Alle inzendingen over staring

hodie natus est een nestje in de tijd voor onbehuisde zielen? hodie natus est pantokratoor in windselen? hodie natus est een mateloos verlangen groter dan ons hart ------------------------------------------------- kerstmis 2001 zonneleen 25 hodie natus est: heden is geboren pantokratoor:albeheerser voor aantekeningen zie www.abelstaring.tk…

't is Lente! Lente! Het feestgeschal Van 'Lente! Lente!' Klinke overal! Hoe geurt de wasem Der berkenspruit! Hoe zacht is de asem Van 't vriendlijk zuid! De bijtjes dragen Weer honing aan; De tortels klagen; De wachtels slaan. In weide en dreven - In vliet en poel - Zwiert vrolijk leven - Is blij gewoel…

Geen nevelig duister Bedekt meer het veld; Geen blinkende kluister, die 't beekje meer knelt; Het stormen is over; De buien zijn heen; Wat ritselt in 't lover Is zefir alleen. Vol bloeisel van boven, Vol bloemen omlaag, Staan velden en hoven, En telgen en haag! De Vrolijkheid dartelt In klaverrijk Gras, Zij wemelt, zij spartelt, In…

amos passeert pronkzuchtige borden met wapens en namen aflijvig hij neemt de maten op en tekent voor poorten een gaatje voor putten een punt de strenge wachters zijn gestorven het staat hem vrij te zijn toerist alleen maar ongeschoeid monstert hij het hemelhoog vertrek de schrijn voor wie hier hoort ----------------------------…

een vaste burcht pronkzuchtig de borden wapens aflijvige namen wachters bestaan niet meer amos kan zo hier binnen rondjes lopen in het rondeel huls van voormalige macht het hoofd is een carrousel van namen de naam een open schrijn een hoog vertrek na hoog bezoek ------------------------------------------- zonneleen 33 www.abelstaring.tk…

zij dwarrelt mij voor ogen uit het laatste oorlogsjaar mijn hart slaat over het is weer net als toen ik door de weide schoof en zij zo traag en vlug bewoog nu zie ik pas hoe groot hoe levensgroot haar aandacht was die doet niet onder voor gebed ----------------------------------------------- zonneleen 34 www.abelstaring.tk…

men verhing de bordjes en nog pronkt hier het voormalige wapens en namen wachters bestaan niet meer ik kan de berg bestijgen door wijd open poorten binnen gaan het ongedekt rondeel waar soms de ommegangen stokken en men beschroomd de zuil van stilte ziet het hoog vertrek de open schrijn voor wie hier hoort zonneleen 33 zie…

Zefir lag ontsluimerd neer Bij de gloed der middagstralen; 't Avondlied der nachtegalen Wekt de slaper weer. Zachtkens wiegt de berk haar kruin; Fluistrend staan de popeldreven. Als hij vrolijk aan komt zweven, Langs het scheemrig duin. O, hoe geurt het van rondom; Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen! Chloris lokt, vol zoet verlangen…

la vie est survie doodsbang waan ik daan met infuus en drain in de leeuwenkuil maar vind hem dribbelend achter een grote bal aan in de recreatiezaal hij heeft geen woorden voor de dood hij ademt speelt en lacht de morgen open --------------------------------------------- zonneleen 35 zie www.abelstaring.tk…

in de hangaar met het harde licht graait amos met de graaienden en ziet dan in de drom de vrouw zo droef en dromerig gebootst door botticelli de ogen druppels van de zee hij loodst het winkelwagentje langs haar lange haren en schrikt van het dode kind van celluloid tegen haar borst en van de grote glad gesleten donkerbruine…

Laatst, als ik, op mijn eenzaam pad, Door Wijnmaands bleke lovers trad, Zo kwam van ver een vreemd gerucht; Zo kwam een lange kranenvlucht, En hield naar 't wijkend avondlicht Het spitse van heur schaar gericht. Ontging ze 't volgend oog weldra, Ze liet me een diep gepeinzen na. Ik dacht: wat hier omlaag geschiedt, Des kreunt zich ginds…

Piet Smul trad in de schuit van Leiden op Den Haag, En toefde bij het roer, terwijl een Maartse vlaag Verkeerde in zonneschijn. Daar kwam een knaap gelopen: "Een kievitsei, wie wil `t voor twee zesthalven kopen?" " `t Is vroeg", zei Smul. "ik neem `t-voor een zesthalf." - "Zeg twee, Meneer; ik geef u `t ei in `t mandje mee!" - De koop…

uit de stilte daalt de soevereine vogel voor de ogen van het kind dat opgetogen wiegtuig wiegtuig roept ik lach om haar en staar weer stil naar op de rug gekruiste schortebanden stralend wit op het groen van een woelige zee de zuster leest ons voor met de dictie van een dorp waar het altijd zondag is de dag wordt heet haar stem een ver…

(OP EEN BRUILOFT GEZONGEN) 't Was ochtend; een Meisje ging wandlen aan strand; Een bootje, dat vlagde, lei ree; En straks was de vriendlijke Schipper ter hand, Die sprak: 'Schoon Kind, wilt gij mee? 't Is het rechte getij om te varen, Nu de morgenzon glanst op de baren. Grijp moed, Schoon Kind, en vaar mee!' Het Meisje, met blosje op…

de kanselier wisselde van heer en wist zich voortaan horig aan de potentaat der potentaten zelfs zijn vriend de koning moest wijken voor diens eer o die bloedige ernst macht verheft zich tegen macht en heimelijk draagt thomas het boetehemd van geitenhaar wemelend van leven hij week niet toen de moordenaars de kathedraal betraden…

