Alle inzendingen over liefde OR storm

tegendraads als dat ze is droomt ze van een regenbui als de zon stralend aan de hemel staat vangt ze de storm met haar ogen bij het windstille wil ze eitjes als de kippen van de leg af zijn men denkt ze kijkt bozig te lezen op haar gezicht wat heeft men het grandioos mis want in haart hart speelt de liefde de hoofdrol het is de regie…

De weerman had een superstorm voorspeld De stormvloedkering dicht en dijkbewaking De scheepvaart stopt, de veerdienst gaat in staking Toch werd uiteindelijk geen boom geveld Vooraf was het lawaai ronduit enorm Maar waar geen stilte is komt ook geen storm…

Met slechts cup A was zij niet ruim bedeeld, Maar nú heb ik bij haar iets waargenomen…. Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

Wie van zijn of haar muizenissen af wil hoeft alleen maar morgen de storm te trotseren door met wapperende haren, in het natuurgeweld te gaan lopen. Niks geen marathon, niks geen hardloopwedstrijd, niks lopen voor een doel, maar puur en alleen voor je eigen muizenissen gevoel. Het beoogde doel?…

Zo kort mocht je maar zichtbaar zijn, zo kort maar aan de tak, de storm brak je af, met het grootste gemak. Net uitgekomen, net groen van waas, werd de wind je vandaag toch echt de baas. Daar lig je nou vlak op de grond terwijl iedereen toch echt wel vond, dat groen eindelijk tevoorschijn kwam.…

Voorbij is onze liefdes tijd het was mooi maar het is passé voorbij de tijd van wanen na vreugde komen tranen de storm is uitgeraasd een laatste druppel een schittering onze liefde is nu herinnering…

liefde is groei en samen rijpen vanaf het eerste vleugje tot woordeloos begrijpen liefde is seizoenen samen reizen door lentegroen en zomers goud door herfstig storm en winters koud is samen stilletjes vergrijzen liefde is het gevoel dat altijd was en is ergens diep van binnen zonder einde of beginnen zonder eis of norm en in…

Schoonheid spiegelt zich In 't stille water Jij, het paradijs Liefde weegt de waarheid Tussen goed en kwaad Woorden besluiten Storm of koelte Adem zuivert een Angstig Moment…

De storm die raast over het zand. Hij pakt alles mee, behalve mij. Want ik wacht, op die storm. Die storm van het strand.…

o ,liefde ik zuig je in mijn ogen als muts trek ik je over mijn oren fameuze klanken besprenkelen mijn tong – mijn huid in volvoering als satijn omhul je mijn lichaam geladen laaf ik mijn dorst grijpend in deze storm brand ze gaten in mijn kleren blijf maar liefde, dring maar binnen ik geef je wel onderdak o , liefde drink me jouw volheid…

Geniet van het leven Geniet van de dag Geniet van de bloemen Geniet want het mag Geniet van de liefde Geniet van de dans Geniet van de kleuren Van iedere kans Geniet van de twijfel Geniet van het getij Geniet van de storm Van de zonnen in mij…

Als liefde wederzijds is kun je alles van elkaar verdragen en zullen de fouten die je maakte langzamerhand weer vervagen Als liefde wederzijds is maak je dezelfde narigheid mee zal het woeste stormen doorstaan in deze grote levenszee Als liefde wederzijds is kom je ook weleens in diepe dalen maar dan is die ander er steeds weer om jou…

Vredig licht dat opbloeit Vergeten is de storm van haat Opgevangen zijn de verloren zielen Genezing die wacht, er is De liefde warm vol mededogen Vertrouwend op de warmte van de zon Mijn hart opent zich vanzelf Op het moment van liefde Kom, vertrouw het licht van liefde Omarm de vrede die gevonden is Geen mens op deze wereld kan ontkennen…

