20037 resultaten.
lotus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 nu zij haar naam op handen draagt
met vingers in de mantra van
een stil moment
vergeet haar lichaam, dat
de zon zijn stralen zendt
en de wind uit alle hoeken
zoekend rond
haar benen slechts verdwenen
ontij vindt
dit kind
haar heiligdom nog ongezuiverd
huivert, onder zoveel kou…
Boomdroom
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 914 Ik sta daar
en ruis maar
ben een boom
in die droom
Volg het seizoen
soms in groen
dan weer kaal
monumentaal
Bij weer en ontij
herken je mij
je staat dan stil
bekijkt me pril
Zou je willen vragen
iets voor alle dagen
laat die hond thuis
zie te vaak z’n kruis…
En toch
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 kleurt zij jouw
dagen niet donkerder
al lijkt dat wel zo, wellicht
verdriet verhuld
in zwart witte streken
steekt nog altijd de kop op
bij tij en ontij
nu dagen kouder omslaan
de wind killer om het huis giert
lijkt de afstand groter
en het gemis intenser
dan ooit…
Het Laatste Adres
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 614 De doden zij jammeren
Bij het ontij van de nacht.
Alleen de wind ruist door de bomen
Met hun jammerklacht heel zacht.
Een stille omgang lijkt het te wezen
Van geesten uit een voorbije tijd.
Voor wie lijden is geleden
Naar een leven van moedige strijd.
Geboren, geleefd en gestorven.
Dode letters vergulden het gram.…
bloedmaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 135 in de stilte van de nacht
hoor je wolven huilen...…
De lift (nacht) merrie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 170 Er zijn vele soorten merries
de meest voorkomende is die van de nacht,
niet lopend op 4 benen,
maar zo eentje die meestal wacht:
tot je diep in dromenland bent.
Zo sta ik in de lift,
die "stil" valt op een ongelukkig moment,
niks geen vier benen,
'k sta er op slechts twee.…
De weggaanden
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.980 Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij.
Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte.
Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte
en hem het zwaar vermoeide hart stil lei.
Gespannen keek ik in de duisternis
en luisterde naar waar hij was gelegen.
Er was geen enkele schemering van bewegen,
geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis.
De kamerdeur…
Waanwens
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 641 ik zou de hemel willen pellen
binnenstebuiten keren
zien in smaragdgroene ogen
van ongewisse goden
verborgen in hierna
gewichtloos wentelen
langs waaiers
licht, mijn hoofd
in wolkenstof, handen
dopen in kraterwater, macht en
ontij vernevelen
draaiend kolken naar
een schoongeveegd later
oh, als ik dat zou kunnen
was ik vast…
Andere tijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 753 Vroeger stond geschreven in de sterren
wat er van me komen zou
onrealistische dromen van status en succes
lachten me zelfverzekerd toe
Zwevend op de komende glorie
me van geen kwaad bewust
dat ontij zou kunnen komen
waar voorspoed was beslist
De klap was enorm en plots
besef van dwaze utopie
vernedering en ontgoocheling
in een leven zonder…
ook de maan gaat voorbij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 380 je draagt de ochtend voor je uit
en ik de avond
naar de ongetelde dagen
van het dakloze landschap wanneer
ik me stiller dan stil omdraai
naar de dode hond van jaren
met woorden die nergens in
zee keren
of zich op de achtergrond bewegen
als wandelaars in richtlode
wind
het licht sterft en het strand
stamelt ontij
leg…
Tien vogels in de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.368 ik ben zoals ik ben
intussen ken
ik
de kronkels
in de paden van mijn geest
elke zijstraat afgeweest
eronderdoor
eroverheen
gelopen wegen
maar met waarden meten
is het niet gedaan
waarvan wil ik bestaan
kom mijzelf bij ontij tegen
griploos wadend in het waterland
**
waar is nog schapendroogte
wat houdt er deze tijden stand…
levensader...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 235 Schepen bevaren me
varen de stroom
op en neer
beladen en onbeladen
Schepen bevaren me
kennen mijn nukken
onvoorspelbaar toch
mijn daden
Schepen bevaren me
wind en ontij
mijn handlangers
mijn trawanten
Schepen bevaren me
ik doe ze schutten
en sluizen van
ondiep naar dieper
en omgekeerd
kennen mijn ruwe oevers
botte kanten…
Hart voor de natuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Tussen alle mensen is een stille man
hij wandelt mee in zijn ogen
zie ik een verandering van tijd
bomen die vielen na storm en ontij
bleven destijds echt niet liggen
als bewijs dat de kringloop zijn
oude glans weer wilde hebben
we hoeven nu niets meer te doen
behalve samenkomen met
als prijs dat de wildernis
daar vanzelf wel zal komen.…
Wat je ziet, achter de orchideeën
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 En kijk, even orchidee opzij,
er komt weer een autootje bij
jawel het is stelletje nummer twee
ze komen tegelijk aangereden,
das uniek
Wachten hoeft ie nu dus niet,
zoals ik het vanaf hier nu zie
Begroeting is kort maar effectief,
en zo verdwijnen ze als een dief
In de nacht,
de auto's als stille wachters achterlatend.…
Voor de camera
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 1.291 Je neemt gewoon een stuk of wat personen,
Die stop je in een huis, de deur gaat dicht
En camera's die op hen zijn gericht
Laat je hun doen en laten dan vertonen.
