Alle inzendingen over men kan de wereld bo

Aan pijn berust, zie ik geen licht, noch zon of regenboog. Bleke dagen dalen in mijn ziel. Een mooie droom die me bedroog. Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

Dus onze futuristische gedachten wat laten bezinken en dit bekrachtigen, laten verzegelen door aan de wereld van nu aandacht te besteden!…

In vergetelheid raakt de daad, iedere daad die men begaat. In duisternis of zonneschijn. Alles wat men doet of laat gaat vaak gepaard met ongebreideld verlangen. Bang en vol twijfel of met juist een dosis vertrouwen wil men iets opbouwen, gericht op iets dat men voor ogen heeft. Zo wordt het leven doorleefd met vele wensen, terwijl…

Ik kan de wereld wel aan maar de wereld mij niet!…

Moederdag met tieners Ik kan me niet herinneren hoe we het gevierd hebben die laatste keer. Zelfs niet eens of we het gevierd hebben. Al is vieren ongetwijfeld een iets te feestelijk woord. Het was geen huis van trommels en trompetten. Daar deden we niet aan mee. Het was een huis van het kleine gebaar. Het kleine gebaar was geen versje…

Mijn aar zij zwaar, Als hem de sikkel telt; Mijn kroon zij schoon, Als hem de bliksem velt. De dood brengt nood, Zo niet vereelt hem reikt De hand een pand, Waaruit de dagvlijt blijkt. Mijn zon, Uw bron Springt nog voor aardse dorst; Ach warm, dat arm Ik niet zal staan, mijn borst. Mijn aar zij zwaar, Als hem de sikkel telt; Mijn…

Was zij de rode schoonheidskoningin? Verkreeg hij zo een wulpse winnares? Een zus? De vrouw? Een mooie minnares? Ze trok met glimlach steels z’n woning in En sprak, hoe ongelooflijk dapper: ‘O Kim Jong-un, neem toch een and’re kapper’…

knabbelt aan haar leden zij wil het niet maar de tranen vloeien zij snikt voelt zich vertwijfelt alleen met haar verdriet de bui waait over en pijn verdwijnt rustig haalt zij adem…

Verfijnde wijn met een klinkende naam gerijpt onder de zonovergoten wolken och pittige geur sprankelende warmte robijnrood gekleurd van uitgelezen aloude wijngaarden ‘t zoete licht van glanzende serafijnen schommelt in ‘t kristal verwarmt in ‘t diepe dal waar zij aan de groeve opgesteld haar portret schilderde…

Door met het oude protocol te breken Maakt dat nu met zijn moeder het verschil. Het “Majesteit” is niet wat hij nog wil, Met “Koning” hoef je hem niet aan te spreken. Natuurlijk, hij is Beatrix haar zoon, En verder nog gewoner dan gewoon…..…

Normen en waarden, genoemd op straat, normen en waarden, geroemd door de bazen in de Kamer normen en waarden, geroepen door iedereen en toch zijn er weinig mensen die normen en waarden, op waarde weten te schatten. Normen en waarden, wie er ooit over begon, had er ook een bijsluiter bij moeten geven…

Jij, in je eigen universum. We drijven langzaam naast elkaar. Ik zie je zitten, wat afwezig. Je hand strijkt steeds weer door je haar. Ik pak je hand vast, zie je kijken. Maar je gedachten zijn zo ver. Hoe moet ik jou nu toch bereiken... Je bent nog verder dan een ster. Jij in je eigen universum. We drijven langzaam "uit" elkaar. We zijn…

Een toevallige aanraking resulteerde in vuur en vlammen Bloedheet onder onze voeten, ook elders. Subtiel aanvoelen en aftasten; ergens zo raak Gelijkgestelde zielen wel niet compleet. Grassprietjes, onze volle maan en nog veel meer Jij volgde jouw instincten, bleef achter in koele kilte. Voelsprietjes mijn Engeltje, wat had ik je toch graag…

vredig mooi bied je jezelf aan jouw land en water strekken uit je lucht zo hemelsblauw niets of niemand zoals jou stukje schoonheid ongerept ik heb je lief, wil voor je zorgen blauwe planeet van morgen je moest eens weten hoeveel ik werkelijk van je hou……

de spiegel lijkt… je beste vriend als het glas je ego streelt, stralen ogen vol van glorie, bereikt je geest het hoogtepunt een moment van pure geilheid tussen spiegel en jezelf… die abrupt wordt afgebroken wanneer je de spiegel de rug toekeert!…

Toen hij weer opstond op de Jongste Dag Zag de verblufte hunebeddenbouwer Eerst nog lijkbleek, maar daarna stukken grauwer Omdat hij de beschaafde wereld zag Waar men tegen zíjn trots, zíjn hunebed Zomaar een ouwe fiets had neergezet.…

Mijn zoon, die ik de zeldzaam originele naam Bo had willen geven, doch die door het lot alsnog naar zijn vader werd vernoemd, vroeg zich af waar die vreemde titel toch vandaan kwam...…

bruine chocola geteeld door zwarte mensen thans ook wit gekleurd…

Is't liefste mij op aard, Want wie ook voer de wereld rond En zocht naar oost of west, Geen een die beter land ooit vond, Dan vaderlands eigen grond.…

Op te komen voor elkaar en verzaken, iedere snaar van gevoel te laten weerklinken met een schreeuw naar de wereld om lief te hebben.…

Vandaag word ik wakker vandaag kan ik de wereld aan. Vol goeie moed ga ik beginnen om vermoeid na een half uur, weer ziek naar bed te gaan. Als ik mijn ogen open doe mijn lichaam stijf van de pijn. Dan nog denk ik steeds, vandaag ga ik beginnen anders zal het morgen zijn.…

de wereld gek…

De wereld startend met een schone lei Wat de mens genomen heeft Ze kent geen restitutie Vandaar dat de wereld langzaam dood gaat Onderhevig aan ´s mens destructie…

Deze wereld…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

Waar is die andere wereld, waarover men verhaalt? Die wereld van geluk en vrede? Een wereld die warmte straalt? Ik ervaar heel andere zaken! Haat, bloed, doodslag en doortrapt geweld! Niets ontziend en blootgesteld! Waar komt die ellende toch vandaan? Wie verzint het één.. het ander? Wie liegt en laat de waarheid gaan?…

Kijk, de wereld houdt van me Zie hoe de zon straalt en hoe de bloemetjes bloeien Zie hoe de wind waait en de lammetjes groeien Luister, de wereld houdt van me Hoor de vogeltjes fluiten en de rivieren stromen Hoor de kikkers kwaken en het ruizen van de bomen Voel, de wereld houdt van me Hij omhelst me met duizend armen en soms krijg ik…

Een tevreden mens aan de zee wandelend over het stille strand Zorgen geef ik aan de wind mee ik hou de wereld in mijn hand. Ik heb niet veel meer nodig alleen wat jij aan me geeft Verdriet, het is overbodig als jouw liefde warmte heeft.…

De wereld is gemoderniseerd van boven naar benee Natuurlijk is dat niet verkeerd maar zijn we wel tevree? met wat we hebben, krijgen en doen? Of zijn we tegenwoordig helemaal niet beter af dan toen?…

Stil zijn in het wild gewel van een wereld zo ontzind. Stil zijn en dromen van een hemel, waar het zwakste overwint.…