1399 resultaten.
Kriebels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
145 zon prijkt door
de bomen en prikkelt
zintuigen tot en met
gretig kijken we stelen
uit de zwarte grond
tot zij ontluiken zullen
geduldig wachtend
totdat paardenbloemen
weer beblaasbaar zijn…
een goed idee
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
338 alles wat ik nodig heb
is het inzicht
om verschillen te kunnen lezen
in de gelijkvormigheid
om aan te raken
de vierkanten van verstand
het ontwerp wat zich
overlevert in elementen van materie
vertrouwelijk in helderheid
van zintuigen
alles in overweging genomen
klinkt het als een goed idee…
Strakke borsten
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
1.854 op hoge hakken en
strakke borsten
kwam je mijn gedicht binnen
de loop van mijn vers veranderde
mijn zintuigen in balsem van fluweel
woorden veranderden tussen mijn lippen
je had grootse plannen
maar ik werd wakker in hijgdruppels…
zwijgen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
1.699 De jongen in de trein
zijn gezicht in de ruiten
weerkaatst,een jonge god
hij is het helemaal
veelvormig is zijn zwijgen
dat mijn zintuigen
in verwarring brengt
zijn trillende mond
moet de woorden kennen
zijn vlinderende ogen
moeten hebben gezien
wat ik zoek…
omringen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
321 ik ben niet meer dan
een gedaante in het donker
tussen mijn oren
langzaam gedraaid
in mijn zintuigen
mijn ogen in de nabijheid
van een kleine dag
als kind van de avond
schrijf ik je de
dichtstbijzijnde woorden
mijn linkerhand ernaast
er is meer dan dit
het ongeschreven
omringd het geschrevene…
Traantje op de Oude Binnenweg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
139 Al slenterend op de Oude Binnenweg
kom ik een groep leuke meiden tegen
waarvan er een spontaan tegen me roept:
"He, ouwe rukker"
m'n zintuigen zijn een moment verstard
de waarheid is soms bikkelhard
ik laat een traantje…
Pesten via internet
hartenkreet
4.0 met 58 stemmen
1.197 anonieme internet,
lachen loerend onverholen,
werpen op jouw naam een smet
Jaloezie en wraakzucht maken,
dat een dwaas die leugens zaait,
moeilijk ze weer kwijt te raken,
als die leugenwind weer waait
Plotseling kom je ze tegen,
nieuwe leugens op een site
en ze vinden telkens wegen,
waar dat vuil victorie kraait
Ja, je kunt je naam verand…
Nu nog ongebruikt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
144 Ik hou van de donkere
Uren in mijn diepste wezen
Waarin mijn zintuigen
Zich hebben verdiept;
In hen heb ik, als in
Oude brieven, mijn dagelijks
Leven teruggelezen dat
Nu nog ongebruikt voor me ligt;
Door hen kom ik dan te weten
Dat ik nog ruimte heb voor
Een tweede leven, dat breed
En tijdloos voor me ligt…
de beiaard
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.097 Mijn zintuigen staan open,
om geluiden op te vangen,
van de beiaard,
daar hoog in de toren.
Hij wordt beminnend bespeeld.
Hij vleit zich tegen hem aan,
om zijn tonen prijs te geven.
Hij overrompelt iedereen,
door de seriniteit om zich heen.…
Ontheemd...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
129 Zintuigen verdoofd, leeg
in mijn hoofd, maar met alle
kracht in mij voel ik me op een
dag weer vrij zodat alles
betekenis krijgt...
En dit kan met geloof en vertrouwen
worden bereikt.…
Verhuisd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
138 ik huis niet meer
daar waar ik eerder vertoefde
ik heb me teruggetrokken
in de bubbel, waar jij
het dichtstbij voelt
je verandert van merel in
een strelende zonnestraal
die mijn zintuigen op scherp zet
daar wil ik wonen
als een opgerolde varen
in jouw liefde, om nooit
meer te ontluiken
alleen te zijn…
De modegril
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
63 je bent al
langs geweest in
zachte lentegeuren
het was een feest
de kleur
alleen al van
herinnering in
een nieuw begin
nog zonder
contrasten omdat
er nog niets
echt bij paste
speels en pril
wolkte de modegril
verleidelijk langs
mijn zintuigen
die al lang
aangaven te willen
verhuizen uit de
stoffige winterpluizen…
Hoffelijk gebogen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
462 Zes bladeren en 20 takjes
staan in een vaasje
dicht bij mij
geur van de bloemen
raakt mijn zintuigen
laat ze, net als de bloem
zelf doet, hoffelijk buigen
laat mijn geest stralen
Iedere lente verheug ik
me weer op de
Lelietjes der Dalen…
E.T. phone home..
