aan kaarsen en lampen
pas in de ochtend
ging het verdampen
in de rijzende zon
keerde weerom
in duizenden kleuren
van bloemen en planten
heb pigmenten gemengd
schilder met verf die in licht
haar vrijheid weer vindt…
Uiteinden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
146 Donker dat door
Me heen trekt
Uiteinden van
Hersencellen
Waarin de pijn
Zich verzameld heeft
Die ik door de verf
Heen naar buiten druk
Elke penseelbeweging
Geeft verlichting,
Brengt het pijnlijke
Over op het doek,
Geeft uiting aan verdriet
Dat kracht meebracht
En wijsheid
In de tijd…
Die vuur ontsteekt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
504 er is een noot
die jengelt
om een melodie
van wie
het witte doek
dat nog steeds
wacht op streken
van de Brood
ineens is er de vlam
die vuur ontsteekt
en Brood weer leven deed
in verf op de kwast
klinkt melodie
die op papier
de noot en componist
maar steeds vergat…
Een nieuwe lente
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen
160 Zoet koeren hier twee tortels op het dak
Lichtgroene verf is bomen aan ’t penselen
Narcissen vlaggen met majeure gelen
Een mus hangt klankfestoenen aan een tak
Maar als ik dan weer denk aan Marioepol
Stemt dat in no time minder lentevol…
Schaduwen en rondingen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
90 Je zwaaide
toen ik nader kwam
langs de contouren
van beschaving
in de berusting
van voorgevoelens
als een kleine god
sprak je me toe
nabij de grenzen
van bezinning
door de gevoelens
diep in mijn hart
en ik aarzelde
tussen schaduwen
en rondingen
de ruwe kwast
met donkere verf
in mijn hand
jij was mijn land
mijn schilderij…
Verfvuur [voor Gís Marí]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
69 De race is immers - bijna nu - gelopen
de verf al ietsje uitgehard en nagedropen.
Zijn allerliefste lief weer eens beleden
dient nu haar navelstreng nog doorgesneden
zij zal het verder in haar uppie doen
zich tonen aan hen met smaak en hun met poen.…
Portret
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
596 Ontelbare kleuren die mijn ogen
blijven bewerken, haast uit
lijken te breken door lagen verf;
het zichtbare ontward.
Er is geen begrensde ruimte meer
alleen licht
dat graag door vensters gluurt.…
Nooit weerom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
281 richt alle spiegels
naar de zon
en geef dat licht
je fluisteringen mee
verf dan de veren van de vogelman
tooi hem met gouden ringen
en laat hem vliegen over zee
tot waar de grote vissen zingen
daar zal een zuil van zonlicht zijn
daar is de wereld zonder pijn
dankzij die fluisteringen…
Vernieuwing
gedicht
2.0 met 36 stemmen
14.297 ik weet wel dat ons denken een computer is
maar ook dat er een terras bij is
en aan de overkant een gebouw
waarop met rode verf een woord staat
dat nog niet geprogrammeerd is
en dat je tussen de auto's door
kunt laten oversteken naar
de stoel naast je
die nog vrij is
in ons hoofd zit wat voorbij is
------------------------------------…
Ode aan de jarige dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
2.299 Hij schrijft zijn zinnen
zoals de schilder de verf strijkt
op het witte doek
woorden die bekoren
zinnen die strelen
met een pen die vertelt
vanuit het hart
rijmen hoeft niet
hij blijft zich zelf
sociaal bewogen
hoezeer bewonder ik hem
Van harte proficiat Roland
Cobie…
Wens
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
125 ik hang mijn wil
aan groene bomen
kleur de lucht roze rood
als in mijn dromen
verf mijn haren
in de westen wind
bol de rokken
van 't spelend kind
zoek 'n lieveheersbeestje
al in 't verse gras
kon 't maar voor altijd
zo blijven, zo vredig als 't nu was…
Ontschilderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
75 Warboel van kabels
In mijn hoofd
Overal knopen
Die mij het
Zuivere denken
Beletten -
Warrelige warboel
Van eindeloze
Gedachtenkronkels
Die mijn denken
Op slot zetten -
Pas als ik
Schilder en met
Verf mijn emoties,
Mijn diepgevoelde
Gedachten vorm geef
Lukt het mij alles
Dat in mijn hoofd
Vastzit te ontwarren…
Staal in jouw beton
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
353 Ben een wrak
dat langzaam
opgevreten wordt
van binnenuit
roest staal
in jouw beton
verbrokkel wat
ooit eens begon
weer bladdert
verf van de ramen
hout begint te tanen
na haar duurzaamheid
ik was voor
tijdelijk kom nu
naar huis in samen
bouwen wij ons eigen thuis…
Nieuw begin
netgedicht
2.0 met 37 stemmen
8.595 Verf verhult
het bouwbehang
in fleurig frisse kleur.
Groentesoep
geurt door het huis
en vult de holle lucht.
Koffie smaakt
met krentenbol
op kratje op zijn kant.
Langzaamaan
begint het al
een beetje thuis te zijn.…
Prins Carnaval
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
1.096 Maatpak verdwijnt in
veel te grote schoenen
valse lach achter
bonte verf
die hun roodomrande ogen
laat zien hoe ze werkelijk zijn.
Zuipend, kruipend
komen ze tot hun recht
omdat ze net
hun maskers hebben afgezet.…
hemelwater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
113 de bedrieglijke eenvoud van
kabbelende woorden
korte kale zinnen en
gaten in spaarzame verhalen
zetten onze verbeelding
dik in de verf
de dagen van melk en
honing bijten zich vast in
een zwijgende symbiose
verkruimeld bungelen we
onder aan de tijdsboog tot
het hemelwater ons verlost…
Het witte doek blijft maagd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
141 kleur ik werkelijkheid
of is de verf bereid
daar vorm aan te geven
er grijst
tweeledigheid
in diepere nuancering
het penseel
mengt componenten
tot geheel
schaduw en contrast
kleden ieder met balans
die bij hem past
alleen het witte doek
blijft maagd
waar het om dromen gaat…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
138 Ik strijk de zorgen uit de morgen
laaf me aan wat hemelse thee
snij dikke plakken zonlicht
in mijn haar neem ik wolkenbrood mee
Ik verf de noen secuur zacht groen
klop daarna mijn dromen uit
hang verlangen aan de waslijn
schrijf verzen in 't fluitenkruid…