Alle inzendingen over sterk OR schaduw OR kapot

Gebroken glas is niet te lijmen Gebroken harten heel misschien Je kan ze helen of herstellen Het blijft toch anders wel nadien Ook al werkt het naar behoren Lijkt de schade slechts miniem Het zal eeuwig blijven storen Want de barsten blijf je zien…

Waarom is het kapot? Waarom kijk je niet terug? Op de periode dat het nog goed was... Of vraag ik nu teveel?…

aan het eind van de straat flikkert een kapotte lantaarnpaal tegen die lantaarnpaal leunt een man, hij lijkt verward ik zie hem wel, maar loop door over de vlotbrug maar iets dwingt me terug over de vlotbrug naar de verwarde man bij die kapotte lantaarnpaal er hangt een touw aan de lantaarnpaal verdomme, hij zal toch niet...…

Felle ogen als een panter Boven een zwartzijden jurk In haar gezicht een niet-gespeelde koudheid Minzaam glimlachend, vol hautaine spot Meerdere malen Raakte zij mij rakelings met haar zwijgen Doordringend, onhoorbare signalen Uiteindelijk en tenslotte Ga ik daar langzaam aan kapot…

kapot is alles wat je nog kan zeggen kapot is alles wat je nog denkt kapot is alles wat je niet zou willen kapot is wat jij in het leven schenkt…

ik wil m'n kinderen zien en niet dood dus ik moet opletten en sterk zijn en soms wat huilen god wat moet ik huilen…

Als je mij wil wanneer je mij stil kreeg telkens, telkens als je mij aankeek met vuur in de ogen en vlammen in jouw mond wist je dan... de woorden doorboorden mijn liefdeshart voor jou, wist je dat?…

een mens of voorwerp verslijt niet door gebruik...wel door verkeerd gebruikt!…

Er was één man, die alleen thuis zat, al jaren. Hij keek, naar de vele anderen die zó gelukkig waren... en zei: "Ik heb het niet getroffen!" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Geljk een arme, blinde hond van alle troost verstoken, dwaal 'k door de zoele avond rond en ruik de lente-roken. Er waart - lijk om een vrouwe-kleed waar oude driften in hangen - er waart een geur van schamper leed en van huilend-moe verlangen. En 'k dwaal, een blinde hond gelijk, door dralige lente-roken, mijn hart van alle liefden…

Een man die, moe en levens-mat, en liefde-leeg, en zorgen-zat, zijn avond-maal bereidt: hij roert de melk, en breekt het brood,- waar hij van leven of van dood verlangen kent, noch nijd; - hij ziet de gulden hemel aan, en voor zijn stoep de sparre staan waar 't laatste licht in straalt éen poze nog, éen warige poos, 'lijk in zijn hoofd…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

Die jaloersheid die onveranderlijk in de mens aanwezig is, maakt soms meer kapot dan het doel van zijn innerlijke belevenis. Tussen gunnen en misgunnen kan een evenwicht wankel zijn. Staat gunning op sterke benen, die de weelde dragen van een gedeeld gelukkig zijn.…

Gij draagt een schone vlechte haar allangs uw lage leên… - Het is een trage dag voorwaar van weiflen en van wenen. Het is een lengende avond van mis-troosten en mis-prijzen. ’t Is of de dag niet sterven kan en of geen nacht kan grijzen… - Gij gaat mijn duister huis voorbij, verlangenloos en rechte; ik rade uw naakte, magre dij; ik zie…

Eén berk, in het opene tussen de sparren, Als een volk om zijn koning het bos om die berk, De zon en de wind in de takken, de schaduwen Vluchtig-bewegelijk, teder en sterk.…

de gek gooit kleuren stuk zoekt scherven van geluk hoort stemmen in zijn kop smijt zijn spiegelbeeld kapot speelt met schaduw verduistert licht de nacht leugens klinken sluw zijn waarheid heeft de macht hij heeft verdriet dat nooit een ander ziet omdat hij niemand kan bereiken zijn tranen kunnen niemand spijten…

Soms sterk soms zwak... Soms slim soms dom... Soms dood willen soms nooit sterven... Soms kapot soms heel... Soms pech soms geluk... Soms liegen soms eerlijk zijn... Soms samen soms alleen... Soms lui soms druk...…

de welvaart vaart wel vaart wel en vaart voorbij gekeerd is het tij de wel van de welvaart mindert vaart vaarwel welvaart het boek is uitgekaart het varen is voorbij…

Ze hebben je weer op de korrel man De Kamer zit vol hongerige wolven Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven Doe al je media toch in de ban. Al was je door de Wob eruit gegooid Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…

Vanzelfsprekend vliegt de trekvogel van Noord naar Zuid geen twijfel die hem gevangen houdt hij is sterk laat los en vliegt vooruit vuur smeult in zijn ogen ik zie mijn schaduw twinkelen alles verandert als je landt in mijn gedachten…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…

Kruipend, sluipend gedaante, met je vage spiegel Jij ziet de dingen niet helder meer Schaduwend in de pracht van haar gedaante Zoveel flitsen en oneffenheden Zij walsen voorbij en jij Ziet de film twee keer Over alles wat maar zachte kleuren zou bevatten Je bent er niet en dat maakt sterk Sterk voor alles wat er niet is Knarsend op je tanden…

De rozen domen en dauwen ten avond, vredig-vroom; er waart een paarser schaâuwe om de kastanje-boom. De vijver blankt in dampen; de troostlijke nacht begint. - Ontsteek, ontsteek de lampe: mijn angst ontwaakt, o kind.…

De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning, in de oude lijste van een groene en rode veil; van al de bloemen op mijn mond de milde honing, en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil; een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen de weiden en de Leië in lage zonne-brand; van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen, en van…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Woorden schieten hier tekort, Wat is er nu gebeurt. Wat heeft er nu toch aan geschort, Wat heeft ons zo verscheurt. Hoe konden we na alles, zo naast elkander leven. Het lijkt of alles is vergald, We niets meer kunnen geven. Geen woord is waar, niets is er goed. Was er ooit liefde daar... Dacht dat god over ons hoedt. Hoe liet ie dit…

...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van, maak ik stilletjes kapot wat jullie zo geweldig vinden. Ik ben niet wijs, zelfs niet verstandig, ik ben niet slim, niet mooi, niet leuk. ...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van maak ik stilletjes kapot wat toch nooit waarheid is geweest.…