Alle inzendingen over sociale vulkaan

Het zou u sieren wanneer u niet zo onverschrokken praat als iemand z'n punt wil maken. Uw mening heeft ook z'n tijd gehad. Het zou u sieren wanneer u vaker uw mond zou willen houden. Luister als een reservoir... De ander zou zich thuis gaan voelen. Ook zou het u sieren wanneer u ruiterlijk zou willen toegeven dat u een schuiver maakte…

Door bommen zijn al zestienduizend dood Maar nu worden de vluchtelingenkampen Getroffen door een reeks van trage rampen De kans dat cholera uitbreekt is groot Het zal geen oorlogszuchtige doen zwijgen Ze kunnen allemaal de klere krijgen…

ik heb de vrienden om me heen gezien in alle staten van ontbinden de vagen die weinig verantwoordelijkheid wilden dragen en een dieper contact uit de weg gingen waarbij het afscheid minder pijnlijk was de echte die in samen steunden elkaar de hand reikten bij onverwachte dreunen ook waren er de seizoeners die bij gelegenheid altijd…

Sociale vaardigheden zou een vak moeten zijn op alle scholen in de wereld, want er gaan nog teveel mensen kapot door sociale angsten en onkundigheden, incluis mijzelf. Soms overstijg ik mijzelf en doe ik moedig mee met een project van dit of dat, maar al rap glij ik uit en zak ik weg in de stinkende wegzuigmoerassen.…

zo hun speciale structuur voor stad en wijk familie en gezin met praktiserende religie als moreel warm contact tussen alles in het sociale netwerk is vrijwel verloren gegaan door gebrek aan tijd waar bestaan zoveel inspanning vraagt dat kinderen zijn uitbesteed of aan het gamen gaan op hoogpolig stiltekleed…

Dat deel ik dus aan twee instanties mee: Sociale Zaken en de BVD.…

Kort gezegd verbeteren agogen Allerlei sociale haken en ogen.…

Hoe rijk mag je zijn in een sociale maatschappij, gaat jouw winst ten koste van anderen? Hoe rijk wil je zijn als je alles had geweten?…

België heeft een corona patiënt Maggie zegt : er is een medicament dat kan genezen ook voor Chinezen en krijgt in Wuham haar monument!…

gister verborg stilte het vuur in je diepte vandaag tonen je ogen glans kijkgaatjes naar binnen in de vrieskou guur dampt je adem uit de ontwakende vulkaan je barst los morgen stoffig met lava bedekt zal ik dan vurig smelten…

En wilde déze man het ooit gaan maken als nieuwe flapdrol van Sociale Zaken?…

Door social media wordt alle rust in onomkeerbaarheid vaarwel gekust. Ik snak naar een moment van contemplatie. Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

alvorens over te gaan tot een verbintenis van enige duur en inhoud stelle men vast welke defecten bekend zijn uit vorige engagementen men raadplege daartoe de Sociale Dienst of bij gebreke daaraan de buurtpsychoot die gevolg en oorzaak in zich verenigt…

Ik zit alléén Niemand Om me heen Ieder sociaal Gebeuren Kost me Zoveel Inspanning En verkramping Van te voren Ik voel me Zo vaak verloren En verborgen In Sociale Contacten Verdwijn Zelfs Soms Het voelt Voor mij Dan zo Zo alléén…

ik ben in ijzelmolecuul een sneeuwvlok, regendruppel in elke vorm die is ik ben in wolkenjacht daarboven en beneden ik ben besneeuwde bergtop ik ben de golfslag van de zee lichtglinstering op meer het onbetreden gras ik ben ontladend onweer de lava van vulkaan de oerschreeuw van de mens ik ben bezieling van wat is leven en dood…

Turkije zonder social media? Dat leidt tot ongenoegen en ontwenning Zulk nieuws biedt ongezien heel wat herkenning Ik werd daarvan vast ook je-ne-sais-quoi Men spreekt bij die profielen van onechtheid Maar écht en diep doorvoeld is de gehechtheid…

‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

op erewoord gevloekt het applaus met een hand geklapt de roos in een loflied verwelkt lopend over een tafel met verlamde tong onuitsprekelijk gelukkig gestemd zacht beroerend zijn eenhoorn tot onverhoeds een daverende vulkaan haar lava laat gaan over de duizenden stoelen van een lege zaal…

bezorgd en beschermend als je bent liet je me zien dat ik heel wat meer ben dan een lijdend voorwerp in een land van kraters en vulkanen ben jij het rustgevende meer als levensvoedende bron geef je meer dan alleen wat groen ik drijf nu veilig op de wateren van eindeloos vertrouwen op zoek naar de kracht om alleen voorwaarts te gaan…

Zonder puurheid aan te tasten dragen wij de lasten van onze natuur driften eilanden bodem zoekend losgeslagen in de branding vulkanen barsten onder pressie in agressie overstromende rivieren even wijd als diep breuklijnen onder zoute zeeën in het licht van een wankelbaar evenwicht.…

Er zwerft een bange zwaan in een vijver op een werkende vulkaan. Het bloemenmeisje spreekt: 'Kijkend schrijver, red mij voor de wereld breekt!'. Ik neem haar bij de hand, wij vluchten snel voor de lava ons verbrandt. De redding is nabij, de hel vergeten en dan een kus, heel sappig, nu ziet zij mij.…

zwart zand brandt vlindervleugels bij opkomend tij het hete strand zoemt liefde in hun fladderend spel uit de verlaten hel van rustende vulkanen exploderen kleuren intens fel wordt dood door wind van land gesust als eb het nieuwe leven heeft gekust…

Sociale onveiligheid, het noodlotsthema van onze dagen, waardoor de lieve duisternis een vijand wordt.…

De eigenschappen waar een dichter tegen vecht, qua overschatting en sociale vaardigheid, 'een slechte jeugd gehad', verhoogde krenkbaarheid, zijn, naast het psychisch leed, echt niet alleen maar slecht. De dichter kan altijd terecht bij Pieter Baan, om zich door hem van rechtsvervolging te ontslaan.…

Razendsnel beroer je de Toetsen van je smartphone En ben je vind ik erg Goed bezig op het sociale Netwerk - dat je daarbij de mens Allang niet meer ziet, laat staan Dat je hem nog aankijkt - is volstrekt Normaal te noemen in deze normloze maatschappij Die zich Nederland durft te noemen…

Dit keer een thema van antieke Grieken Tragiek van menselijke ondergang De scoringsdrift was louter geldingsdrang Hij maakte losse-polsjestatistieken Een trap naar zijn ‘verdachte’ wetenschap en van de trap viel Diederikje Dap…

het gevoel alleen van haar een weg er in vinden zonder te verliezen wist ze maar hoe dilemma met schaduw diepgravend schuldig of slachtoffer niet zichzelf maken tot ongeschreide tranen een kolkende vulkaan van binnen toch maar weer zwijgen verwachtingen ach beter laten gaan stil verlangen moed verloren…

. ----------------------------------------------- Hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel is betrapt op het vervalsen van zijn eigen publicaties.…

Het borrelt van binnen als een vulkaan die op uitbarsten staat. Uiterlijk onbewogen, bevrijding voelt als verraad. Geen keuzes durven te maken. Op niemands tenen willen staan. Jezelf herpakken en maar op dezelfde voet verdergaan.…