Alle inzendingen over rode kersen

Kan ik je bekoren kan ik je donkerrood zwarter nog dan rood rond op rond morellenrood kan ik je kan ik je bekoren…

uitblust vertel mij dat u beter schrijft jij ook weer blij Vertel mij alles wat ik al weet dat u recht schrijft en ik zo schreef Vertel mij dat de taxichauffeur ff wacht Stappen wij uit in het maanpark deze nacht Vertel mij dat je kunt lachen in dit leven zonder te wachten Op de dood vertel mij over een roos zo rood…

Mij stond het rode licht weer toe te stralen, ‘k zat opnieuw geduldig op wacht, maar van mij hoor je geen klacht, al zat ik gruwelijk te balen. Nu is dit verhaal niet zo bijzonder, maar toch, ‘k was er reuze treurig onder.…

kleur mij kleur mijn dag mijn lippen in rood schilder mij schilder mijn blik mijn ogen minder dood schets mij schets me dan mijn leven mijn zijn in roze met rode rozen en ik ik beloof je leer je zweven over de wegen tot aan de hemel tot aan het blauw…

Een rood appeltje knappend om in te bijten spannend in zijn vel…

Rood licht ... Plankgas, ogen dicht eind in zicht ... kreunend metaal, brekend glas ... ... wou dat ik het slachtoffer was…

Als ware zij verschroeid onder invloed van veel regen koolzwart aan haar randen maar naar binnen innemend rood…

rood licht komen te staan…

De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood Maar wat betekent dat voor mijn vakantie Want het wordt tijd dat ik een ander land zie De reisproblemen zijn straks levensgroot Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht Het valt best mee als je niet veel verwacht…

Verwonderen mensen zich nog? Ze hebben zoveel -- ooit al eens gezien.…

Ik ruik nu al de geuren van vers appelgebak mijmer even door over het WEL goed kersen met jou en ons eten geheel op het gemak. Hoe kun je diep geworteld deel van ons zijn verweven in leven met vreugde naast pijn.…

Ik laat de kersen onbeantwoord (als een soort van buikliefde verklaar ik deze droom voor geopend op wolkjes lopen hoort erbij en als een echte acrobaat begeef ik mij in hogere kringen alwaar de dans der dingen poëziefluisterend tot levensuitdrukking wordt gebracht) maar het ijs laat ik smelten op mijn ziel.…

In rood, paars licht-blauw of fris roodachtig zomergroen geuren de vruchten in hun nabetrachting van een zomers succesvol fruitseizoen. De pruimen, de kersen en de aard- beien uit het voorseizoen vinden hun voortzetting in een perfectie, die de zon met het fruit in de maand augustus kan doen.…

Mond vol warme zoete kersen Hoofd vol flarden zomerverzen Lig ik in een wei vol klavers, muizenoren en papavers Wiebel met mijn blote tenen Schiet de pitten rond als stenen Richting wolk in vorm van hart In mijn buik een zweepje smart…

waar eens de kersen groeiden daar is het nu zo kaal krassende kraaien maken er een hoop kabaal waar eens de bessen rijpten door sappig groen omgeven daar heb ik in de ijzige kou een gedicht voor jou geschreven waar eens de appels bloosden in een warme zee van licht daar vecht ik nu tegen de herinnering met een traan op mijn gezicht…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

je hield de maan vast steeds later en waar je stond, donker, in je slaap van geloven kraakte de dag, voor en na net als de boom die beverig zijn onsterflijkheid wilde bewijzen aan het bloesemmeisje naast hem met vroege kersen in haar haren de nacht viel, zo ook de maan en even was ik iets meer dan het ogenblik, een gestalte…

Daar is door moeder, om de pret, Een bord met kersen neergezet, En als ge nu niet voort en maakt, Misschien was ’t bord dan leeggeraakt. Dus rep je, rep je wat je kan, Dan krijgt ge er ook een kersje van; Want vader zei: ’een vlijtig paard Dat is de haver dubbel waard.’ Hop, hop! mijn vrolijk hobbelpaard! Nu moet gij rijden met een vaart!…

