Alle inzendingen over kiest och voor grote

ergens als een herkenning draai ik krullen in het haar en stil me bij het weten dat deze zomer de wijsheid brengt - waar ik voor ga de tijd die telt allang niet meer in dit grote reuzenrad, 'k voel me wind die vrijelijk alle richtingen kiest omdat haar droom de wens is van vertrouwen soms voel ik me regen en spoel dan met de stroming…

zacht schuur ik de laatste restjes innerlijke beschaving af weg stropdas ook normen en waarden gaan als stof ter aarde onwennig met intolerante blik kijk ik de wereld in en schrik er zijn er nu te veel die over lijken gaan het sociaal zijn is gedaan waar ieder voor zichzelf kiest de rest zal stikken door het grote graaien…

Want wat je ook kiest je moet, o wat triest, het hoe dan ook zonder haar stellen…’…

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

och paddestoeltje totaal ondersteboven zo het spoor bijster…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren!…

och, wat een helse pijn ik dronk wat glazen rode wijn wist niet dat dit schade zou verrichten in mijn botten en gewrichten mijn knieën en mijn voeten zijn gezwollen en moeten boeten want door kristallen groot en klein gaan gewrichten zwellen, wat een pijn mijn dikke teen blinkt als een spiegel hij begroet mij met een giechel, sprak tot…

Ik zet mijn hart op een kiertje jij kijkt aarzelend om de hoek maar kiest toch voor het biertje en opnieuw ga ik op zoek…

wie op het rechte pad wil blijven laat de zijwegen links liggen en kiest het hazenpad indien er beren op de weg zijn…

Och, dood Gaat men toch.…

Och, je kent mij wel, ik ben netjes, hartelijk -- en ik praat en praat.…

Een groot huis wilde ik, Dat weet ik nog, met kasten vol met speelgoed En getrouwd zijn dacht ik ook Grappig! Hoe jong nog voel ik me En hoeveel ben ik veranderd? En och…wat dacht ik verder nog? Welke dromen droomde ik dan toch?…

mocht de zoveelste versteende traan in de winter hard en koud aanvoelen schitteren als een diamant dat dan 't verdriet zal mogen smelten zonnedagen in 't land van licht en leven als de gouden vloed van 't gedicht dat schijnt als in de morgenstond och zoete zekerheid , och helend alvermogen sta ons bij in 't angstgefluister…

.....Kom op meid, er is meer .....onder de zon, ze schijnt .....kijk om je heen, ruik .....het weer, je hebt je neus .....je ogen, oren en mond .....en je handen natuurlijk .....niet alleen voor de liefde .....van een man, van een kind Maar de wereld is zo groot ik wil een mens voor mezelf, een thuis waar ik me oplaad ik wil een mens…

Bliksems boven de stad ik wil naar huis, naar jou waait liefde door de bomen ze spoelt in de goot vliegt soms met ingehouden adem ergens naar binnen waar ze welkom is om klaar te staan in een droom sterker dan zorgen en ze bliksemt maakt mensen bang (soms wijs) ze beschermt mij brengt me thuis en raakt me aan…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

Kiest u, zonder diepere vragen, voor een stille hybride wagen ? Vraag naar de opties om voetvolk en fiets met Harley-gepruttel te verjagen !…

Wie zijn keuze begrijpt, weet waar hij voor kiest.…

Och, was ik een minstreel die met zoetgevooisde zang het hemelse genot vol pure passie kon bezingen zodat het hart van zijn beminde op zou springen l’amour teer kleurde in het zachte van haar wang och, was ik een dichter die zijn zinnen weven kon haar blik omschrijven zou als zwoele angelskiss of lokkende chemie in plaats van ‘t bittere gemis…

zo'n balkenende op z'n gemak van de hak op de tak bij de haard in Beetsterzwaag buiten waait de wind alles komt los ijs breekt met woelige gebaren de gulle lach zonder bedaren zoals bij matthijs met grote tranen z'n dochtertje de hele klas och arme arme woutertje bos verkiezingen al verloren lauswolt gorter zonne-gloren…

Maar legt in alle harten, Een groot en sterk verlangen. Och mens, sta nu eens even stil. En stop nu eens met zoeken. Open je handen: En kijk... Daar ligt ze: Al je hele leven! Ze wacht op jou. Want liefde... ja, liefde Moet je... geven!…

Och wat krijgen we nou wie is ‘t toch die zijn ogen sluit voor mishandeling in vredestijd?…

och, zie toch de treur wilgen vegen namen van vergeten stenen…

och, oude bonsai hoor toch de wind jammeren klompvoetjes krimpen…

dan is er nog steeds niets dat je verliest maar wees zeker dat je ook dan wel uit alle doodlopende wegen de juiste kiest die van de cul-de-sac…

“Maar waarom kiest u zo’n Oncharismatische Hofhouding, Majesteit?” Is mijn kritiek.…

Veel ZZP-aanbod Klant heeft een klus te doen Ben ik te prijzig dan Kiest hij mij niet Weg is die veilige Uurtje-factuurtjetijd Vraag ik te weinig Dan ga ik failliet…

Echter beseft deze euthanasiefanaat wel dat hij nu kiest voor ééuwige rust?…

Hij kiest, alleen ga ik door dit leven heen. Niet dat de anderen hem niet boeien, Hij wil zich niet bemoeien En blijft het liefst alleen. Het is zijn houvast, Bij het leven dat hem past.…

In den oude schuttingh zit Enen bijzonder nauwen spleet Als ik daar doorhenen schouw Krijg ik het alzo heet Maar wat ik zie en wat ik wel Maar jij niet weet Blijft liever achter mijne lippen Liever blijve ik discreet Maar och, och! Die dingen daar Achter den nauwen spleet…