Alle inzendingen over haar betovering

Op vleugels van de lente laat ik mij dragen door kleurrijke strelingen voor het oog, die vanuit zwarte gronden mij betoveren Mijn wintergaap verandert in een voorjaarsglim, de dorre maanden lijken slechts een hersenschim Wéér is het de lente gelukt om mijn gevoelens te veroveren.…

Mijn wensen voor alle inzenders zo ook voor de redactie zijn fonkelende lichten blije gezichten een stil verlangen naar een vredige witte kerst en een liefdevol 2010 waarin wederom vele harten worden geraakt met betoverende gedichten met bezieling gemaakt…

kan je me het sterven geven wanneer stilte draagt in morgendauw wolken geboren in zomerregen mijn nachten buiten betovering bloem wordt bloem van kind naar boom op het gelaat bestreden zonne - wegen kan je me het leven geven een leven lichter dan een droom…

Een herinnering aan liefde of een verlangen naar hoe liefde zou kunnen zijn, volledige berusting dat de onzichtbare minnaar slaapt misschien niet wakker wordt maar het droomlied van de liefde zal blijven klinken, dan toont zich toch het bloesemgordijn met daarachter de prachtige betovering een totale bewustwording van de omgeving het…

Lente zal zich verkleden in een glanzend groen gewaad Smetteloos als in de hof van Eden alsof ze ter bruiloft gaat Weerkaatst ze in felgekleurde zonnepracht een betovering op het land Geen enkele parel bracht zo'n puurheid en schoonheid ooit tot stand…

nog nooit zo'n mooi stuk muziek gehoord als 'Silenzio d'amuri ' wat dat met mij doet is nauwelijks te beschrijven een betovering komt over mij waardoor ik me gedreven voel het te herhalen en te herhalen... 'Silenzio d'amuri ' galmt het voortdurend door mijn hoofd…

ze schitterde scheurde zich los van publiek danste flarden muziek en zong sterren van de hemel in een godvergeten lied applaus verbrak de betovering van mensen die kapot waren van haar ovationeel gejuich tranen als afscheid bloemen kleurden haar vallend gordijn…

De schitterendste landschappen in zich hebben ruig en betoverend wegen hebben die hersteld moeten, een taal spreken, voor buitenstaanders lastig gezichten dragen van onderzoek en humor nog oer zijn en vooral behulpzaam? Geleden hebben in het verleden, herrezen zijn? Ben jij dat alles?…

en groot, in een lichaam, vreemd gescheiden doch onafscheidelijk en opnieuw in adem, een bloem over fluisterhuid zoals het optillen wanneer het wenen wensen golft, een spreken wordt en troost bewogen leeft in een glimlach, waar vlinders stormen willen buigen wit en rood, vrij geweten ogen zijn langs iedere binnenkant zacht in betovering…

Het voorjaar heeft zich opgemaakt in een nieuwe jeugd opmaat naar een vruchtbaar gebaar waarin de ware schoonheid ligt opgeslagen, in ongerepte silhouetten, raakt ik in vervoering meer bevlogen, hierdoor draag ik in mijn rugzak het betoverende kind wat mij toelacht, mijn zonden toedekt, de handen naar de wereld strekt, en…

De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

misschien vind ik ooit nog eens het geluk en de weg terug naar mijzelf bij jou vinden onze ogen elkaar zonder woorden als in betoverende dromen als in een waanzinnig verhaal alsof een eindeloze ruimte een tijdloos moment een fractie van een leven begint bij jou…

Waar adembenemend mooie vergezichten en betoverende muziek wrede dodenakkers onbegrijpelijk omlijsten. Als ik nu straks weer wakker word, ben ik dan ergens, of wordt het opnieuw...nergens ?…

. ************************* Waarom hoor ik niet die betoverende geluiden in het huis en waarom is het bed dan leeg en koud? Waarom hoor ik geen geluiden in de badkamer, en heerlijk geneurie in de keuken? Als ik nou een vrouw heb, waarom? ***************************…

uitgedrukt in peuken over de rand van middernacht een Friese kopstoot verzacht het gemis, gemeenschap de avond laat te wensen over een warmzacht lijf een heerlijk lachend wijf dat ik met mijn pen betover het glas is leeg en de asbak vol de avond laat mij wensen te over…

in de stilte van de morgen als de zwaarte nog aan bomen hangt het zwart van nacht zich lichtend keert in weer verwachten van een zonnedag voel ik de spanning die het onweer bracht beladen dragen bladeren nog hun regenlast pas als een lichte wind de takken suizelt breekt toch de betovering lost magie in nieuw beginnen op…

