Alle inzendingen over gas-licht

we zien de verlaten huizen de bomen die aan hun wortels rukken om zich los te wrikken van de aarde we voelen de grond openbreken onder onze voeten geen gaas op de grillige slingergang van onheelbare diepe wonden we horen de angst in zwarte verhalen in het boomloze landschap waar elke beweging dodelijk is en licht zich verbergt…

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

Als virtuele miljonair Met gas diep in de grond Is Groningen wél kerngezond Maar financieel geen megaster Het siert slechts Hóllands dochteren Dat vluchtig goud uit Slochteren!…

Toen hij nog net geen negen was Zei pa, na wikken en na wegen ‘Al zit je ma in zak en as Dat kijkadvies kan aan het gas We gaan gezellig naar Saw negen’…

duizend Partizanen, vochten bij Kerch, Grimea Ukraine Tegen een overmacht van nazies, 1940/45 ondergronds verzet,in de steen groeve, werd gebroken met gas. 1942 Slechts enkele overleefden deze massa moord.…

Zweet uwer aanschijns, effecten in broeikassen ervaren als gas.…

Ik werd gebeld door een reclamemeid, zo’n bijdehante consumentenjager: mijn rekening voor gas kon stukken lager, hetzelfde gold voor elektriciteit. Bij mij wekt dit alleen antipathie: ‘Mevrouw, dit is verspilde energie.’…

Wat gaf hem maagzuur, krampen, te veel gas? Waarop heeft hij zijn tanden stukgebeten? De reden dat het deze keer niet schikte, Was dat hij zich in een dossier verslikte.…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

Woorden lijken te breken, op de barricades van terreur, lijken te verdwijnen, in de vuurmonden van semi-automatische geweren. Woorden dreigen te vervallen, tot een allesvernietigende kracht, klaar om de aarde verschroeid te maken, onbruikbaar voor verder leven. Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd? maar Die had enkel gezwegen, slechts…

komt nadert mij met liefdevolle aandacht wie lezen kan en wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing…

de boterlampen verbannen de duisternis enig in haar soort…

Een kleurrijk afscheid van de dag. Kaal de bomen, het zicht steeds meer. De wind houdt nog steeds aan er lijkt geen einde aan te komen.…

zoals na diepe rust de Franse haan kraait bij het ontwaken een wankele droom vervliegen doet als gas zo krijgt de tijd vat op doen en laten wordt alles tóch nog weer zoals het was…

Ons land wordt overweldigd door exoten En allemaal de schuld van het klimaat De dennenrups staat bij de grens paraat Gelukkig wordt het gas straks afgesloten De hoornaar, reuzenteek en knokkelmug Die hebben daar dus écht niet van terug!…

in het meervoud van soorten door elkaar in hun reiken naar licht voortdurend te raken nog stillen wortels in het ondergronds communiceren zij netwerken vruchtbare tijd groeien het woud naar eeuwigheid…

nog geluid aan te raken …vogelgezang …windgefluister …een enkele zucht maar langs de randen van mijn gezichtsveld kroop sluipmoordend een duistere schaduw kleuren wapperden als steeds dunner gaas van mistige bedekking tot een helder requiem…

Zijn ster die geeft nog licht De aarde zucht, hij ziet het leven sterven Door gif, door gas, door plastic in de zee Het lijkt erop dat straks niets valt te erven Nog niet getreurd... niet álles is passé De mensheid lijdt, je ziet het aan de beelden Op de tv, in krant, op internet Het lijkt erop dat wij onszelf verspeelden Nog niet getreurd…

we zagen de lucht uitwolken als was het sneeuw kleine glinsters spatten het licht ver van ons heen zacht dekten vaag natte plekken jouw voetstappen voor ons die wij vol verbazing en met een glimlach volgden op de achtergrond het orgelboek transitie waarin zware tonen rijken en bestuurders kloonden tot de bv nederland voor meer geld…

II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt niet bij Voor mij hebben…

Uit angst voor plannen om ons in te lijven Stierven we duizend doden voor de Russen Straks komen ze alsnog, daar er intussen Reële kansen zijn bij gasbedrijven Wat helder was wordt weer een beetje troebel Wordt gas dan voortaan ‘rA3’ en euro roebel?…

De gaswinning gaat tot het einde door, Al scheurt uw woning ook compleet aan flarden, De Staat verdient aan Gronings gas miljarden, En staatsbelang gaat immers altijd voor. Eén woordje schetst, zoals het is het best: Provincie Groningen, een wingewest.…

In Bedum had het huisje van hun dromen De aardbeving niet schadevrij doorstaan. Beloftes werden makkelijk gedaan, Al snel wist men zich door de NAM genomen. Beloftes bleken toen al weinig waard, Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.…

De winning van het gas gaat stadig door, Wel doet minister Kamp nu uit de doeken: "De NAM gaat de gevaren onderzoeken, In Groningen slaapt men maar lekker door". In Groningen heerst nu terechte vrees, De slager keurt hier weer zijn eigen vlees.…

De Duitsers kenden het al honderd jaren, Dat Zyklon B en ander zenuwgas. In Syrië komt het misschien van pas, Maar de bevolking zit er op de blaren. Ik zou geen mens persoonlijk willen grieven, Maar riekt dit niet wat veel naar recidive?…

Zeg “NAM” en zie de woede in hun ogen, Zeg “Kamp” en zie terechte achterdocht. Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

Er is een forse krimp geconstateerd U dacht wellicht: de schoorsteen blijft wel roken Door in de winter minder te verstoken Maar wat u denkt is faliekant verkeerd Kom op lui..laat de kachel lekker loeien De krimp de pijp uit...hup we gaan weer groeien…

Öztürk en Kuzu hebben een goed plan Na even DENK-en borrelt iets naar boven Het grenst aan geniaal...niet te geloven Gij Groningers...verkas nu het nog kan Naar krimpgebieden...hup trek aan die klompen Wat? Drenthe?...nee dat is me té bekrompen!…

Wanneer de klok straks twaalf heeft geslagen. Als we het glas heffen in een eendrachtig gebaar. We de beste wensen hebben voor elkaar. Een oog dicht knijpen voor hen die zich misdragen. Het nieuwe jaar heeft ongetwijfeld verrassingen voor ons in petto. Hebben we straks allen juist minder; dan meer inkomen netto.…

er flitst een fietser voorbij met rinkelende flessen klessebessend allebei meen jij een supersnelle melkboer die geeft gas driemaal gis ik zondermeer een onvervalste waterdrager of een drank en flessolist…