34794 resultaten.
Voorbij de horizon
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 700 De zon straalt vreugde.
Laat zijn liefde zien aan ons,
kijkend wat er komt.…
De Droom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 804 Het leven lijkt nooit zo kostbaar.
Niets anders is waar.
Het leven door Gods handen gegeven,
en door een en dezelfde handen weggenomen.
Hij schenkt ons het leven.
En bezorgt ons het Beloofde Land waar wij over dromen.
Hij schenkt de weggenomende het leven van zijn dromen.
Op aarde wordt er iemand ontnomen.
De liefhebbende wordt het verdriet…
jouw naam
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.351 Weer wolkenloos en warm de dagen
waarin gemis heet als de zon
en zout als pijn. O lief,
dat vogels eens als letters waren
en ik de lucht beschrijven kon:
de hemel zwart van vleugelslagen
waarmee jouw naam begon…
Dit wintert niet
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 7.036 Dit wintert niet, dit gaat
ook niet voorbij:
een jonge hoboïste snijdt
een vers riet. Een ander kind slijpt
potloden. Een derde breekt
het hoofd over een prille min.
En wij? Zoveel is zeker:
wij sneden ook, wij slepen dito
potloden en braken ons de hersenen
over idem.
Het zijn van de woorden
dezelfde daden.
Maar klinkers wisselen
als…
Twee zusjes
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.962 1
Het is geen ruziën,
ik noem het: zwavelzuren.
Nu het om de mooiste knikker gaat,
maken zij van ieder woord een bijtend gif.
Daarna zitten zij nog uren met de brokken
in hun keel.
Dan volgt de schaamte en het zwijgen
en het brandgat in hun ziel
2
Hun ruzie loopt op hoge
poten met een huilerige stem.
Zij vechten niet om het…
Oester
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 558 Zo had ik je nog niet
gezien: je ene hand
over de andere gelegd,
schelpsgewijs,
alsof je zegt:
Kom, wees mijn zand;
kom, wees mijn pijn;
laat mij voor jou
een parelmaker zijn.…
Zij
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.437 Zij durft niet kijken als ze kijkt
Zij sluit ramen en deuren
met haar ontloken ogen
Maar met haar vingertoppen schrijft
ze in de palmen van mijn handen:
bemin mij, doe mij open…
geur
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 663 je hangt nog in mijn trui
met parfum van vandaag
vluchtig word je
even streel je
klinkt van geur
de echo reukloos na:
houd mij nu vast
vasthouden
even maar…
Etretat
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 3.371 Het veilige dorp van een mespuntje zee
snufje zout waar de kiezels de branding
doen rollen en klossen waar de winkels
nog op hun hurken zitten bijeen op een plein
waar de kleuren buiten de deur wiebelen
plastic strandslippers ballen waterpistolen
toeristen waar de naam kortom vredig is:
Etretat
Maar voorbij baai en bakens promenade…
Fire&rain 2
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 473 James Taylor op een nieuwe dvd,
vuur en regen krijgen melodie.
Maar god verhoede dat ik de regels hoor
over uitgewoonde morgens waar
plannen in de wind verwaaiden
en jij weg was.
Denken aan jou, zo stil nu, zo ver weg,
zo weinig in muziek, zo veel in kinderen
die blinde aandacht vragen...
Teugelloos geloven dat ook jij je ogen dicht
hebt…
Etretat II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 448 De Meeuwen
Wij zitten op de schoorsteen,
hoog op de praatstoel zitten wij
te kakelen als oude wijven,
heksen. Wij snavelen elkaar
geschiedenissen na: weet je nog
van toen de dood en toen de dood
en van de kathedraal die nooit
werd afgebouwd?
Wij schieten in de lach, laten
ons van de daken waaien
in feilloos navigeren
Kaatst…
Loos, WO I (thema met variaties)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 429 I
Het bestaan in stenen op rij,
namen tegen muren opgestreken,
boeken, af en toe herdenken
met vergeelde droefheid:
het is in Loos te zien.
En we zouden moeten weten
dat elders iemand weer de passie preekt
en we zouden op de kippen moet passen
Het zal wel weinig helpen:
Sta op soldaat,
hoor het gore bevelen.
II
In…
La Normandie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 531 Hoor hoe de wind ons uitlegt
waarom de orgels hier zo
de kathedralen doen dreunen:
Hoor, Cavaillé-Coll te Rouen
dondert door hoofdschip en beuken:
geluiden van oorlog en zout op de plank
uit verbrokkelde tijden.…
Wij van elkaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 841 Als in het regenboogvlies
geen kleuren verbleken,
blijven wij de appels
van elkaars ogen
Als geur blijft hangen,
worden jij en ik
een vleug rondom elkaar.
Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
En zelfs wanneer
het niet zo is,
alles straks vergeefs
blijkt en vergeten,
dan nog:
samen ergens…
Jouw ogen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.161 Gedichten schrijven vaak zichzelf,
alleen jouw ogen niet, die moet ik maken
van zeewater en zilte schelpen.
Je ogen blijken mooier dan het raken
van woorden die moeten benoemen.
Geen vers tipt aan jouw kijken.