Als hartstocht is verijld betovering verbroken wat rest van liefde dan zoete herinnering van spanning zonder boog Als hitte is geluwd lichamen verouderd wat rest van lust dan warme heimwee naar het vuur ongeblust Als stilte is gevallen sprankeling ontprikt wat rest van samen dan stil verlangen naar lange uren zonder eind…

Vanuit het donker schijnt een helder geluid de stilte verdwijnt in poëtisch gefluit een zang in al zijn volheid, kracht en schoonheid afwisseling van toon, ritme en melodie klinkt bevrijd door pure magie de nachtegaal verspreid zijn kunst in zijn eigen betoverende taal…

het krijgt een naam een gezicht en een baard wat was het je waard je naam te vereeuwigen was het de macht een schreeuw op te wekken probeerde je een kwart van de bekken tot sluiten te dwingen of was het de betovering van de Madonna die toekeek met half gesloten ogen hoe de olie werd bedrogen in doeken zonder herinnering -------…

Met haar elegante vorm en ontelbare snaren bespeelt ze dit prachtige instrument met magische vingers in ongekend talent betoverende klanken voeren je mee alsof je in hemelse sferen bent met de tederheid van haar spel raakt ze m'n hart en huid met kippenvel…

op de donkere rivier de creatie gracieus hoe sneller de stroom het lied betoverende, majesteitelijk aanzien het rijk kan ook mooi zijn… als eenzame schoonheid zwemt zij daar smart en zwart zijn even vergeten, bedrieglijke droom! teister mij niet langer! toon de werkelijkheid! onthul eindelijk!…

De dagen verlaten dromen verstommen Mijn hart bloed, breekt gemeend grijpt resterende gebroken delen De doos beloofd een blijvende kijk zwakheid broos betoverend Vingers bieden broederlijke steun in de allerlaatste honger stuip Slaap zacht…

laat me je strelen met zonnestralen je omarmen met mijn lach laat me de mooiste gedichten vertalen zoals je nog nooit eerder zag ik neem je mee op de golven van woorden betover je langzaam in de nacht ontvoer je naar exotische oorden waar ik jouw lippen kus zo zacht…

Je geur zo hemels, omhelst me, maakt me gelukkig Je kleuren, betoverend, maken me blij, steeds weer Je geluiden, zacht als fluweel, doen me nederig zwijgen, -ik geniet- Je kussen, niet van een sterveling, maar van een godin, nu dan de mijne Mijn ogen gesloten -je bent er eventjes niet- maar ik proef je, ik proef je nog…

liefde gebaad in schoonheid gespiegeld in rust van gebalsemd maanlicht teder bedwelmt in welving van wolken zielsblij in omhelzingen van diep beminnen gloeiend in een vuur van betoverende warmte vol met muziek in de streelzee van adem verslindende melodieën wegzinkend tot diep in de nacht…

jij en ik weten, wij spelen een spel wij spelen met elkaar jij en ik weten van de verwondering van de betovering jij en ik weten dat de glans in onze ogen gebroken kan worden door een enkel woord ononderbroken begrijpen wij het wel onverdroten spelen wij het spel…

mag ik als wildwaterbeekje sprankelen tussen jouw oevers als wolk voor de zon jouw schaduw delen onder je voeten mijn grint horen knersen als je zacht over mij loopt de lach op je mond zijn tussen verrukkelijke lippen de blik in je ogen met liefde betoveren mag ik je hart voor altijd…

De inhoud van jouw zin draait vaak om de regel jouw normen herhalen de waarde met diverse leestekens maar dat schudden is betoverend als een kermisattractie.…

De grot ingelokt door krullend haar weerspiegeld op het plafond achter de ingang, hoop ik een wonder te ontdekken niet gelovend in een boze betovering die mij verkracht op een kille oesterbank rillend lig ik op het spijkerbed dat mijn huid openhaalt terwijl ik de mantra herhaal Het is niet echt, de messen die bijna vallen, de horror…

Augustus, de zomer doet geen pijn,..zijn koren rijpt want alle oudheid, alle gouden granen gaan op in hun betoverende verlichting en al de liefde, al het goede streeft in jou en al het slechte, wilde met klanken betoverend zijn.…