Alle inzendingen over hittegolf noopt tot

tjonge jonge wat een hitte ik zit zwetend in de tuin de zon staat knalgeel aan de hemel en ik word rood in plaats van bruin nu begint mijn huid te jeuken kleine bultjes op het lijf allergie verplaatst zich sneller terwijl ik van mijn stoel afdrijf wat een onzin hier te zitten terug naar binnen gordijnen dicht en een grote ventilator slechts…

De Russen hullen zich vaak graag in mist Maar deze smog komt toch wel ongelegen En daarom hebben ze nu lucht gekregen Van Duitsland, die tot zuurstofhulp beslist Ze zien geen hand voor ogen, maar hun zicht Is eindelijk voorbij de grens gericht…

Noodzaak is geen groteske fantasie als de mens in de man noopt tot wenen omdat alles eenvoudig weg tegenzit een mensenziel op drift en er zijn ook geen vrouwen die beweren dat tranen oprecht zijn zoals een rivier van emoties alleen op weg naar de woordenzee waar alle zinnen in melancholie verdrinken omdat de dichter een fijngevoelig mens…

Mijn liefde voor jou is als vuur En de warmte ervan vloeit als water De hittegolf die ik voel is zo puur En de stoom ervan dringt door tot in mijn ader Vuur en Water zijn onafscheidelijk Ze kunnen niet zonder elkaar Het is net een haat-liefde relatie feitelijk Ze voelen elkaar zo goed aan Waar vuur vlamt, vloeit water Om samen te smelten…

balken ezels lang gerekt ze zijn misschien cretenzer het is hier ochtend in november geen haan die kraait de wind staat stil het licht gaat temerig aan de zon bewolkt de lucht wordt bevlokt stralend wit op straat gesmolten de zwijger wordt gewekt in stof die noopt tot spreken reeds dagen aan een stuk de wereld staat onder druk de telefoon…

Doordat de zon zo onbarmhartig scheen Was hier op onze opgewarmde aarde Veel extra sterfte onder de bejaarden; Wij raken aardig door de oudjes heen. Dus blijven onze zomers zo extreem Dan is straks de vergrijzing geen probleem.…

Een voortgang noopt tot zoeken over hetgeen verzilverd nu mijn aandeel blijkt. Lijkt een verzoening met de regen nu de best passende muzikale begeleiding, terwijl een vioolstok de snaren van mijn hart bestrijkt.…

De hitte laat de oudjes het begeven, Terwijl er bij de wijn, zo zie je maar, Nu wordt gesproken over ‘een goed jaar’, Het rode vocht zorgt voor een langer leven! Om nog wat extra jaren mee te pakken, Moet nieuwe wijn dus weer in oude zakken.…

was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Ging wandelen en heb iets moois gezien Het was nieuw leven, donzig wat ik zag Ik ging direct voor vreugde overstag De Bloeimaand is mij dierbaar sedertdien Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Het leven kent nu eenmaal tegenslag Met strenge kou, een hittegolf…

Voor het eerst in jaren wordt een heuse hittegolf aangekondigd. De vooruitzichten stemmen me uitermate gunstig. Jeansbroeken verdwijnen in de kast, mijn kapsel krijgt een korte beurt. Tijd voor een extra bol pistache-ijs. Zwempartij links en rechts. Fietsuitstap met flink wat terrasstops.…

Dan voel 'k een dichtgloed in mijn aad'ren klimmen, Die mij tot zingen noopt, En haastig dan, eer 't vonkje zou verglimmen, Mijn pen in de inkt gedoopt! Wat vreugd!…

De regen Die langs ze neervalt Noopt mij om plaats te maken De kerkklok zwijgt Het hekwerk druipt De donder raast Ik leef dus nog Om dit te zien En dan te bedenken dat ik niet eeuwig ben…

Waar moeten al die lui zo nodig heen, al rijdend in een hittegolf of braadslee?…

Een Arabier werd er op aangekeken Dat hij hier was gedropt als terrorist En dat men zich daarin niet had vergist Is onlangs in het zwembad wel gebleken. Want daar heeft hij zo goed als poedelnaakt Met veel geweld een bommetje gemaakt.…

wanneer een vleermuis spichtig de nok van het dak ontschiet en de nachtvlinder amechtig de holten van de surfinea kiest vervagen de geluiden, versterft traag het licht kruinen doemen dominant op hullen zich in donkere pracht een muggenzwerm warrelt kringelend op animeert het straatlicht in de zomerse nacht onder Cassiopeia's Wiegende…