Ik schrijf over dat eindeloze blauw,
over het oplichten van de einder als het
weerlicht zoals toen die middag jouw
iris…
Schoolplein in de winter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.750 Jij zit de dooie school te overleven
daar op dat bankje op dat doodleeg plein;
er komen vlokken op je haren sneeuwen
als word je zienderogen oud. En klein
dalen vanuit de hoogte meeuwen
neer op je handen die het brood verdelen
Dan laat eindelijk over de eeuwen
heen een stem zich uit een verte horen:
"Een vrouw, een man, een paradijs…
Echten buiten seizoen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.034 De pottenbakker zoekt de leemsoort uit
voor als in de gestoofde zomerdagen
de Randstad hier haar rondje Echten doet.
Nog is de oven dood, nog lopen
kippen op de lege schappen
en is daar buiten het dorp
een opsomming van niets:
schoorvoetend zonlicht, vechten
tegen de gure molenwind,
nauwelijks gras,
niets eens een brink,
die dorpen immers…
Prima Materia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Wanneer wij komen te liggen in
de handpalm van de tijd,
die adem over jou en mij
doet strijken en ons dan
in één zucht wegblaast.
Wanneer wij dus door eeuwen waaien
in het heelal van onze dood,
zullen wij zoveel zwaarte krijgen
dat ik naar jou en jij naar
mij wordt toegebogen.
We zullen elkaar vast wel niet meer raken,
maar reiken…
Kleuren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 753 Ik zie een overmacht
aan weemoed in je ogen.
Ik vraag of je gelukkig bent;
je zegt: nog koffie?
Wat wordt de wereld wit,
wanneer ik vragen aan je stel.
Ik zie de pauwen
op een kinderboerderij
en denk dat zo
het paradijs geweest
moet zijn.…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
Taal van liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.072 Alle clichés aan jou gericht:
Julia, Roxanne, Regenbogen,
ja, alles wat ik ooit gedicht
heb over jou, ooit overwogen,
is te goedkoop en te oneigen,
ik gooi het weg, wanneer ik in een
hartslag voel hoe puur en zacht
jouw ziel zich buigt over de mijne.…
Elkaar zien
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.794 Wanneer wij op een dag eens
dwars door alle huizen konden kijken,
ik hier, jij daar: wij gingen naar het raam
om eeuwig naar elkaar te staren.
Ik zag een hemel waar jouw ogen waren.
Ik zag jouw hemel en jij zag de mijne;
ze zouden beide vol met sterren staan
boven de bergen die al eeuwen vragen
of steen ook transparant kan zijn.…
Waterspiegels
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.608 Jij hemelspiegel van mijn aarde,
waren wij waterspiegels maar,
vereeuwigvuldigden wij zo veel,
elkaar doorkijkend, jaar na jaar,
Maar werkelijkheid is schaarste
jij bent mijn luchtkasteel
ik ben jouw zwaarte.…
Op het ijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.510 Ik ben drie vaders. In mij komen
opa en vader samen met een kleine ik.
Wanneer de kou gaat hangen in de bomen
kleden wij ons in warme truien dik
en jassen groot om in te wonen.
Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen
op onderwerelden van pikzwart ijs,
maar één raakt achterop bij oude plaatsen
en één slaat een doodlopend slootje…
Latere liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 694 Dit is latere liefde
’s Middags het veld in
en sprakeloos beseffen
dat de hemel nog binnen
je handbereik is
alsof je die gave vergeten was.
Zo is latere liefde
met de ander de straat
opgaan in de avond,
en voelen hoe de koelte
over je heen buitelt als
uitbundig kind.
Wist je dat nog?
Zo is latere liefde
samen naar boven…
Een dag latere liefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 528 ’s Middags het veld in
en sprakeloos beseffen
dat de hemel nog binnen
je handbereik is
alsof je die gave vergeten was,
zo is de latere liefde
Met de ander de straat
opgaan in de avond,
en voelen hoe de koelte
over je heen buitelt als
uitbundig kind.
Wist je dat nog?
Samen naar boven kijken
wanneer de nacht valt,
vaststellen…
Strandliefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.305 Wanneer de zon die altijd samenvoegt
op onze huid kristallen laat ontstaan,
dat wij dan niet dat zout
laten verbranden maar het
door de handen laten gaan
Het raakt aan diamant
aan liefde ook
die zuiver is
en loutert.…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Zandbank wordt zee,
en schepen varen uit
het oog, het hart, van wie
hen uitzwaait aan de rede,
tot zij ook aan elkaar
verloren raken
Waar is zij, kapitein,
is dit wel onze zee? Is dit
opspattend schuim
ons samen?
Ik wil langszij
en enteren
maar weet alleen
zeewaardige gebeden:
blijf bij mij heer,
de avond valt
Ik…
Ontmoeting (voor mijn trouwste fan)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 904 De kleuren van de dag
werden die avond alles
wat van jouw lippen kwam.
Een gouden eeuw begon,
waarin wij met god
zouden spreken
en tevens weten
van een hof van eden
en van een vlammend zwaard.
Eens zal dat overgaan.
Het verhaal zelf is vergeten
de tuin waaruit wij zijn
verdreven.
Aansluitend wordt het leven
nog alleen…
Wintervooravond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 486 Een ouderwetse winter ontbreekt dit jaar:
banale regens en kleinschalig weer
roeren de bebouwde kom.
Niemand weet dat Fimbul komend is
en Fenris zich al uitrekt,
loert, vraatzuchtig gaapt .
Alleen de zuivere regenkinderen,
uit de beschutting van polders en akkers
te voorschijn gekropen, de dijk op-
gegaan met een omhaal van kleding
zeggen…