Kon ik nog maar even wachten Maar het leven duwt me voort Naar dit kruispunt van gedachten Naar die storm die niemand hoort En de vragen die daar wachten Op een eerlijk duidelijk woord Want als de stille jammerklachten niet worden gesmoord Zullen ze deze liefde slechts ontkrachten En wordt ons geluk vermoord…

Hartstocht die vonkt, Onblusbaar de vlammen Van lust - Razende storm Die met tegenzin Slechts gaat liggen, Gedeelde hartstocht Die liefde is gaat heten Waarin jij mij Levenslang omarmt en Die blijvend onze lendenen Verwarmt…

rampen behoeden De ouderdom wordt tweede jeugd verbinding door de band geen voorbijgaande vreugd liefde houdt oneindig stand…

blijft bestaan De mens blijft reiken Maar de afstand is te groot De stilte is gevallen Maar de storm dient zich aan De mens schraagt zijn woning En zal de storm doorstaan…

In mij woedt de storm Die kan ik jou niet tonen De storm van gevoelens Van herinneringen Van verlangen Van eenzaamheid en angst In mij woedt de gekozen dood…

Soms behelsen stormen ons leven, hevige stormen, vergezeld van rukwinden, regenbuien, als een woeste stroom. Maar als na al dat natuurgeweld de normale toon weer wordt gevonden, is net als voor de uitbarsting, alles weer 'gewoon'. Opgefrist als na een bui, alles groen en zonneklaar, 't was gewoon een misverstand, gelukkig maar!?…

Voel de golven sneller tegen je opstuwen Mijn handen die je borsten trotseren Het is te laat om de zee nog te kalmeren Gehijg maakt plaats voor gekerm Je raakt verslaafd aan de storm De razernij lijkt oneindig De schade lijkt enorm Na de storm komt serene rust De wind gaat liggen, alleen nog gefluister In alle stilte keren we terug naar…

schuimende golven windstoten beuken de zee onder de gordel…

toppen zwiepen in de regen knoppen kopzwaar op hun steel heel de bloemenzee bewogen sluit de blinden van je ogen ruik nog eens het malse gras groen zoals het gister was…

Hoor de regen slaat tegen de ruiten Van tikkel de tokkel de tak Hij trommelt op vensters en ruiten En tokkelt hierboven op dak Wat zullen de mussen nu koud zijn En bang zo in't donker alleen Ik zou vast een beetje benauwd zijn In zo'n nacht als de maan zelfs niet scheen. En de uilen die 's nachts altijd roepen Wat worden die beesten…

storm van wolken flarden in mijn hoofd gevoelens kolken van verstand berooft storm van woedende vlagen berovend mijn verstand kan het niet meer verdragen woede krijgt de overhand storm van onredelijkheid en haat neerslaand tegen de spiegels van mijn ziel voorbij de goede raad nu niet meer subtiel…

grote buiten vermengen met zijn lijf hem schijndood maken als de takken waarvan hij het sterven van hun blaadjes liever inruilt voor het strand omdat zijn lente duurt zolang er zee is in zijn buurt hem denken laat aan negen maanden aan het kleine binnen aan de stem van zijn moeder die vertelt van hoe alles groen is dat en aan de storm…

De lucht wordt donker De donder ver weg klinkt als een alarm En ik herken de smerige geur van het naderende onheil Paniek. De wereld wordt zwart Mijn wereld Ik kijk om me heen Er is nooit een plaats om me te verstoppen Ik ben alleen Mijn benen worden zwaar ik verschrompel Hij is er al Er is geen kans meer Hij vangt me weer Het…

Ik zal het niet makkelijk krijgen, maar ik zal al mijn liefde aan hun geven. De anderen hebben er tot op heden nog geen recht op, terwijl ik zoveel liefde bij me draag. Ik zou het zo graag willen geven, maar wanneer, dat is de vraag.…

verscheurde wolken zon kust het zwarte water nog slapen golven…

dansende bladeren op het wegdek geven vorm aan een razende storm die al takken brekend en beukend tegen ramen de gemoedsrust in alle hevigheid verwaait…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…