Alle inzendingen over het ijzeren paard

De haven: kades een vlakke zee, de schepen -- ijzeren muren.…

Enthousiast en met veel lef, blijkt Rita toch van ijzer. De VVD komt tot het besef: Mark is goed, maar Rita wijzer. In blauwe blazers rollen ze over elkaar heen. Wie gaat heen met het vette been??…

Wachten we te lang raakt de chemie uitgewerkt blijft de passie uit Vuur dooft en liefde lost stilaan op in vriendschap…

Op het ijzer ging 't snel en hij voelde zich wel, maar het goud ging z'n neus toch voorbij.…

Paarden op schaatsen om de vrije kuhr te doen wel gelukkig met veilige schaatsen zodat paarden niet kunnen vallen en zich ook niet zeer doen mag nog niet. De olympische commissie was daar op tegen. Er werden veel ijsjes verkocht en groene hoestbonbons tegen de kou in Vancouver. Ik heb genoten van de curling.…

ik plet niet wat mij ongevallig is maar smeed liefdevol het rond de smidse is het atelier waar ik met balg en vuur mijn passie vond met lederen voorschoot hamers en mijn tangen een volle waterbak waarin de ijzers sissend hangen mijn kunst kan alle tijd trotseren oud roest is de perfecte laag tegen verder oxideren…

Het ruikt er naar ijzer. Jouw favoriete materiaal. Overal ligt roestig slijpsel, de staalborstel ligt nog klaar. Ik snuif de geur op... jouw geur. Je stofjas hangt nog aan de kant. In de zakken een handvol roestige spijkers, overal gereedschap langs de wand. In de bankschroef zit nog een stuk ijzer geklemd.…

je thuis vinden thuis voelen thuis eten thuis zijn thuis rond woelen thuis weten thuis familie kind’ren iedereen is er naar op zoek niets is er zo warm en fijn zei de huisjesslak helaas ik ben zo sloom en nooit op tijd - op tijd terug voor de warme prak de oplossing zag ik in een heuse droom: neem je huis toch mee op je rug…

Maar honger als een paard Gevangene in Troje Was dat de moeite waard? Zoals het spreekwoord zegt Vertrouw die Grieken niet Nog minder hun geschenken Verslind wat je vergaart!…

De ijzers snijdend in koude sneeuw zacht zoevend de wind tegemoet.…

De ijzeren helm Gevuld met witte rozen schenkt hoop en toekomst.…

Waar het ijzer zich vermengt gaat het glazuur los van de klei het kleurt zich met de ochtendzon nog kleumend kijk ik toe het kaft van het boek is gescheurd en gekreukt de inhoud was het waard keer op keer gelezen en doordacht muziek gebrand in zilveren schijf draait rond en stoot geluiden uit de rock, het rithme van de dans weerkaatst…

Klaprozen langs het spoor de trein rijdt door het ijzer dendert bruin grind vermaalt bielzen, de ijzeren rails en verre lotsbestemmingen. Daar zal ik bloeien tussen zand en corridor. Klaprozen, laprozen, rozen, prozen, proza.. roza, roza, bloemen, za, za. Foto: Jolie Hakkert…

de smid in hem weet dat het ijzer heet is…

Overdag dwaalt hij op zijn fietskar door de straten van Gouda op zoek naar alles van ijzer. Hij eet ijzer, maar het ligt nogal zwaar op de maag, hij niest ijzerdraad, poept kanonskogels.…

hij werpt zijn schaduw op het spoor schrikt van het koude ijzer en één seconde wijzer maar voor hoelang..?…

in de polder legde iemand je ijzeren ziel zachtjes tussen witte schermbloemen minutenlang was je gelukkig…

Het sprookje was een metafoor voor mijn illusie er kwamen dieren in voor en een fijne prinses soms gingen we op zaterdag naar de markt hier in de buurt lagen prachtige vissen op een tafel met vlaggetjes in hun ruggen beeldde ik mij ijzeren palen bomen bomen van ijzer als beton in de wind en alles wat ik vasthield liet ik weer los…

Steeds in het ongewisse, 'ontoerekeningsvatbaar', ondanks ijzeren tralies.…

druppel water de kruik het ijzer klatergoud…

Bergen glas in ijzeren bakken Het gekletter in de nacht. De alcoholist is niet te pakken Hij heeft ze op het stille uur gebracht.…

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

Paarden-getrappel en wagen-gedraaf, donkere vormen bewegen zich zacht in de donkere nacht... donkere vormen, zonder gerucht, en ik zucht... Paarden-getrappel en wagen-gedraaf, paarden en wagen draven gestaag, paarden en wagen draven gestaag met getrappel op straat...…

uit het hoog opspattend water de briesende paarden in galop alsop een laaghangende wolk... wij zijn in de Camarque het aardse paradijs voor witte paarden Lejo van Kuijeren…

Een deftige dame uit Leiden is er dol op om te paard te rijden, maar niet overdag – dat zou haar krenken. Groen en geel is haar gelaat als haar paard iets vallen laat - de mensen zouden haar eens kunnen verdenken.…

Hier op aarde mennen wij twee paarden, zo is het altijd geweest. Volg daarom een cursus mennen, Dan kunnen u en de paarden er aan wennen.…

de sint met zijn lange witte baard kwam niet per boot maar op zijn paard vanuit Spanje naar Kathmandu zijn paard was straten moe maar de sint had veel brandstof uitgespaard!…

Zo krachtig als een paard zit in zijn natuur en aard is een paard echt zo sterk waar komt zijn kracht vandaan is het geloof en een kerk staat kracht gelijk aan voldaan voelt een paard zich voldaan staat zijn kracht altijd aan kracht wanneer er vraag naar is gebruikt en machteloos maar toch zoveel kracht is een paard nooit boos zoveel…

Ik zou graag samensmelten met mijn woorden Gesmeden van het puurste ijzer Aambeeld dicht bij de hand, daar gaan zoeken en stil kunnen zijn. In een tussenhaven, een station waar niets vertrekt. Er wordt gewacht, Er wordt gezwegen, Snijdende woorden, Dringende zinnen, Smeed het ijzer, ik blaas het glas, Tussen mijn lippen En handen.…

jij smeedt je eigen leven blaasbalgt lucht door antraciet tot ijzer witheet kleur kan geven hamert op het soepele metaal plet wat rond en zo onbuigzaam was koelt met water weer de vorm vast je handen maken goud zelfs ijzer wordt weer staal jij chroomt in meerdere dimensies jouw levenskunst heeft schoonheid als pretentie…