Straks komt de nieuwste serie op teevee:
Big Brother Vier met Volkert van der G.…
Te overzien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 170 Vandaag de grootsheid van
een mooie krachtige zee die
mij wel eens wil doen vergeten
dat ik nooit die onstuimige
waarheid van tij en ontij
ooit zou kunnen breken
hier kunnen wij niet bij
dus morgen neem ik je mee
naar een stille beek
daar mijn lief laat ik je weten
tussen eenden en waterlelies
salamanderstaart en kroost
vlak bij ons…
Grafschriften...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 zagemeel al vissenvoer
verzonken in vale vijvers
doorboorde eksternesten,
onttroonde kruinen,
verlaten lijsterplaatsen
alleen kraaien krassen
de ziel met grafschriften
anderen dan ik vergeet je niet
landman gaat stil voorbij
hier rust een leven
totaal vergeten
laat me zonder vergeven
vergroenen door regen
en ontij
mijn naam…
avondklok
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 ik zag vliegjes dansen, in hun rei
daar -boven aarde, en de ontij van
haar uitgebluste dag
de zon brak traag door ‘n stilgevallen
rietkraag, uitzichtloos verloor ze broos
haar glimlach in het water
later, toen de wereld sliep
staken alle wolken weer de draak
met maanlicht en
de sterrenvloed
van lichtende gedachtes, vaak
verweven met…
De liberale mensenaard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 Consequenties lijkt hij te verbinden
met een ander die zijn genoegens stoort,
hij doet alsof zijn onschuld is vermoord
wanneer iets breekt, een ontij hem bereikt,
terwijl hij slechts voor lof en een akkoord
soms iets verder dan zijn neuslengte kijkt.…
[ Trillende flanken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Trillende flanken,
te paard in een leeg heelal --
vallende sterren.…
vadertje tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 447 ach vadertje, vadertje tijd
dat u juist nu, door donder in nachtelijk
ontij het oudje komt halen
al dagenlang ligt zij op zolder
haar droge hoest hangt aan de balken
als uien
ach vadertje hoort u
hoe zij lijdt
en ziet u
hoe moeke schreit
achter jast zij
de piepers in tranen
nu kom vader, ik zal u voorgaan
het is een hele klim
maar…
De dag telt de dagen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 134 verbruit ontij de tijd, het zal
weer morgen zijn, als de zon
over bange harten klimt, schalt
werelds toorn uit het stof van
ontheemden, verwaait in de
machteloze tonen van het
dagelijkse brood, vervalt tot
luide smarten, in een laatste
snik gegraveerd, resteert in
gewijde aarde alleen de dood,
z’n blik naar binnen gekeerd.…
Prikkeling
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 149 je loopt door
alsmaar door
vlug, vlug, zo vlug
geen weg terug…
in je is een ontij
warboel, broosheid
hinderlijke vragen
heb je mee te dragen
luister, luister…
zoek stilte, de rust
als de late herfst
die in de naakte takken
van de bomen huist
zie de laatste appel
in een bleke zon
met rode wangen
aan een dun takje hangen
loop…
Een streepje licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 60 In de straatjes van verzoening
de worsteling met une nuit blanche
Strijdtonelen woelen gejaagd
onder deze blinde nacht
Onder deze zwarte aarde
graaft iedere duisternis zich in
Het geheel is veel meer
dan de som der delen
Schraap af
de bovenste laag
Van het beschreven perkament
schrijf schilder zing
Telkens opnieuw
een…
Nachtregen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Het is nacht.
Nu is vrede.
Het ademt.
Het is stil.
Samen.
Hier.
Wij.
Nu.…
Die angstige " rest" tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 614 Wanneer je laatste jaar op aarde
door jou geleefd wordt,
besef je pas hoe waardevol het leven is,
altijd te kort!
Wanneer je laatste maand op aarde
door jou geleefd wordt,
schiet het leven je voorbij,
nog steeds veel te kort.
Wanneer je laatste week op aarde
door jou geleefd wordt,
weet je; het einde nadert maar
het is veels…
Watersnood(2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 onophoudelijke regen
ons Vlaamse land verdrinkt
het weer heeft iets wraakzuchtigs
waters prevelen steeds luider
alsmaar verder komt de rand
van oeverloosheid
nog komt geen eind
aan dit wolkig ontij
weiden lopen blank
verworden watervallen
velen staan al tot hun knieën
in het water dat hen spattend omvat
dit eindeloos getij drijft
tot…
De nacht.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Pas in de nacht
voelt zij de tranen
hoort het kloppen van
haar hart.
Ziet ze engelen, ruikt
zij de bloemen,
rode rozen.
Drinkt zij wijn en
branden de kaarsen,
voelt alles als satijn
en is zich van haar zelf
bewust.
Luistert naar haar adem
en geniet van de stilte,
van de rust.…
VOOR MIJNE 63ste VERJAARDAG 2 dec. 1924
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.027 't Verga me als hem, die op de zwarte zee
De ganse nacht gekampt heeft met de golven,
Dan wetend 't eindlijk naderen van 't land,
Bij 't eerste licht, dat over 't zee-vlak glee
De schuimpracht ziet, waaronder hij bedolven
Dra vredig aanspoelt aan 't gewenste strand.…
Stadsnacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 Zwarte kraai op tak
zit sprookjes te verzinnen
in de duisternis
even bewegen
boven paden van het park
zomervleermuizen
onder grijze lucht
door de straten van de stad
zwermen toeristen
het maanlicht lacht
achter gesloten ramen
liefde ademt naakt.…