Die eindeloze hitte van dit jaar Bezorgt vooral de boer benauwde uren Het wachten op de regen blijft maar duren Daar zijn ze in de landbouw mooi mee klaar Want blijft het droog zoals de laatste tijd Voelt menig boer toenemend nattigheid…

Het wordt vandaag wel vijfendertig graden Houd vrouw en kind’ren uit de volle zon Zet oma in de schaduw op ’t balkon En ga zelf in een teiltje pootjebaden En morgen...ach alweer veel tegenslag De weersvoorspelling: Zwarte Zaterdag…

in de opmaat hoor je kabbelende tonen van de zee het blauw bazuint in weidsheid rond trompetten schetteren de zon violen spelen rullend zand pauken zinderen het hete strand in koperrood golft de finale aan met witte echokuiven dan draag ik je naar zee het zomerse orkest speelt stil de avondkoelte mee…

heb de hitte gedragen van lange dagen zonder schaduwwind nog ploert de zon roodkoper in het ondergaan hangt warmte nachten aan pas in schemerkenteren is er het ogenblik dat hitte zwicht voor de nieuwe dag de eerste frisse lach van het ontwaken de ramen open maken tot de explosie licht intenser wordt het zonnevuur je lijf en lendenen…

Ik was van plan om mijn plafond te witten, En daarna: onkruid wieden in de tuin, Van buiten werken word je lekker bruin, Maar dat gaat nu niet door, met al die hitte. Nee, ik blijf rustig zitten, - ‘k ben daar gek! - En leg een natte handdoek in m’n nek.…

Ik zit en durf me nauw'lijks te bewegen Zelfs in de schaduw is het nog bloedheet Mijn hoofd en armen zijn bedekt met zweet Komt er na zonneschijn wel altijd regen? Ja/nee...wat maakt het uit wie er gaat winnen De Griekse lente viel ons land al binnen…

Het kwik zal hier tot grote hoogten stijgen, Dus volg ik trouw het hitteprotocol: Veel drinken, zonnebril, een parasol, Ik lig languit, zodat ik niet moet hijgen. Maar in gedachten dans ik de merengue, Genietend aan de ‘Costa del Flessingue’.…

Nationaal hitteplan Dit is echt weer Nederland ten top… Drink veel water en zet een hoedje op Er wordt een hittegolf verwacht Het Nationale hitteplan is van kracht Houd je maar koest en houd je maar koel Lekker niks doen in een luie stoel In de schaduw en uit de zon Met je voeten in een waterton Alsof wij allemaal niet weten: Een mens…

Dé grootste liefde, die de mens kan nopen, Noopt ook der werelden talloos getal Het hart der zon te zoeken, dat hen zal, Vol wreedheid, smachtende om zich heen doen lopen. Zó zwerven ook om 't vuur, dat gloeit in 't dal, De wolven van het woud in donkre hopen, Die smachten daar in bloed de muil te dopen.…

De afstand noopt 'm tot een helikopter. Daarvoor verkocht-ie zelfs z'n dure Rover. De vent bezoekt het blondje vliegensvlug. Tot weekends moet-ie dit helaas beperken, omdat-ie heel ver van d'r bed moet werken. Zo vliegt-ie elke zondag weer terug.…

Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief En is men…

Maar 't bonzen van het bloed kent hier geen mededogen en ook haar handen niet, vervuld van tederheid, noch hare mond, begeerlijk, warm, bereid, en onweerstaanbaar als de helle brand der ogen, die stervelingen noopt tot duurzaam onvermogen èn hen schatplichtig maakt in alle eeuwigheid.…

P.S.A Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief…

In de winter Neen! niet omdat uw slanke stam En dak en gevel schraagt, En in de drasse ondergrond De last van 't muurwerk draagt; Niet, dat Ge als wiek of molenrad De mens uw bijstand biedt, Is 't, dat ik uwe lof bezing In mijn eenvoudig lied; Maar als en boom en heester dort, Van bloem en blaadren kaal, Geen gras de harde grond meer…

Meer dan fris, 't is huivrig koud. 't Mantelkleed maar dicht geslagen! Doch het vangt al aan te dagen; 'k Zie al enkle vonken goud. Hadden zorgen, droeve dromen, Mij het zoet der rust benomen, En gezweept naar 't open land, Aan de stille waterkant, Groeten mij luidruchte galmen Uit de nat bedauwde halmen, Helder klinkt in 't jonggroen…