Alle inzendingen over onwillige

Hij geeft onwillig mee aan ploeg en tractor in een nooit besliste, trage strijd. De kinderen nog uitbundig in hun overhaaste jeugd, een kalme trots neemt later de plaats van levensvreugd. Ook een gebondenheid, en een besef van dood. Alles gaat, en keert terug.…

En 'k bloei van haat, door Onwill'ge gezaaid. O - kwam op aard' nog eens de Zoon van God, Ik werd om jou Judas de Iskariot. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - dit sonnet is het 6e sonnet in de cyclus: Bal…

Liefde is als lotos, die de zwerveling Door 't zoet wegglijden van de^herinnering Verder, steeds dieper van zijn huis verbant, Tot eens uit vorm en naam en veelheid 't leed Dat laat beleven, wat het denken weet, De onwillige eenling stormt naar 't Vaderland.…

zwoel samenzijn met zeismans in een intieme omstrengeling schuifelen ze heel even kaak tegen been sloom en slinkend levensritme begeleidt het gedempte bonzen van zijn protesterend hart ergens ver weg slaat een eenzaam uur niet het zijne nog niet wijl ingebeelde tonen zachtjes wegsterven bevrijdt hij zijn deemsterende ziel van een onwillige…

Zo... half onwillig, half tevreen rust ge in mijn arm, met glinsterend ooge, en fleemt en streelt, tot ik betoge: 'k zeg nimmer ofte nooit meer : neen! 'k Zeg nimmer neen meer, engel mijn, Op geen van uw duizend grillen: En deed ik 't al, het zou ter wille, mijn plaaggeest, der verzoening zijn…

Doof voor het kermen, Onwillig te ontfermen Over zijn medemens, zijn broeder. Doof voor de schreeuw Van het bloed eeuw na eeuw Uit de aarde, ons aller moeder. Muis en monitor helpen dragen, De grenzen te vervagen Tussen feit en fictie. Verslaafd in een ‘game’ verloren, Dwangmatig willen scoren.…

Reizigers binnenin wachten onontkoombaar in het dalend licht, hun richtingsdoel verloren, laten ze traag de nek beschijnen, voelen in onwillige overgave de tijdelijkheid schrijnen.…

Twee figuren lopen op het strand Het meisje heeft haar blik op hem gericht De jongen houdt wanhopig afstand Plotseling voelt hij haar koude hand Die voorzichtig zijn wang raakt De hand steekt hem in brand Met gebogen hoofd blijft hij staan Met trillende stem spreekt ze zijn naam uit En hij kijkt haar onwillig aan Ze herhaalt haar vraag…

Voor de zachtmoedigen, verdrukten, Tot geregelde arbeid onwilligen, Voor de met moedwil mislukten En de groots onverschilligen, De reine roekelozen, Door het kalm leven verworpen, Die boven steden en dorpen De woestenijen verkozen, Die zonder een zegekrans Streden verloren slagen En 't liefst met hun fiere lans De wankelste tronen schragen…

De trein verwijderde zich schokkend van Parijs, onwillig bemand door een man in uniform, verstoten door de stad.…

Het waren allemaal gedachten van mensen, Er waren veel dikke, die duwden en waren onwillig. Ik begreep niet, waarom ze zo koppig waren. Er waren magere, met valse haakjes, En er zat veel in de knoop. Het was precies het kistje met oudroest en touwtjes van mijn grootvader. Ik was een vreemdeling.…

Het waren allemaal gedachten van mensen, Er waren veel dikke, die duwden en waren onwillig. Ik begreep niet, waarom ze zo koppig waren. Er waren magere, met valse haakjes, En er zat veel in de knoop. Het was precies het kistje met oudroest en touwtjes van mijn grootvader. Ik was een vreemdeling.…

Sommigen belanden samen geplakt in een gedicht; dat zijn de ergste, omdat ze daar niet blijven willen: telkens is daar dat onwillige ontbrekende woord. Zwijgen doen ze ook nooit: ze kwebbelen de hele dag hun kakel-fonie van woorden, maar heb je ze nodig, dan ontbreken de juiste.…

Was eruit ontsnapt, Jaren geleden toen Ik behalve leraar Ook nog jong was - Onschuldig, goedwillend, Op het naieve af Mocht eruit, na vier En half jaar buffelen In het landschap gevuld Met onwillige, altijd Tegendraadse pubers, Maar zij hielden van mij Zoals ik van hen hield - Erger waren de hatelijkheden Van collega's die…

Maar soms, al ben ik bitter en gehard Door 't leven, overstroomt een niet te stuiten Vloed van verlangens mijn onwillig hart Als in de nacht de verre schepen fluiten.…

O, heb deernis met hem, die onwillig dus viel, En veroordeel zijn zwakheid noch vonnis zijn ziel; Want misschien is hij beter en eedler dan gij, Die geen proef te doorstaan hadt, zo schriklijk als hij. Ja, doorzoek u het harte en beproef uw bestaan, En denk na hoe het u in zijn plaats waar vergaan.…

Grimme nachten, bange dagen, nat en droge, koud en heet, wolkenbreuken, donderslagen, mussen, wormen, hagelvlagen staan, onwillig, al gereed.. Hoe dan zult gij, arme kenen, leven kunnen, ongestoord, die nu zit in ‘t land verdwenen, vast en veilig, als gij henen-, eenmaal, uit der molden boort?…

Ik zàài mijn hete zinnen straks in jouw onwill'ge grond! Verblind door lust - 't gaat in mijn ogen bijten - voel ik: jij blijft hard als graniet en mijn hart draagt de wond. Weer is het voorjaar en de akker wacht. Weer ligt de schoot der aarde open. Nog wordt de korrel van mijn woord veracht ...…

. - Verrijzen zij, 't is niet tot heling; maar Onwillig komen zij en traag voor brein en ogen; Wreed - pijnlijk - met een barning als van vuur. Dit alles voelt gij niet: - uw schreien Is onbedwongen - 't is het middel der natuur Tot sussing van uw smarte; - tranen leien Die af; - o! mochten zij 't geheel!…