Alle inzendingen over mijn zus viel en hoo

Zomaar Voor mijn zus!…

Hetzelfde liedje maar het voelt nu heel anders aan Jij wilde graag dansen, je wilde naar party’s gaan Ik had geen oog voor jou, alleen voor mijn eigen wens En dat jij bij me hoorde, begreep geen mens Nu hoor ik slechts nog {ooh ooh ooh hoo} {Mm} had ik het eerder maar gezien Dat jij mij gaf wat ik wilde Maar ik niet jou Ik had zoveel…

Mijn nu ledige hoofd overziet de beelden, uit oude omgevallen bomen de nieuwe loten deze gebeeldhouwde boomachtige struiken onder het witlila-hemelsblauwe op deze dag. Die boom, haar zijkant, de vormen van een lijf met uitgestrekte armen naar de hemel alsof zij 'n grote omarming zou willen ontvangen van tijd, kijk haar takken,ze zwaaien boven…

mijn zus was hoog gestemd zij zong het Ave Maria wij knikten bij het kerks gehoor tot barstens toe graatzuiver af en toe heel even een korte hapering van droeve slik intens zwaar medeleven onze verkrampte ruggen rechtten in merg en been zoals onze zus zo was er geen…

Mijn zus en ik keken naar de "Fabeltjeskrant". Maar oma vouwde in haar eigen wereld haar zakdoek op voor de honderdste keer. Zij leefde in Alzheimerland met haar eigen "Fabeltjeskrant"... Dag lieve kijkbuiskinderen.…

65 is een getal!…

armen gekerfd bonus antioxidanten voorbijgestreefd vandaag een infraroodmassagestaaf geschonken aan Daniël vanwege dit en dat en zus en zo en zijn vriendin zinnen heeft gesproken over brood bakkers met kuipen vol krentenpap en suikerbrood doordrenkt met honing zich overgeven aan dit en dat en zus en sowieso jarenlang never nooit baren…

Jij mijn lieve lieve zus, je laat je schoonheid zien in liefde voor de vele dorstige bloemen in je omgeving maar je raakt nooit vermoeid van de alsmaar nieuwe opkomende bloemen.…

"Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies" sprak de oude boom waar men het allerbeste mee voor had waar alles goed mee zou komen maar die niet wist of hij de herfst zou doorkomen met ongekende stormen en zure regens laat staan de winter met sneeuw, ijs en bittere vrieskou Maar uiteindelijk zou alles goed komen ondanks de ontkenning…

Weet je zus?…

De oogst is groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven…

De weerman had een superstorm voorspeld De stormvloedkering dicht en dijkbewaking De scheepvaart stopt, de veerdienst gaat in staking Toch werd uiteindelijk geen boom geveld Vooraf was het lawaai ronduit enorm Maar waar geen stilte is komt ook geen storm…

De dagen lengen maar het weer zit tegen De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat ’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie: De krokussen zijn dit keer op vakantie…

, terwijl je de Mobiel wegbergt in je jas, Wat een héérlijk leven, zus, En ze kijkt jou zonder Glimlach vol mededogen aan…

een bloem twee drie vier of vijf zelfs een heel boeket het maakt niet uit hoe groot hoeveel maar dat weeë zachte en zo warme gevoel erbij van voor en door de gever aan mij maakt ons allebei ook al is het eventjes toch maar weer een beetje blij…

  80 is 80 en over 8 jaar ben ik zelf ook 80 maar de grootste onzin is 80 is het nieuwe 70 of 60 laat me niet lachen 80 is 80 tachtig is tachtig Henk mijn zwager is 80 en daarmee gefeliciteerd vooral goede gezondheid voor jou, Margriet, kinderen en kleinkinderen, vrienden, kennissen, buren en geloofsgenoten laten we daar een speciaal…

Laat mij toch nog één keer dromen: jij niet bij mama - ik niet bij papa: samen, want onze keuze voor apart is toch maar zus en zo……

al die mamma’s en pappa’s die nu zo eng hard piepen in hun slaap wordt dat broodje aap of delen we het met onze kinderen nee geen droommasjien maar veel benauwenis omdat ademen tergend moeilijk gaat onregelmatig met al dat bijgeluid komen ze er met halen toch nog uit gelukkig maar daar de atmosfeer nu zo drukkend voor ze is terwijl…

hoe fris en vrolijk ook voelt de man zich onversierd hij zijgt ineen van wakker druipende oliebol tot vette uitgezakte flap op de grote hoop en plat gedrukt in de emmer van het oudejaar tot over de rand toe vol terwijl hij melig tiert samen geperst op hoge toon deze dag blijft alweer ongeplukt hoe draagt de man dit gans alleen zonder…

baart met doorgegeven leven het onbetaalbare bezit tot kostbaarst herfstjuweel zo tot leven bewogen geven de vleugels van jouw bestaan jacqueline – jouw mama en patrick – jouw papa geluk een nieuwe naam boaz antonie sebastiaan lieve boaz dat jij groter mag groeien in de kracht die in jouw naam schuilt samen met noa – jouw grotere zus…

gisteren kwam er zo’n boer met een bruine nee blauwe tuinbroek tussen z’n benen op mijn kleine zus afsjouwen hij vroeg haar weg te gaan op z’n boers zo lekker asociaal zodat mijn zus er uiteraard geen woord van kon verstaan na een bijna tik en wat gescheld van die boer dan met zijn vork bemoeide ik me met die held na mijn uitleg reed…

Dag lieve zus, voor jou is het begonnen gezien de uitdrukking op je gezicht, een stil bericht van God. Geschreven op 23 maart 2010 Een stille afscheidsgroet tussen de witte rozen.…

Dan zal jij wel Zus zijn. Allebei onderdeel van iets groots. Twee snippers van de waarheid. Blijkbaar vullen, voelen wij elkaar aan: we beginnen te spiegelen... Zien elkaars trots om te zijn wat we bedoelen. Op te gaan in een groter geheel. Van alle kanten joelen voor- en tegenstanders: niet zómaar krijgen we applaus, hè zus?…

Er was eens een meisje in Bagdad Ze lag met haar vriend in een hangmat Hij gaf haar een kus en zei: "Ik hou van je zus" Toen riep ze naar haar moeder: "Mam mag dat?"…

De blik in haar ogen de warmte in haar stem de half opgedroogde babykwijltjes op haar troostschouder van zwarte wollen trui vertellen me mijn zus is moeder…

Voor mijn oudste zus Hennie Toen jij de liefde Van je leven verloor En voor het eerst In je leven alleen Kwam te staan gingen De jaren niet meer als Vanzelf voorbij, viel jij In het ravijn van de Eenzaamheid, voor jou een Onbekend begrip - de jaren Leken dubbel zo lang te Duren en heel je menszijn Deed pijn, aangestoken…

altijd ('//) 'xx je grote zus…

je grote zus ik hou van jou…

het is op het is gedaan wij rijmden woorden onder de maan mischien komt het ooit terug zomaar een dag tot dan mijn zus een knipoog met een lach dag…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus - Leven en dood naadloos In elkaar over gaand Zijn niet meer Dan broer en zus…