Alle inzendingen over lading ontzout en ve

het meisje met de zonnebloempitten kreeg zojuist een zaadlozing gelukkig had ze nog potgrond wat een aardse liefkozing wachtend op de zonnebloemen en de volgende lading zaad groeide het meisje belopend mee ze spinde in haar spinneweb nog een draad al de herinneringen in vakjes zie de foto's ingelijst aan de wand van al wat is en wat was…

Ik ben bijna zover dat al dat geschrijf me niets meer kan schelen, nog even en ik ben vrij van dat nare gedoe om sporen na te laten, terwijl dat nergens op slaat, want fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets.…

paardenhoeven kletteren op de stenen water valt met bakken op de aangespoelde lading bijeengesjord met lijkentouw onder zeil in jute zakken ergens wordt een klok geluid uit nooddruft slaat hij zijn slag de jutter, hij fluit zet een zuidwester op, voor hem is het zo’n dag van brood en vis zijn bedreven oog zeeft de vloedlijn op bot en…

Met de laatste druppel van de gevallen traan heeft de transparante route een andere lading.…

De stiltes vullen jouw kilte aan jouw warmte leidt tot rumoer gevoelens etaleer je met emoties maar die schok is niet voelbaar want de elektrische lading ging in rook op met illusies.…

De medewerkers waren zeer verrast toen opgedoken uit het rijk der doden hen een gevulde vaas werd aangeboden Hij staat heel goed op elke boekenkast Wat afgedankt is krijgt een tweede leven Bij kringloopwinkels een rotsvast gegeven…

staar niet naar de regen het is zoveel prachtiger wanneer je geniet hoe druppels uit het niets lijken te komen en al zijn verdwenen nog voor je ze ziet hoe de wind figuren schitteren laat zo fijn en zo spontaan maar al vlug lossen ze op volgende lading komt eraan het is als leven nooit weet je wat komen gaat hoe de wind vandaag zal waaien…

is geweken met juist gereedschap toegerust blijkt rein in mij niet uitgeblust vertoont nog immer streken mijn snuit in ieders zaken ben ik als steeds op buit belust heb slachtoffers in slaap gesust men kan mijn daden laken dus hoed u voor mijn gading een poot van mij is nooit oprecht en dekt –vaak achteraf gezegd- als valse vlag mijn lading…

Al het loof schoof onder de aren zes vadem diep in het Drentse landschap begraven waar aken het verleden als lading varen as, riet, turf, schuld en boete het zware geweten van het alziend oog toch, die stijf bevroren was aan de lijn te zien hangen verliet mijn oog om het te vangen is het zo schoon geworden en worden oud onder je…

het eerste scheepje een uitgeholde boomstam bracht lang geleden een vederlichte lading mee het was alles wat we wilden tot het zeilschip met één zeil ons ietsje uit de wind hield dat was alles wat we wilden een schip met méér zeilen hield ons nog meer uit de wind alles wat we wilden onder het wegstervend licht vaart…

Rederij bericht aan Amazon: megamammoet MSC ZOË naar Bremerhafen, vanuit Lissabon stuurt noodsignaal in storm op volle zee deint vervaarlijk, lading raakt ontbonden 282 overboord 222 teruggevonden waarvan er 22 op de Wadden gezonken lijkt de rest van wat ze hadden 60 - de stem van 't water niet gehoord...…

kijk me aan zie me staan en voel mee met wat me is aangedaan zie mijn ijzige schreeuw verbeeld door Munch wil ik slapen is het slechts een geeuw misschien van verbazing of met nog een andere lading?…

castraten hoog zong hemel nog de zuiverste tonen van het onschuldigenlied terwijl witte rook de lading dekte van het zeker debet zijn aan openbaring van pijn daar waar lust en gewoontes regeerden overlevering niets nieuws accepteerde waren ze in shock hun heilzame leven vol intriges en uitspattingen is op de schop gegaan evenals…

De lente komt en komt alweer, nu spuiten de vulkanen en witte wolken druppelen hun lading op het land.…

vandaag trekt de wind aan hij blaast deuren heen en weer het bovenlicht klapt onrust door de gang buiten loopt een regenjas gevuld met de terloopsheid van een regenachtig uur aan het stuur van en passant vecht een tas om stil te blijven hangen is een werkwoord dat zijn lading dekt vanuit de natte bomen trekt een koppel spreeuwen luidkeels…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

