Alle inzendingen over nog steeds geen vred

Sneeuw valt dwarrelend naar beneden de wereld wordt bedekt met een witte deken Kerstmis: even stil staan bij de geboorte van een kind dat ons vrede zou brengen. Al vele eeuwen vieren wij dat moment samen met de mensen die om ons geven. Vrede heeft het nog steeds niet gebracht.…

Sneeuw valt dwarrelend naar beneden de wereld wordt bedekt met een witte deken Kerstmis: even stil staan bij de geboorte van een kind dat ons vrede zou brengen. Al vele eeuwen vieren wij dat moment samen met de mensen die om ons geven. Vrede, heeft het nog steeds niet gebracht.…

Kwetsbaar lig je daar in je bed steeds verder weg van de wereld weg van het leven rust is nu waar je naar verlangt en dat je in vrede mag gaan waar het eeuwige licht je vangt…

De samenleving is een kader, het leven kostbaar en uniek, Maar de mens kent geen God de Vader En de vrede is zo ziek. Oorlog, diefstal en geld, zijn dagelijkse dingen. Steeds zoekt men naar geweld om zich in deze gemeenschap op te dringen. Oorlog brengt geen vrede, maar vrede brengt geluk.…

Godsdienst spreekt over vrede. Vrede draag je in je hart. Met de mond worden goede bedoelingen beleden, Met daden breken mensen dat. Sterken heersen over zwakken. Het sterkste recht heerst hard. Het woord met vuurkracht zal steeds weer spreken, Of weerspreekt, waarom men geen reden had.…

Ik hoor mijn weegschaal soms vervaarlijk kraken En daarom ben ik op dieet gezet En mijd ik vanaf heden alle vet Om eerst maar eens wat pondjes kwijt te raken. Dus eet ik strakjes haring bij de vleet, Want dat past heel erg goed in mijn dieet.…

waarom voelt mijn hart zich steeds vaker zo slecht waarom kleurt mijn ziel zich in het rouwige zwart mijn hart opent deuren voor goedheid en vrede maar weinigen luisteren ze blijven maar zeuren daarom heeft mijn ziel een iets donkere kleur en daarom voelt mijn hart zich steeds vaker fragiel…

O God, wil vrede in deze wereld geven Er zijn nog steeds zo veel oorlogen En volkeren die elkaar niet gedogen Vele mensen vrezen voor hun leven. Mensen moeten hun land verlaten En vluchten naar andere gebieden Om het oorlogsgeweld te ontvlieden Met achterlating van al wat zij bezaten.…

Een moeder aan haar oudste zoon Voortijdig mij voorgegaan Die uit mij geboren was: Weet dat het goed is, Eind aan lijden en pijn, Adem die steeds moeizamer Zijn weg naar binnen vocht - Heb die me lief was laten gaan, In liefde, in vrede, Maar zie elke dag je lege plaats; Heb er vrede mee dat jij Er niet meer bent, Er niet meer…

zie de bergtop tegen de lucht afsteken daar wil ik zijn in de stilte bij de blauwe lucht steeds verder steeds hoger van het geraas weg van oorlog het steile pad omhoog tussen scherpe rotsen door naar de vrede in de witte sneeuw waar het woeden ver beneden krioelend als woedende mieren achterbleef.…

Ik vlieg als een duif in mijn leven rond met beschadigde vleugels maar ik breng nog steeds vrede en geef reden aan ieders leven om me heen omdat het scheen dat ik ook het nodig heb dat ze liefde aan me geven ieders wens om te beleven.…

Voordat er ooit vrede zal komen, een vrede die voor altijd blijft. Nu nog bestaat ‘t alleen in dromen, een vrede die je met bloed schrijft. De vrede gaat steeds kopje onder, zij legt het vast met haar Canon. Maar ze gelooft nog in het wonder, in de woorden van John Lennon: Geef vrede een kans ...…

Na 2012 jaren is vrede nog niet tot ons gekomen kennen wij niet de rede van onze sombere dromen dat geen God of macht bevrijdt geven Hem steeds de schuld met liefde en vrede in strijd kennen noch zachtmoedigheid noch geduld.…

zo in ons hart Want vrede is geven liefhebben zonder haat Dat is hetgeen waar vrede voor staat…

Wie wacht weet nooit waarop want steeds is alles anders. Je wou rustige grond zijn klaar voor de zaaier maar niemand komt. Die stem ben je zelf je zingt een oud lied van vrede. Welke vrede. Je buigt het hoofd knielt eerlijke woorden fietst naar huis geen engel te zien.…

