Alle inzendingen over onopvallend

Met haar 38 centimeter lengte, haar spitse snavel en haar naar achter gerichte oogopslag, bivakkeert zij het hele jaar door op het Nederlandse grondgebied; leeft zij onopvallend met de dingen van haar houtsnip-dag.…

Onopvallend zitten ze in het diepvries zenuwstelsel van de winterbomen. Eén op de tien, ’n ekster, slijpt zijn veren aan de diamanten vrieskou in de lucht.…

Tenslotte wordt mijn blik het meest verrijkt door wat is op het doek onopvallend en op de achtergrond. Meer en meer ga ik voelen wat de schilder voelde in de grond van zijn hart bij het werken hieraan.…

Al jaren onopvallend. Maar nu zijn naam is genoemd, blijkt hij heel bekend te zijn. Zelfs wereldberoemd.…

van een verre plek ooit over bergen op de wind komt drijven verwacht geen regelmaat in mijn berichten, zei je, al op de drempel naar 't land van je nieuwe leven, verbitterd verdrietig, met verstikte stem en door fantoompijn nog gekweld blijf ik dromen tegen beter weten in van opnieuw beleven van ons ontvreemd geluk even glip ik onopvallend…

De eeuwenoude kastanje, zo groots en wijds, tekent zich majestueus af tegen de avondlucht, een subtiel vleugje van witte zoete jasmijn, plaagt en prikkelt het intens verlangen naar een tere, zachte, zoet geurende jonge huid, terwijl de witte Poolster glanst en blinkt, ach, de Poolster, ze is klein, zo onopvallend, maar ze bepaalt nadrukkelijk…

Vind ware liefde kijk in jouw eigen puur hart teruggevonden Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare zich overgeeft aan de geheimen en mysteries van een tuin waar ze ook kennismaakt met discrete tinten en onopvallende tonen terwijl elk geroep wordt genegeerd teneinde zij haar rust weer zal vinden.…

Al draagt mijn mond onverplicht ook schaduw naast licht, mag ik je toch soms onopvallend onbevangen meetronen, vertellen over het gelukzalige wonen in elke zonsopkomst.…

helderziendheid en dingen zeker weten in een bar bij volle maan de kunst van wegkijken als een zomermeisje te mooi is om waar te zijn de kunst van verdwalen, een andere weg te vinden mentale foto's maken van een gebaar, een oogopslag altijd: - ja dat staat je goed - zeggen dat is eigenlijk les één ik ben een geheim agent getraind in onopvallendheid…

ik ben een geheim agent getraind in onopvallendheid, een gezicht wat niet herinnerd wordt, kijk slechts naar je via spiegelruiten en dromen, ken je rug als geen ander, weet hoe je loopt en denkt, wat zag je er weer goed uit vandaag op het strand en in coupé 6, waar je vier stations voor je uit staarde, waarom, Anja v.d.…

maskers van papier-maché waarin gestolde ogen schuilgaan voor de kille glans van naakt ontwaken in een vreugdeloos bestaan as bezoedelt de guirlande van drie dolle dagen waar jonkers, juffers, schuinsmarcheerders huizen in een knellend jak van tijdelijk vermaak notabelen, vermetel hossend in hun malse pantser brallend van geleende wereld onopvallend…

Hij vreest ernstig voor z’n ziel: “Hoe saboteer ik de deal, onopvallend en subtiel?” “Gooi ik spijkers, flater, in de maas, zoekt Satan later vast spijkers op laag water.” “Gereedschap weggesmeten, gooit dat roet in het eten? Ik zou het echt niet weten.” Dan ineens, een goed idee!…

Ik loop er onopvallend traag langs, ik inspecteer zogenaamd de hagioscoop waardoor leprozen vroeger de heilige handelingen binnen konden volgen. Zal ik een pijpenkop vinden die ik nog niet heb? Een loden pelgrimsinsigne? Interessante scherven? Een meegegeven sieraad misschien? En dan glinstert in de opgeworpen aarde mij iets tegemoet.…