Alle inzendingen over maria was symbool vo

Symbool voor slechts het einde in overtreffende trap nieuw begin het volk ging voorwaarts, maar niet iedereen proefde toen de vruchten Gestudeerden blijven hangen in een tijd die hen niet kwijt wil maar toch is deze Nieuwe Tijd voor best veel van hen, echt een eeuwige strijd Dit mooi monument verzinnebeeldt staat symbool voor het verleden…

Een vaak gebruikt symbool, maar zeer zelden gezien. Wat men neemt als vanzelfsprekend, blijkt toch zo speciaal. Als een klavertje, dat zijn wij.…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land ik begrijp niet veel van wat je zegt kind van mijn hart kind van mijn leven met diep…

Zie je Maria die na het bezoek van de engel begint te zingen, zie je haar bewogen hart, overmand door zegeningen? Twee begenadigde vrouwen, vol geloofsvertrouwen, in Ruth een ontluikende liefde voor haar gevonden losser, in Maria het groeiende kind, de komende Verlosser.…

liefst voel je problematiek veraf omdat de confrontatie ook een tangbeweging vermag heilig maar de verering van Maria organiseert de hygiene…

gezicht van steen met een zwarte traan een symbool dat lijkt te staan voor het ogenschijnlijk onaantastbare doch wie beter kijkt ziet zoveel meer…

Ook God had afgestemd Op de inauguratie van Biden En Hij kwam aan zijn trekken Ook ik had afgestemd Verruilde mijn bank Voor een houten kruk Voelde me zo meer in de kerk Van Jezus Christus en Maria En Maria openbaarde zich Tranen moest ik bedwingen Bij de zo aantrekkelijke Harris En haar gedegen Gentleman Halverwege haakte God toch…

een wonder is geschied de verglaasde ogen van Maria nee, zij huilen niet geen traan of druppel bloed mirakels! het is de sanseveria die wenen moet…

Wolken, zwaar, zwanger Symbolen, vol van vocht, woede Haasten zich voort donker, blind Willen mijn verdriet niet zien…

Symbolen, vol van vocht, van woede. Haasten zich voort. Donker, blind. Willen mijn verdriet niet zien.…

die ene oude heer Gekleurde stipjes in hun grijze haren Maria is blij dat ze er even waren.…

Maria weende aan Jezus graf zij die zoveel om haar Meester gaf weggerold de steen waar was Hij toch heen Hij stond zo dichtbij en toch veraf……

Do ut des En zo zal ik U dienen met gedachten met woorden met symbolen maar dat zijn mijn gedachten mijn woorden die ik voor U symboliseer geen daden maar woorden symboliserend voor Uw dienaar ver van U…

Een oplossing wordt aanbevolen, Het samenvoegen van scholen, Een van de speerpunt symbolen. Maar die oplossing zit toch op slot door het samenscholingsverbod.…

Mater Dolorosa werpt een trieste blik vanaf haar hoge plek aan de muur over zielen die niets zien dan elkaar flanerend door Tossa Zwarte Madonna discreet wachtend op vrouwen die kussen de voeten van 't Kind Ontvangenis hopend in Sant Vincenc, mirakels in Tossa Maria, Maria moeders der smarten ook Magdalena's vurige voeten…

In haar erker staan de wijzen op het oosten, een stukje verder lopen schapen met een herder, aan de zuidkant zie je Maria en Jozef gaan, de stal met os en ezel wachten op het westen, de voerbak staat nog op de kop, het vilten kindje onderop.…

Het is vandaag Maria Hemelvaart Ik zit in Zuid-Duitsland De winkels zijn dicht De kerken zijn open Ook ik ga naar de kerk Ook ik ga naar Maria Ook ik brand een kaarsje Niet voor de maagd Maar voor de vrouw, voor de moeder Want is er van die 8 miljard zielen Ooit eentje geboren Tussen het plassertje en het poepertje van Van de man, zeg…

Maria en Lola zijn nichten die zorgen voor blije gezichten. Ze komen aan huis, waar ze vlijtig hun kruis- werk als kraamhulp en callgirl verrichten.…

Angst ken ik niet meer, dat heb ik niet meer   Mijn oog valt op de schoonmaakster   'Zou ze Maria heten?' denk ik vrijmoedig!   Met gebogen rug veegt 'Maria' met handstoffer en blik van de stenen vloer met de grote bezem het verzamelde kerkstof op   Even denk ik aan mijn toekomst   „Tot stof zult gij wederkeren!…

Morgen reis ik naar de Oekraïne Naar Poltáva om precies te zijn Daar waart Maria's geest nog rond die Poesjkin Tot leven bracht in honderdeen kwatrijn Ter bedevaart naar Poesjkin, groot poëet Kwam ik voorbij gedenkstenen en graven Verloren strijd en oorlogs-monumenten Een lange queeste naar Maria's geest Maar 'k werd op het verkeerde…

Maria, Vrouw verheven hoger dan zon en maan en sterrenrijk, Ge staat voor velen nu te kijk maar waart een onbekende, arme moeder.…

mijn lieve vrouwe* in mijn bed vers stro want ik wil van u houen *volgens de legende heeft Anna, de moeder van Maria, omdat haar dochter moeilijk de slaap kon vatten, een zak met deze gedroogde geurende plantjes, onder haar matras gelegd en sliep ze.…

symbool van de lotus laat uitbannen zodat je niet jouw hart en ziel vergeet en je lichaam en geest kan ontspannen bewustzijn met energie wordt doorkneed…

Maria stond dicht bij Jezus' graf bracht reukolie mee in een karaf aan uw voeten Heer Leg ik kruiden neer voor U die al mijn zonden vergaf!…

hij zoekt stil koel en exact in zijn kaal territorium mysteries worden ontrafeld op de tafel die symbool geworden is voor openbaring hij praat weinig in deze stilzwijgende wereld is alles reeds gezegd…

Haarlem, terug in de stad van symbolen zoals hier Volherden will ick voor wie het ziet en wil zien zoals ik en meteen hand in hand ben jij daar met mij aan mijn hand in mijn hart aan mijn zij.…

Een drinkspel met de majesteit in spé Een slok voor ieder ogenblik dat hij ‘staatsrechtelijk’, ‘symbool’ of ‘eenheid’ zei In het kroningsinterview op de tv ’t Wordt hem niet gauw te weinig of te veel Al is het louter ceremonieel…

Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Met Os Huis ezel begon het In de stal van het grote huis De kamer zat vol familie Het was er warm, met mama en de tantes die alles weten van bevallingen, ook de mannen bleven op en dronken op de nieuwe koning, zijn bedje van vachten in een voerbak stond naast me Na het paasfeest in de hoofdstad moesten we gaan, het nieuws van onze zoon…

Die morgen was zij moe en zwaar en talmende opgestaan en had met achteloos besef haar dagelijks doen gedaan. Zij ging verloren door het vertrek met ongevoelde schreden, behaspelende dit en dat, verschikkende zonder reden. Als plotseling met een vreemd gevoel zich iets in haar bewoog en een nieuwe en wondere zekerheid haar door de gedachten…