Waar op deze wereld is het veilig als het gaat om vrede waar dagen, maanden, jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur geen bommen meer in auto' s Stuur geen mensen als een granaat Stuur geen raketten meer op steden als het om de Vrede gaat!…

als ik nooit meer kan zijn en ongestorven steeds maar weer in de nacht verglijd.…

Ik dool in een labyrint hopend dat ik 'm vind... de uitgang van m'n huidig bestaan! Zal het wel of niet bestaan Misschien moet ik niet gaan zoeken, is het er altijd al geweest... dichterbij dan mijn genoegen... en heb ik het enkel maar gevreesd Toch loop ik onvervuld m'n leven door, zonder schuld…

In grote onbekende steden, met miljoenen mensen, leerde hij de levenswetten, wanneer te plaatsen zijn zetten, waar mensen te ontmoeten, hoe de maffia te groeten. In een vreemd land, leerde hij de andere kant van het vrije westen. Het waren slechts de resten van de jaren zestig. zakelijkheid: het motto van de jaren negentig!…

ik ben een drijvende wolk zonder vorm zonder rust ik ga altijd mee met de wind waarheen hij wil soms druppel ik schreiend uit andere keren vlok ik wit over de huizen over de weiden over de zeeën overal ga ik heen nergens kom ik aan haastig of rustig ik ben steeds onderweg…

(Femme fatale II) Zij is uitnodigend met zeer weidse gebaren De roos geurt verleidelijk In haar doen en laten zorgt zij steeds voor verwarring De roos in extenso zwart Afspraak is afspraak, is bij haar niet van toepassing Verlangen met een charme niettegenstaande het feit dat de liefde in haar als vuur zal blijven branden...…

Het verdriet van Rotterdam! Er zijn bommen gevallen op de grachten er staat geen pand meer overeind het puin heeft het water verslonden de gordel weerloos zwaar geschonden nu staat Amsterdam gelijk aan Rotterdam en kan het ook veel puin gaan ruimen en zorgen voor rechte straten en pleinen en herdenkingen om de verloren zijnen het is er…

Het is nu twee jaar geleden dat je ons verliet van het heden tot het eeuwige ik heb nog steeds verdriet Niet om wat komen ging maar om wat was ik was zoals je weet altijd met jou in mijn sas Ik weet dat het goed is zo maar waarom doet het zoveel pijn de momenten dat ik voel alleen te zijn De verbinding met vroeger is weg nu ben ik…

niet wetende waar het is begonnen onder de dieren waar de mensen wonen van de grote steden bij de samenvloeiing van de rivier de stem in de mist tot in ons land waar het coronavirus van nerts op mens is over gesprongen…

Balanserend over smalle pad van het leven Zoekend naar vaste grond en steun Gaan we voetstap dagelijks verder Langs rivieren, rotsen of ravijn Bij voor of tegenspoed Zo nu en dan dwalend, dan zeker wetend Waarnemend de bermen van het pad Struikelend of mijden de kuilen Volgend de richting naar één doel Naar het eind, de horizon.…

Het wordt steeds een stukje warmer. Steeds meer mensen zitten buiten. De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

Ik zou een rondedansje moeten maken Cirkels trekken in het zand Het einde is het begin steeds weer opnieuw en steeds weer huilend van het lachen…

Vrijdagmorgen half zeven 'k lig nog lekker in mijn bed wat zal deze dag mij geven niemand die mij iets belet! Leef gewoon mijn eigen leven Naast mij ligt mijn "snuitefruit" 't lijkt misschien wat overdreven 'k vreet je op met haar en huid! Draai me om nog een kwartiertje Mopsenmeisje lekker warm Wat een heerlijk troeteldiertje Dan gaat…

"De voetballer beval mij eerst: ontkleed je!" Zo zei de danseres, "toen was ik naakt En heeft hij op mijn lichaam hands gemaakt En dwong mij daarna zelfs tot een een-tweetje." Maar onze international Van Persie Heeft vast van dit verhaal zijn eigen versie.…

“Ons reisadvies is dikwijls negatief, Maar daar bestaat ook alle reden voor, Want tal van mankementen aan het spoor Bezorgen overlast en ongerief Zodat wij er klantvriendelijk op wijzen Dat u dit jaar niet met de trein moet reizen.”…