Alle inzendingen over maar van binnen kraa

Zowel binnen als buiten. Over en sluiten.…

jouw hele leven draait nog maar om één ding : dope drank kost bijna niks .. zou misschien beter zijn als je zoop ik weet echt niet meer wat ik met je moet beginnen ” - nu de dagen lengen neemt soms verbeelding de vrije loop en blijkt het soms zomaar mogelijk de Dood te overwinnen: steeds weer stapt ze bijna blij en argeloos de kamer binnen…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

Wanneer Was jij Bij jezelf Daar waar Je mag Zijn Kom eens Binnen Bij je thuishaven…

De wind omsingelt ons, laat ons gierend horen -- dat wij binnen zijn.…

Door jou naar binnen Binnen is mijn rijkdom Die daar altijd al was en altijd zal zijn…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Ja Mat, het kwam wellicht wat onverwacht, maar ook jouw clubje kent dus Mat-ennaaiers, een onfortuinlijk groepje onrustzaaiers dat hunkert naar een eigen stukje macht. Nomen est omen Mat, snap je dan niet dat men je met zo’n naam als voetveeg ziet ?…

onder een moedeloze hemel vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat…

Sta beduusd weer Bij te komen Van het werken Met mijn handen Onder kundige Begeleiding van De mensen van AT, Die weten hoe Mijn hersens te Kneden door Het werken met Glas en draad En zoals altijd klei - ' t Voelt alsof De eindeloze knopen In mijn hersenkabel Wat ontward worden En de pijn wat Minder schuurt, Sta…

in het tonen veranker ik mijn ziel met beelden die wazig hangen te dromen aan de baleinen van mijn doorwaadbare ogen morgen zijn ze gedroogd en staat het spel strategisch opgesteld voor het doel dat geen onderweg kent maar slechts een obstakel voor de geur van bloemen onderweg…

Dat wij weer harder rijden dan wij mogen Betreuren wij achter het stuur al gauw, Want kijk, de hemel kleurt politieblauw; Daar komen de agenten aangevlogen! Reeds dwarrelen er blaadjes naar omlaag: Het regent weer bekeuringen vandaag.…

Wie auto rijdt betaalt altijd, ofschoon De VVD die plannen wil parkeren Om juist wie zuinig is te stimuleren Zo veegt de liberaal zijn straatje schoon Men had veel vuiligheid kunnen besparen Door eerst in eigen huis de lucht te klaren…

Als dan de avond valt, kinderen nog even buiten zijn de zon langzaam verdwijnt achter de horizon lampen aangaan horen we uit ieder huis: Binnen komen, lampen zijn aan dus je komt nu thuis!…

Een baas geeft graag zijn zieke knecht ontslag, De Nederlandse wet verbiedt het echter. Hij dient verlof te vragen bij de rechter Die dan meestal bepaalt dat het niet mag. In ons land worden zieken zonder vragen Alleen maar uit het ziekenhuis ontslagen.…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

2006 de VN neemt het verdrag aan 2007 Nederland ondertekent het verdrag 2010 de Europese Unie onderschrijft 't verdrag 2016 onze 2e Kamer ratificeert om m.i.v. 2017 minimale aanpassingen te garanderen Nederland toont haar kruideniersmentaliteit om het bedrijfsleven niet op kosten te jagen! en de overheidsgebouwen te laten wachten tot de Europese…

de RK-kerk werd toegedekt Heeft hij nu de carriere van Een goedwillend mens binnen zijn Eigen kerk genekt…

Ik zie de blaadjes van de bomen vallen Dat geeft me verdriet Want waarom lukt het hun wel om los te komen Maar ik van mijn hoofd Lukt dan weer niet Vervolgens gaan ze bloeien Krijgen ze mooie kleuren En dan denk ik bij mezelf Ik wil ook zo graag groeien Maar nu ik erover nadenk Denk ik helemaal verkeerd misschien Ik moet het namelijk…

Ik ben wel depressief, maar onverslijtbaar Dus als ze me royeren ga ik voor Mijn part gewoon als eenmansfractie door De LPF c'est moi, riep Winny strijdbaar En steeds meer achterban roept het haar na: De LPF? Die vinden we maar mwa...…

Natuurlijk, ik geef ook om de natuur Daarom ga ik steeds minder autorijden En vliegvakanties tracht ik te vermijden Maar ik bereid graag vlees! Op open vuur! Een opluchting; ik vind het toch wel fijn Dat ik geen piekbelaster blijk te zijn…

Plotseling stromen de ontelbare tranen Van mijn intens ondragelijk verdriet Ze proberen zich een weg te banen Het stormt van binnen en niemand die het ziet Probeer altijd gezellig en vrolijk te zijn Want dat is toch wat men van mij verwacht Een stralend gezicht, maar een hart vol pijn Tranen komen pas in het holst van de nacht Is er een…

Maar diep van binnen zit nog steeds die pijn, die ik niet kan veranderen al wil ik vrolijk zijn.…

wil haar kleuren tussen de regels door ongeschreven woorden vullen het mijne tegen het hare aan…

In het donker van de vragen die altijd wachten en de stilte die niemand vergeet is de grootste twijfel de gedachte en de droom die zonder het leven niet meer ontwaken wil waar de dood slaapt en het licht niets meer verandert…

Diep van binnen weet ik dat het niet kan, Jij hoort bij die andere man. Diep van binnen weet ik wat ik wil,ik wil jou, Omdat ik zo vreselijk veel van je hou.…

Diep van binnen voel ik me ziek. Diep van binnen wil ik er niet meer zijn. Ik wil naar mama toe bij haar en Knabbel zijn.. Ik wil niet meer leven op deze wereld. Mijn ogen staan echt wel open ook al zeggen ze van niet. Al zeggen ze dat ik fantaseer ik weet dat het niet zo is.…

Even alleen en het dondert zwarte koppen boven mijn hoofd en regen vanuit mijn ogen Even de energie voor mezelf en het raast in zware stormen tussen de diepe groeven door En dan is daar, heel diep, dieper van binnen een zwak schijnsel dat wacht op mij vol rust Even alleen en ik zie mezelf van binnen naar buiten komen, het harnas opzij…

Stil staat alles Elke kracht weigert zijn invloed, mijn invloed Zwaarte valt weg alsof het niets is en dat voelt wederzijds Materiaal zonder bestaansrecht, ik zonder materiaal Atomen weigeren simpel weg te draaien Aan het niets houd ik me vast Zonnestralen komen gevangen in dit ogenblik te langzaam binnen door het raam Lopen is onmogelijk…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…