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
176 Mijn zesde zintuig geeft het volgende bericht
in het heelal bestaat zéér hoogontwikkeld leven
en morgen komen zij 'n vredesboodschap geven
dan arriveert de Federatie van het Licht
de hele hemel zal met UFO's zijn bezaaid
maar volgens mij wordt u weer búitenaards genaaid…
Ronddobberen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
468 al tastend op zoek naar een weg
op de vleugels van tijd
in droombeelden en herinneringen
zonder overschaduwd te worden
heb je dat nodig
om het goede eruit te filteren
blijf je ronddobberen
houd de zintuigen constant alert
om die ervaringen toegankelijker te maken
ontrafel je een verborgen taal
voor verbeterd welzijn……
scherven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
409 de vele vormen
van gemis zijn
de grillige scherven
op ongebaande paden
leidend langs kantelende
beelden van onvermijdelijke
verliezen
schrijf
met woedend hart
scherp
alle zintuigen aan
open
onwillige vensters
niets
blijft onbeschreven
het is bijna tijd…
Bejaard
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
382 Haar schepen zijn reeds lang verbrand,
niet door haarzelf maar steeds door and'ren
en alle hoop reeds lang gestrand
dat kan geen mens nu meer verand'ren
Het leven kabbelt toch wel voort
al zijn de doelen opgegeven
het sukkelt verder ongestoord
er is niets meer om naar te streven.…
onuitwisbare liefde
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.523 je kijkt door de holle ramen
van een gebannen toekomst
ik drijf af uit jouw horizon
verslonden in ogenblikken
in een vingerafdruk van verdriet
onuitwisbare liefde
ik kon je niet meer troosten
mijn woorden niet sterk genoeg
jij was het gebroken wit
wat verloren ging
in het zintuig van vergeten
door het zure heen…
Verstomd...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.124 Gedachten-stromen
vol met invloeden van jou
zintuigen, eindelijk nou.
Jaren was jij enkel letters op papier
nu zit je werkelijk tegenover mij hier.
Ik hoor klanken uit jouw mond
maar versta even niets, ben zo...verstomd.…
Dromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
168 op dat moment
van samenzijn
dat ene vleugje van jou
nabij
zoals mijn lijf zacht golvend
kan bewegen
op de ademhaling
van jouw aanwezigheid
verlang ik naar de geur van lente
de kunst van liefde
van jou
vrouwelijk
in mij
zintuig voedend
de rakende stilte
langzaam voorbij
lichamelijkheid reist…
Besef
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
166 De zon speelt haar spel
Samen met de wind en
schittering van het water
Zintuigen worden aangesproken
Verwend en gestreeld
Je lichaam reageert autonoom
Pigment beschermt je huid
Parelend zweet koelt
Alles vanzelfsprekend
maar uiteindelijk een wonderlijk mooi
Zoals mensen kunnen zijn
Wonderlijk en mooi
Als ze het maar beseffen.…
Lage landen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
164 Bij zonsondergang
zwaaien over de heuvels
van Lage landen
naar oplevende schaduw
gericht naar de horizon
waar schitteringen
met omarming van het licht
tot oneindigheid
slaperige zintuigen
de dageraad betovert
die herinnering
door dal van Lage Landen
met een souvenir
waar de echo nog weerklinkt
keert als een boemerang…
Op de Vijf Zinnen
poëzie
3.0 met 24 stemmen
6.452 ’t Misbruik der zinnen werkt in ’t einde pijn en smart,
Doch ’t redelijk gebruik vernoegt des mensen hart;
Dat ’s aardse zaligheid. Wie wenst hier groter goed,
Als, in ’t gezonde lijf, een gans vernoegd gemoed?
HET GEZICHT.
De blinde, die weleer aanschouwde ’t lieve licht,
Kan tuigen, wat het zij* te missen het gezicht,
Te wroeten, als de…
illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
180 geef je over aan het gegeven,
overkom wat je wilde vermijden
schakel zintuigen uit en ervaar
slecht en eenzaam zijn enkel illusies
de één van het perspectief
de ander van de vervreemding…
Verjaardag (1 juni)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
1.137 De wereld oogt veel te druk
in een wenk kan ze je verbazen
bekoringen springen in 't oog
laten zintuigen overuren draaien..
maar kunnen je ook zomaar verlaten
ogen die zien, speuren rond en kijken om
naar het hart dat langzaam weer open bloeit,
de vele gelukkige jaren achter mij
laten meer nog in het verschiet.…
meervoudig sterven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
197 gejammer van stervende takken
nachten vol regen
spiegels en luchten
niets ontsnapt aan
het geluid
het tast zintuigen aan
het slokt wolken op en het levende
zie ik verdwijnen
zal een vogel nog zingen
tussen schaduw en schors?
ik treur om gehavende nerven
het breken door ongevraagde winters
en van daaruit in eigen handen…
de dood in sepia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
122 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
Wetend Gevoel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 Ik leef: momenten
waarvan ik niets weet
en niets kan weten
Pas een fractie van een seconde
erna besef ik het –
mijn verstand verdeelt het
in mezelf
in anderen en objecten –
wat er allemaal niet is
wanneer ik leef, dan ben ik
één met alles
zonder dat
er aandacht en zintuigen
aan te pas lijken te komen
Het is gewoon zo en kan niet…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
65 Er is niets aangenamer
dan onder de bomen te zijn
in de schaduw
beschut
tegen het felle licht van de zon
Daar zijn wij
ongezien en onbespied
in het halfdonker
in een schemering
waar alles ineen vloeit
zich samenvoegt
waar harde contouren verdwijnen
lieflijk en zacht
een nieuw zintuig zich opent
waar geheimen worden bewaard…
Leven met mijzelf
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
999 heb jij even
aan de vrijheid geroken
je handboeien verbroken
gespoten: hoop doet leven
heb jij even
de speelruimte gezien
zuurstof gehapt voor tien
je gemoed lucht gegeven
heb jij even
de draagwijdte gevoeld
de ovenhitte gekoeld
de huid flink ingewreven
heb jij even
de vastberadenheid geproefd
de apathie afgetroefd
je hoofd bewuster…