Alle inzendingen over magie OR vlinders OR hand

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik sprak haar zachtjes toe, stil maar, droog maar ze zat heel stil in mijn open hand alsof ze wist: beter een vlinder droog in de hand dan dood en verdronken in de plas.…

Hoe zal het met mijn vlinder zijn? Mijn vlinder uit de nacht Van in mijn hand, naar uit het raam Van ooit naar ver verleden Van nooit meer hier, naar toch dichtbij Plots in mijn hoofd gegleden Op een wind die ik begrijpen wil Maar nooit meer grijpen kan Hoe is het met mijn vlinder? Als ze hier niet is, waar dan?…

Jouw hand In mijn hand Vlinders in mijn buik Zon op mijn gezicht Kussen op mijn huid Alles wat ik zie Alles wat ik voel Een gedicht…

Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet uit domheid maar uit zijn Ach het is het paradijs dat weerschijnt in het wezen van de vlinder Wijs mij een mens die het zo zijn kan waarmaken Vlinders zijn vlinders omdat ze vlinder zijn Een mens probeert aan de hand van…

zij kleurde uit een witte achtergrond ontluikend rood haar ronde vorm gaf eindelijk het onbegrensde bloot mysterieus in voelen naar het einde rolt magie tussen de lijnen van hand naar voet omhoog omlaag een bal die aandacht vraagt…

er is geen roedel meer wel zijn er vele volgers maar niet meer van de lieve heer het is de hype met goud omrand magie en macht in digitale hand onzichtbaar in haar gulzigheid vreet zij de dromen op hangt eigenwaarde in de strop het is de massa in heethoofdigheid die nu met lege handen staat waarvan het uitschot grauwend terug slaat…

Ik kon niet vluchten, ik was geen Tsjwang Tse die had gedroomd dat hij een vlinder was en zich bij ochtendlicht afvroeg of hij, Tsjwang Tse, gedroomd had een vlinder te zijn of dat de vlinder droomde als Tsjwang Tse te ontwaken, nee, ik was een mens, een taai skelet met tweeëndertig tanden, twee handen en een tragisch intellect dat met…

Daar was een vlinder hij zette zich op mijn hand hij trilde niets eens ik was net aan het schrijven daar onderbrak hij me plots…

zij spreidde haar handen hield hun blikken gevangen goochelde snel ieders verlangen het waren niet haar vlugge vingers of afleidingstrucs pure magie bracht ieder van stuk in verbazing en niet begrijpend zag je hun vlugge kijkers haar gangen minutieus volgen zij wierp haar licht op donkere wegen waar hun aandacht dan even…

Je kunt er stoer over doen of denigrerend moederdag, dag der dagen je kunt haar ook de hemel in prijzen of haar zachte hand tegen je gezicht voelen je kunt haar ook als moeder zien van vlinder tot vlinder een lijn, die nooit brak…

Zonovergoten gedachten als vlinders... als vlinders in mijn hart Een speels gevaar speelt door mijn haar: jouw hand... Zonovergoten dromen als feeën... als feeën in mijn geest Eén ademtocht, mijn ziel doorzocht, vind ik jouw wezen daar...…

De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

hadden elixenmengers leven en dood in de hand gebeurde koken van kruiden met magie en mysterie alleen in het oeroude land of zijn de zoekers naar cel en de genen de ontdekkers van heden waar alchemie ooit de weg voor bereidde lijkt het einde van lijden in zicht…

je vertelt me liefde ik kijk je aan je woorden heb ik niet verstaan maar zie je lippen vochtig je tong likt zacht het rood ik wil me niet bewegen ben als de dood om jouw magie te onderbreken praat maar met je handen speel het spel dat tijd vergeet ontdekken heet en altijd samen wordt gespeeld…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

Woorden wegen als vlinders op je handen durven landen. Ze glimmen je lach en poetsen je dag. Woorden bezeren als vlinders aan je vingers kleven en ragfijn beven. Ze zingen hun strofe voor een stille dove. Woorden smoren als vlinders hun roltong ontvouwen en van je zweet gaan houden.…

hij zag haar handen zonder magie van verborgen talenten wist hoe tijd groeven had getrokken in vereelte huid er was geen mystiek in het aards vermoeien dat werken heette met een lijf dat bij iedere beweging pijn en ellende niet kon vergeten toch was er altijd de lach die in elkaar ontmoeten zoveel blijdschap en warmte gaf…

Met lege handen stond ik op haar wijsvingertje een vlinder de dauw op haar blonde haartjes mijn kindje ineens terug…

je zag de vlinder en je dacht een bloem ik zag je geest verdwijnen alleen je hand was warm toen je wilde vliegen om er niet te zijn liet kleuren weer verschijnen je telde op een oud refrein mijn handen op je huid ik wilde je bereiken je bleef als in een trance steeds maar naar buiten kijken ik wil die vlinder zijn geef mij de kleur…

oneindig ver weg Als ik mijn armen strek, voel ik wat de nacht kan geven Een grauwe hemel die ik in het licht neerleg Als sterren aan de hemel, fonkelen de ogen Pure zaligheid maken een glimlach zoet Iedere ster heeft zijn eigen hemelse vermogen Je hoeft ze niet te vangen, voel gewoon wat het doet Zoals de wind, regen, zon, maan en ster De magie…

Twaalf kaarsen branden rondom de woorden die ik schrijf de draak bewaakt mijn elfen in de kamer waar ik verblijf vele vlammen dansen als magische wezens mijn wereld in hun eigen taal ieder een eigen verhaal tekens een nieuw begin…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

Magie wat is dat? Een vies beest Dat alleen maar kindjes opeet Of een heks Met een bezem Misschien is het wel gewoon een vallende ster het is in ieder geval iets raars maar toch bijzonder…

ogen gedogen een spanning die stijgt adem gaat sneller je kreunt en je hijgt tot, in een diepe ontlading de magie van het samen zich langzaam bevrijdt…

Maggie moest opeens streng diëten mocht juist een appelschijfje eten ze kon het niet aan werd net een sprinkhaan die alles begon op te vreten…

Als een vlinder niet meer durft te vliegen Bang is voor de mensen en het liegen Maar naar de zon en de liefde verlangt Even bij iemand veilig te zijn in de hand En hulp bij het vliegen nodig heeft Maar er niemand is die de vlinder dit geeft Blijft het met alle kleuren een pracht Alleen zo angstig voor dag en nacht…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…