Alle inzendingen over jezelf kwijt

Je leerde praten om jezelf te kunnen uitdrukken, Maar hoe zou het zijn als we niet zouden kunnen praten. Denk daar maar eens aan. Nooit kunnen zeggen hoe je je voelt, Nooit kunnen zeggen wat je bedoelt. Maar er zitten woorden in mijn hoofd, Woorden die ik aan niemand kwijt kan. Het voelt alsof ik doof ben, En niemand mij begrijpt.…

ik heb je als schaduw begeleid in pijn en onzekerheid vaak was ik je kwijt omdat jij jezelf niet kon vinden dan hinderde het licht was ik te zichtbaar in het tweede gezicht wij zijn verweven geraakt hebben na lang zwart en wit heel schuchter kleur bekend bij de eerste stappen in het volle licht vielen eindelijk ook onze namen samen…

Jij Een mens Net als ik Gevormd Door het leven Jij Een mens Met idealen Net als ik Geleefd Door het leven Jij Een mens Met talenten Net als ik Die je deelt In het leven Jij Een mens Die geen bezit is Net als ik Van niemand In dit leven Jij Uniek persoon Bent jezelf Net als ik Jij Die liefde geeft En ontvangt In dit…

Er stond op het gewelf: Je grootste tegenstander zit meestal in jezelf…

Als een ijsberg in het water, koel bewust van je kunnen alles wat je hebt of nog wilt alles wat je bent of wilt zijn inzichtelijk overzichtelijk Maar vandaag wil je de diepte in weg van alles wat je waarneemt vandaag wil je ingaan in het diepst verlangen meer van jezelf te mogen zien Vandaag de verfrissende duik in het diepe…

verlangen hangt een foto van ons samen ik zie hem in het maanlicht hangen waar hij ooit zal vereenzamen In het licht van mijn gedachten schijnt de zon voor ons beiden maar jij kunt niet langer wachten op mooie en betere tijden In de toekomst van mijn heden ben jij je eigen weg gegaan en al het moois wat wij deden heb je altijd voor jezelf…

vergeten het blauw van je ogen het goud van je hart wie heb ik meer bedrogen door het geloven in niets dan jou "Als je datgene wat je zoekt niet in jezelf vindt, zul je het zeker nooit buiten jezelf vinden"…

Van jongs af aan heb ik geleerd Mezelf te begrijpen Je eigen kunnen Je eigen doen Niemand die het kan veranderen Blijf jezelf tot aan het einde Blijf totdat je niet meer kunt Dan kun je rustig slapen gaan Om nooit meer terug te komen…

Niet het leed, de pijn, maar je goed voelen en jezelf zijn. Vandaag leven en dit bewust doet en moeilijkheden het hoofd kunnen bieden. Terwijl dat met hulp van God moge geschieden.…

Het is van jezelf, toch betaal je voor woede – bloed, zweet en tranen.…

Goed werk doen door mezelf te zijn, jezelf te zijn. Dat is werkelijk alles wat ik van mezelf vraag.…

Je moet jezelf zijn, maar je valt niemand lastig -- anders mag het niet.…

Hoe kun je zo jezelf verliezen en tot in oneindigheid, dwalen in het universum de kern van jezelf zijn helemaal kwijt? Hoe kon je dan toch zo verdwalen in een duister labyrint, van gedachten en van woorden tot je nergens meer antwoord vind?…

Bevrijd je van boosheid Vind een manier om je woede kwijt te raken Schreeuw het desnoods van alle daken Sla tegen een kussen, schop tegen een bal Geef je zorgen aan het universum, het heelal Woede en boosheid maakt ziek Wat ook helpt is muziek Je kunt ook gaan sporten of rennen Wat dacht je van jezelf verwennen?…

Tot dan speel voor jezelf met jezelf, toneel voor de spiegel of voor de zoveelste die stinkt in je allures. Gij vals loeder uw moeders hoeder zou zich schamen voor zo’n wanproduct als gij zijt. Ik beklaag u niet eens, dat is niet mijn aard, ik verafschuw u en doe dit bedaard zodat U weet, dat ik uw kaart lees!…

Wanneer men luistert naar zijn ziel dan begint taal zowaar te leven...…

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

Een stem diep in mij Zag jullie en zei 'Au,' diep van binnen En even was ik buiten zinnen Een stem diep in mij Zag mij aan en zei Niet gaan huilen meid Want dan ben je jezelf echt kwijt Een stem diep in mij Zag jullie weer, hij Hield zijn mond, was stil Maar ergens hoorde ik die gil Een stem diep in mij Zweeg en troostte mij…

je stapt de helverlichte nacht in, blijft verstoken van dromen die anders zouden komen je voetstappen weerklinken tegen de gevels van de huizen je raakt de weg kwijt in je gedachten je hoort of ziet niets meer, merkt niet eens dat sommigen je aanstaren, dan haastig doorlopen je praat zachtjes in jezelf, gesticuleert met beide handen…

Zo kwijt als dood mag je niet gaan. Hoe ruim ik op, als ik niet eens kan bellen, vragen of je onze foto nog wel wil? Dan blijft het eeuwig stil in huis en ben je niet eens weg, maar dood.…

ik nog besta En niet als mislukt uit het boek ben gegumd Waar ging het mis waar is de rode draad verdwenen Ik weet, ik moet mezelf herpakken Maar alles wat ik zie is zwart Geen lichtje in de duisternis, niet eens begrip Kan een mens zich zo naar beneden praten Geef me een reden, een oorzaak Iets waar ik wat mee kan In barre tijden kom je jezelf…

wilde weten en hoopte in haar versleten tas te vinden, wat ze was vergeten haar geheugen leek compleet gewist zij wist niet waar of waar naar toe haar hersens hulden zich in mist zij voelde zich opeens zo moe en niemand die het wat kon schelen niemand vond heel even tijd om haar zorg een moment te delen wij zijn net als zij... iets kwijt…

We zijn ze kwijt, Wij allebei. We hebben spijt, Het is voorbij.…

mijn grote verdriet Het is zo eenzaam en angstig stil En jij lieve schat jij ziet het niet Ik voel me zo door jou verlaten Zelfs vriendschap kan niet meer Tranen die maar blijven stromen Herinneringen aan jou elke keer Ik heb zo intens van je gehouden Gaf je mijn ziel en zaligheid Wilde zoveel samen met je delen Maar raakte je in alles kwijt…

wat hij wilde weten En hoopte in zijn oude tas Te vinden wat hij was vergeten Zijn geheugen leek compleet gewist Wist niet waar, waarvan, waar naartoe Zijn hersens hulden zich in mist Voelden zich opeens zo moe En niemand die het wat kon schelen Niemand vond heel even tijd Om zijn zorg een moment te delen We zijn net als hij... iets kwijt…

Ze genoot nog van het leven, maar is nu alles kwijt..…

afgelopen avond, na tienen heb ik de vuilniszak buiten gezet in de wetenschap dat ik de volgende week weer met dezelfde rotzooi zit opgescheept…

Mijn broek is kapot Mijn schoenen versleten De wind die langs mijn wangen giert Ik ben je al vergeten Je verstikte me Zo mooi, onherkenbaar Een ongewild gebaar Ik geef het terug Je bent me heel even kwijt Uit elkaar gedreven Voor altijd…

Ik ben mijn meisje kwijt kan alleen maar hopen dat ik na verloop van tijd de band weer kan knopen nu is harde werkelijkheid ik ben mijn meisje kwijt.…

zo doorga raak ik mezelf kwijt.…