Meikersen in je mond en aan je oren en in de emmer, pluk maar, pluk het uur en pluk de dag waarop je van tevoren de zon hebt zien verrijzen en rood vuur uitgieten op het groen van de natuur waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren. Het eten is de volgende etappe.…

Flip Slokop uit Aldeblas die wonder wel in het eten was kwam eens door Den Haag gegaan en zag een Jood met kersen staan die riep vijf centen maar een pond Flip die wou passeren gaan maar kijk de jood die hield hem dadelijk staan en zei koop ook een pond daarvan maar Flip die zei een pond wel man ik kan je hele wagen wel aan top riep de Jood…

Jouw ogen hadden stil en in weemoed gesproken of ik iets aan jou verschuldigd was. zag jij een bloem in mij die pas ontloken en alsnog onder het groen verborgen lag. het werd hunkeren in hemels –zoet -verlangen naar een lieve glimlach op je mond als een lentefee ging ik mij in roze en wit omhangen zodat je in mijn verschijning een behagen vond…

Laat ook de kersen in de marktkraam niet aan uw neus voorbij gaan!' 'Maak mij los en open uw beurzen en koop het fruit van het seizoen! Laat uw marktkoopman u adviseren en van dit lente goeds iets in uw boodschappentas doen!'…

Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken zouden ze toch zwijgen als het graf omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af! Dat schreeuw je niet van de daken dat fluister je zachtjes om je heen: Amsterdam is als verwarmen Amsterdam is als omarmen Amsterdam is om lief te hebben... Amsterdam, ik heb je lief, maar ik hou van Rotterdam…

ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders lazen wij het krieken in vers geplukte kersen en paarse dauw op het ochtendblad lieten wij de westerzon blootsvoets binnen schaduw spelend op naakt en gespannen linnen ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders en zet het diner naast twee benen op tafel voor de teevee…

Ze houdt van maanlicht, van vroege kersen in april. Die schenk ik haar, ik mis van haar geen enkele nurkse gril.…

Een struikje in zijn tuin, droeg dikke rode knoppen. Tijd, om eventjes te stoppen. Wat was het voor een struik? Ik kende hem niet. Mijn zoon ook niet. Hij had hem gekregen, als klein plantje. Maar hij doet het nu goed, zodat ik kijken moet. Ik wil altijd weten wat ik zie, dus zocht ik hem op: ‘struik met dikke rode knoppen.’…

kon ik maar dichten met satijnen woorden die klinken als stilte in frisgroene klanken als bessen en kersen in klankrijk van lente de grauwzwarte teksten van grommende golven in kabbelend geruis zou ik verdrijven met lila woorden van liefde en passie ik zou je bedelven onder kleuren en klanken van lenige woorden je neervlijen…

Een zwoele avondschemering geurend als gewassen kersen verkwikkend als een bad De rust van de avondschemering tranen lopen over mijn lippen als ik denk aan mijn dromen Eenzaam in de avondschemering rustend op de bank vissen die in de vijver zwemmen Leven in de avondschemering stemmen komen me tegemoet een kind roepend om zijn moeder…

Voor zijn verjaardag hangt zij de avond tevoren versgeplukte kersen in de groene notelaar om dauw voor de ochtend te vergaren te laten proeven hoe diep en vluchtig zij met heel haar hart om hem geeft Zo begint de volgende, dampige ochtend verzamelen van wat aan de boom hangt wat met zorgvuldigheid is gezaaid tot vrucht gebracht en tussen…

ik droom van appelbomen in mijn wijk of kersen, pruimen, peren in straten die zo lommerrijk oud west met ooft garneren ik droom van groentes in mijn stad in kleine pleinplantsoenen ja, kruiden ook, van alles wat voor elk van de seizoenen en de bewoners van oud west tuinieren met elkander ze harken, zaaien, strooien mest en raken zo…