12408 resultaten.
Raadselheden
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 93 In de tussentijd
is daar het raadsel
hoe onvoorspelbaarheid
en lotsgebondenheid
kunnen samenvallen
waarom dit
waarom toen
waarom hier
waarom nu
waarom ik
karma of de hand van
puur geluk of domme pech
het blijven raadselheden…
Regen en woorden
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.006 De woorden die ik verzamel lijken op die
regen die valt en die ik droom
als ik schrijven wil en de druppels
me blijven vragen wat ik wens.
Geen kleuren maar geluk
in een stilte waar de regen me niet
meer kan vinden
en ik met woorden
weer verdwijn
naar een verhaal
zonder regen.…
Sparen voor het weer!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Stel dat je korting kreeg op regen,
dat je zegels kreeg op sneeuw
dat je airmails kreeg op wind,
dat je een staatslot kreeg op storm?
Maar als het droog is, zijn we de
nattigheid vergeten! Dus zijn
zegels nutteloos! Sparen eveneens.…
ongekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 106 tel jij de dagen
meet je het leed
kleur je de macht
vervorm je de vragen?
wie ben jij als je
de deuren sluit
de lasten als
een ezel draagt?
vang jij de vlinders
ontdooi jij de beelden
boetseer jij de liefde
blijf jij het raadsel?…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
afhechten
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 299 wat is tenslotte nog het nut
de raadsels van je leven te ontrafelen
ze lijken vluchtig teruggebracht tot
flarden van of losse eindjes
van geluk en overmoed
te lang geleden vragen en geheimen
ook weinig anders dan verwatering
van je verwondering over
beloften zonder einde
en liefdes opgegaan in rook
maar beelden en geluiden blijven
de…
[ Er is een raadsel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Er is een raadsel
in hem dat ik wil kennen --
niet, wel, wil kennen.…
Huilen in Parijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Het weer in Parijs,
voelt aan
dat de zon nu met schijnen
volop zou misstaan!…
[ Mensen onthouden ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Mensen onthouden
al het moois dat ze denken:
in Pakhuis Weemoed.…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 De ganse dag heeft het gegoten
ofwel geregend, net wat je wilt.
De hele dag was afwachten
of je nat zou worden, of gegrild.
Verzuipen dat deden er veel
zwemmen op straat eveneens.
Dakpannen vlogen door de lucht
er werd eveneens heel wat gezucht.
Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid…
Geen adres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 De briefkaart vergeelt
al zo lang
Geen contact
Ik heb geen adres
om er iets aan te doen
Bovendien, in gedachten gezegd
slibben mijn woorden dicht
met voorzichtigheid
Wij delen alleen de wind
die ons bedekt
met zand uit Zuid
pollen uit Oost, regen uit West
en uit Noord komt de kou
Dan trek ik een trui
over mijn hart, strijk
met…
Overal want nergens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Mager, handen ruwe huid
een schorre groet met gaten
tussen mijn zandknarsende tanden:
iemand om van te schrikken
Ik ben overal want nergens
mag ik zijn, geef me schoenen:
zolang ik loop leef ik
Noem me Job, ik geloof
niet dat God me zal redden
uit de onderwereld
waar het 's winters warm is
tot midden in de nacht
de deuren sluiten…
Schaamgedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me
Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet
Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes
Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe
Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me…
Onzichtbaar eenzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Eenzaamheid, dat gemis
had ik niet goed begrepen:
het is geen gevoel
maar een neiging
die ik misschien heb
ondanks mijn goede leven
Het is zo ongrijpbaar
hoe belangrijk ik ben
voor de lieve mensen
die belangrijk zijn voor mij
maar hun eigen leven levend
afwezig zijn voor mij
in de avond, de nacht en
wanneer de dag begint en
ik…
[ Eenzame mensen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Eenzame mensen
lopen tussen de mensen --
stil te verlangen.…
Je wordt niet gemist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Wat werd er geroepen, alsook geklaagd
de afgelopen dagen, of waren het weken,
een ieder die je hoorde had het over:
de regen die smakeloos naar beneden viel!
Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt
als er opnieuw een bui omlaag kwam
de zoveelste al deze keer,
jemig: wanneer stopt het eens een keer?…
De Spin *)
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 6.862 In mezelf op zoek naar zin
trek ik uit mijn duister traag
wiegend tussen hoog en laag
mijn verwarring als de spin
die verloren in een vraag
zonder einde of begin
zichzelf voelt gevangen in
zijn vergeefse hinderlaag
tot de stille vleugelslag
van een vlinder binnendringt
in het raadsel van het rag
en het sidderende dier
tussen zijn…
Een vriend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 511 Deze dagen vol vuren,
van hartstocht en vragen.
Ja werden ze maar maanden of jaren.
Zodat we elkaar beantwoorden,
In raadsels en gebaren.
Ik sta op en moet gaan,
Kijk op de klok en zeg,
Ja de tijd is weer snel voorbij gegaan.…
raadsels
hartenkreet
4.1 met 12 stemmen 214 raadsels, een droevig gezicht
het kan mij eigenlijk niet schelen, maar toch...…
Herfst
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 1.395 Lopend in de regen
zonder enig doel
vraag ik me af
of de zon
me zou verlichten
als ik haar daarom vroeg…
Raadselend
netgedicht
4.4 met 11 stemmen 620 je glimlach raadselt mij
ogen zien ontwijkend neer
huid blankt op een gelaat
flarden haren zwarten git
een schoot doet handen zwijgen
als je hoofdgedoekt
buswachtend zit
je glimlach raadselt mij…
Raadsel
poëzie
3.1 met 8 stemmen 2.759 Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau
Lichtzinnige gedichten;
Nu, met een plankje op mijn knie,
Een lijvige roman.
Ben ik vooruitgegaan? Wie
Kan mij zeggen, of ik het ben
Dan wel de materie
Die ten slotte moest zwichten?…
Het is een raadsel
snelsonnet
4.1 met 22 stemmen 1.577 Vandaag geef ik aan u het raadsel op
Van Arjen Robben en onze premier:
Wat is de overeenkomst bij die twee?
Het antwoord weet vast elke knappe kop:
Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt,
Maar komen toch snel heelhuids overeind.…
Raadsel
netgedicht
3.8 met 13 stemmen 606 Hier volgt een raadsel, dat u vast bekoort.
Bedenk een vierentwintigletterwoord.…
Het Raadsel
hartenkreet
4.4 met 20 stemmen 2.098 Het schip vaart weg
als de dood in de nacht.
Is daar soms iemand die op mij wacht,
gaat het verder, blijf ik bestaan
of is het voorgoed met mij gedaan.…
Raadsel?
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 502 Wat was er eerder?
"De kip of het ei"?
U zegt dan:
"Vraagt U dat aan mij?
Ik was er immers ook niet bij".
Dan zeg ik:
"Welnu, 't is geen van bei.
Het zal U hogelijk versteld doen staan!
't Is namelijk:
"Meneer de Haan".…
Raadsel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 116 Tijden
om terug te kijken.
Tijden
om vooruit te denken.
Hoe verder je naar achteren kunt kijken,
hoe verder je naar voren zult zien.
Tegenslagen,
als een val in het diepe.
Uitdagingen,
als de hoogste berg beklimmen.
Geven
alsof je de rijkste op aarde bent.
Ontvangen
alsof je erop gewacht hebt.
Vergeven
als God doet.
Haten
als…
Raadsels
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 255 als het is zoals jij zei
leef ik dan in een leugen
van schaamte en een vleugje spijt
want niets lijkt mijn ruimte te doen vullen
de schreeuw van stilte
verlangen verdoezelt mijn denken
gelijk aan de schijnbeweging van de wind
de hoge bomen doet buigen
maar amper met de grond gelijk
en dan de stenen
welke ik voorheen over het zachte water…