Ik zag je litteken op je linkerhand, die keer dat de lading vastzat of toch ook weer niet. Je had een donkerrode pyjama aan met zwarte en witgrijze verticale streepjes. Ik dacht het beeld kwijt te zijn of toch ook weer niet.…

In een muziekdocument zou door middel van runentekens de vindplaats verstopt zijn van een lading goud en diamanten van Adolf Hitler, om de terreurgroep Werwulf te financieren. De daartoe gebruikte code heeft men echter nog niet weten te breken.…

Fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met al dat woordgetover en literair gespit, want als alle woorden zwijgen is de liefde de triomf.…

Er komen steeds meer kleuren in de vlag tot het hele spectrum straalt als een zon een baken op de onrustige reis Het is maar een vlag geweldloze communicatie in de wind een zwijgende blik De stok een toverstaf een zieneres, baken van geduld uit goed hout gesneden Eik en linde, vlier, vijg en kers de bomen van Moeder Aarde beuk en…

ik wist de donkere luchten het zachte zuchten van de wind geruisloos nestelt stilte zich in bomen tussen blad hoor het vage breken van een tak door naamloze passanten zag de bliksem pas toen het donkere loof diep voor de regen boog de spanning die het onweer lading gaf is stilaan verdwenen zomer is in gouden luchten weer…

onder een moedeloze hemel vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat…

de duizendstemmenman komt wel eens op bezoek door hem krijgen de woorden lading intrigerend hoe lezen en schrijven dan door spreken pas echt gaat leven de gave van de spraak heb ik niet ik krabbel slechts als in trance later merk ik pas dat een kopie van mijn ziel in de woorden besloten ligt……

ik zie de vonk die overspringt uit de levendige communicatie die langzaam in debat zijn lading vindt argumenten kleuren de toon die als een droom gestalte krijgt zichtbaar in gedeelde werkelijkheid al aan de oppervlakte drijft nog zijn het gedachtenspinsels die haken naar de echtheid van bestaan in verder willen gaan dan luchtkastelen…

kon zwerven langs oevers met water dat haar omgeven had zwaaiend naar de mannen op scheepjes met haar lading op weg naar die onbekende stad. duikend vanaf de brug op warme zomerdagen wat verkoeling gaf, niet beseffend dat die stad haar ondergang was.…

nog voel ik waar jij het paradijs voor de laatste keer hebt aangeraakt je hand een goddelijk touche heeft gemaakt in de bron die alle leven raakt begiftigd met vitaliteit en inherente kracht geladen met een explosieve lach jouw beeld veranderde op slag omdat inzicht een extravagante verbondenheid gaf mystieke lading en magische…

Een bliksemschicht doorklieft mijn droom de donder vult mijn wezen aan het groene firmament vliegen velen rustig rond de krachten van de eeuwigheid schijnen niemand meer te raken communicatie is hier anderszins het is een reeds begrijpen stralingslicht geeft boodschap weer de lading wordt verkregen gevoelens als bij een reûnie een weerzien…

door wonden en er geen uitweg is voor geluk wat zijn dan nachtengalen die muziek uitzonden terwijl ze bewust waren van dit dramastuk kan de zon dan blijven schijnen met de mens al hun wanen zonder dat planten en dieren wegkwijnen in een plas doorweekt met tranen de aardbol is compleet bedorven in wat goed en fout is in het bestaan een lading…

mijn pen schrijf lezer nu mijn vers mijn denken is geschift dek toe en kies de titel plaats voetnoten daar waar ik eigenlijk moet gaan schraap woorden in context laat spelen in spellen pluk letters uit de tuin der muze en rijg woorden in monologen ladingen komen voorbij jouw hulp heeft zin want er gloort weer inspiratie…

en het bederf van hier is dan ondraaglijk groot zij haken aan het leven als een windvlaag aan een blad in ijle nevels zweven violette woorden als de geur van hemels brood anderen vinden hier hun hemelstad en vouwen bootjes van papier die drijvend op het water hun tochtjes maken over vijvers van plezier om dan verzadigd hun lading…