Elk zoekt Geluk; maar talloos zijn de paden, Waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan. De zucht naar Goud, naar Weeld', naar Macht, naar Lauwerbladen, Kiest onderscheiden baan. Op ónze weg zweeft, lokkend, voor ons henen Der Kunsten en der Muzen Koor. Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot, verenen - Houdt Vriendschap 't eigen spoor. In…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

Een Sprookje Komt hier eens, Kinders, en let op; 'k Vertel van Sinter-Klaas, En van een brave Ambachtsman, De arme Huibert-baas. De goede Sinter-klaas was oud; Hij droeg een witte baard; En aan zijn witte mantel was Het laken niet gespaard. En als hij van zijn hoge stoep De weg nam door de stad, En dan zo deftig met…

Ha, oude Kennis! weer in 't land? Ontzie een Koudkleum, zo 't kan wezen: Mijn levenskerfstof geeft u dra Zes kruisen met een krap te lezen. En, deed mijn jeugd, min kil van bloed, De citersnaar uw roem gewagen; Gij hebt het loon thans in uw hand - Betaal het aan mijne oude dagen: Een Feest vergoe, bij…

Bereisde Roel zag op zijn tochten Geweldig veel! Twee Bullebijters vochten, Voor 't wijnhuis, in een kleine Poolse stad, Terwijl hij juist aan 't venster zat: 'Zulk vechten, mensen! - - Zij verslonden Malkander letterlijk! Met iedre hap, ging oor Of poot er àf - en glad als vet er dòòr! Ons scheiden kwam te laat! wij vonden Het restje: -…

Sikkels klinken; Sikkels blinken; Ruisend valt het graan. Zie de bindster garen! Zie, in lange scharen, Garf bij garven staan! 't Heter branden Op de landen Meldt de middagtijd; 't Windje, moe van 't zweven, Heeft zich schuil begeven; En nog zwoegt de vlijt! Blinde Maaiers; Nijvre Zaaiers, Die uw loon ontvingt! Zit nu rustig neder…

Een grote vogel zag ik in de wolken zich verwonden en de wonde was de zon die bloedig rood al dalend ging vertolken de afschuw die een kind bekruipen kon. In het donker dwaal ik door de zalen waar spiegels licht van dode sterren vangen en hymnen slapend in 't gebinte hangen - en nergens kan ik ook maar iets verhalen. Op de dorpel naar…

Daar stond op een teedre Bloem, Van God op aard' geplant, Om tot zijne eer te bloeien. De vruchtbre morgendauw Droop mildlijk op haar neer, En deed haar welig groeien. De wandlaar, die haar zag; Die hare scheuten zag; Gaf dikmaal haar zijn zegen: "Groei" sprak hij "Bloemtjen groei; Voor zeis en storm bevrijd; Gedrenkt…

Breng mij, zachte Eenvoudigheid, Waar de stulp uw schreden beidt, Die de wijnstok half omvangt; Daar de bloeitak over hangt. Leid mij tot uw klein gezin, Als een trouwe jonger, in; Doe mij, luistrend naar uw mond, Waarheids echte leerling kond. Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oor een bont vertoon,…

Wij schuilden onder dropplend lover, Gedoken aan de plas; De zwaluw glipte 't weivlak over, En speelde om 't zilvren gras; Een koeltje blies, met geur belaân, Het leven door de wilgenblaân. 't Werd stiller; 't groen liet af van droppen; Geen vogel zwierf meer om; De daauw trok langs de heuveltoppen, Waar achter 't westen glom…

geheel bewolkt sjokt amos zonder tas de zanderijen door de wijzen zwijgen de duinen golven grauw en stug en roepen rwanda op heuvel na heuvel krankzinnigheid de kardinaalsmuts kraakt van verre gebeden de zachte berk slaat in de wind het mededogen ------------------------------------------------ zonneleen 37 zie www.abelstaring.tk…

de oudheidkundige met een neus voor wat bijzonder is schoolt het meisje bij en amos keert de ogen af van poppenspel naar koperslak glanzend in de morgenzon hij propt zijn zakken vol met aardewerken scherven hij slingert slakken over ‘t veld terwijl de man en het meisje krimpen op de horizon Zonneleen 38 zie www.abelstaring.tk…

kees zag bij nacht wel honderd fakkels gaan maar ’s morgens viel die zondag alles stil in stad en lande hing de nevel kil en holgehongerd hield hij schutters aan als glipper naar de schans te lamme gaan voor zes florijnen dat is wat ik wil de honger maakt dat ik zo vreeslijk tril misschien is de spanjool daar weg te slaan zijn ogen…

Voor twee euro “God bless you” verstrekt ze gedrukte ellende en voor twee jenever het verhaal van haar stranding. Sindsdien laat alles haar koud. Komt ze onder de trein dan komt ze onder de trein. Een stilte valt en ik begin in den blinde te brabbelen: “Maak ons weer bang voor de dood.” 23 januari 2002 Zonneleen 54 zie www.abelstaring.tk…

Onder mij zwenkt een schaduw flakkert een toorts en tiert de bootsman. Hij beperkt mijn keel met een ring hij houdt mij aan het lijntje hij scheept mij af met spiering. Eens schiet ik weg als een speer naar de pier en droog daar mijn veren in de avondwind. Vroeg in de morgen stijg ik op ik inspecteer de stranden en daal op het…