34799 resultaten.
De Droom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 804 Het leven lijkt nooit zo kostbaar.
Niets anders is waar.
Het leven door Gods handen gegeven,
en door een en dezelfde handen weggenomen.
Hij schenkt ons het leven.
En bezorgt ons het Beloofde Land waar wij over dromen.
Hij schenkt de weggenomende het leven van zijn dromen.
Op aarde wordt er iemand ontnomen.
De liefhebbende wordt het verdriet…
Kamer
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 535 Iemand sloot de deur.
Nu zijn wij met ons tweeën,
mijn kamer en ik.…
Water als water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 753 Je zegt: Wanneer ik boos ben
kan ik water worden, sleep ik
woede mee, spoel alle nijd
mijn bedding door en waterval mijn
schuim over een rand zodanig
vloekend dat god zelf
schrikt.
Je zegt: En dan is het weer over,
daal ik verzachtend neer in
een kom tussen bergketens,
verbreed de glinstering tot glans
en spiegel.
Ik zeg: zo ken ik…
Alweer anders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.389 Zo had ik je nog niet gezien:
terrein wuivend van gras
speciaal ontsloten voor
de voeten van wandelaar ik
Je bent mijn glooiing zonder
slangenbeten, peilloos diepe kloven,
prikkeldraad of paden.
Je bent als kon ik in je
thuiskomen: lief lijf,
zacht jachtgebied.…
foto (een variant)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 Je was nog jong en je zat daar
op bladeren van een vroege herfst,
zó buiten ruimte, buiten tijd,
zó vlinderlicht en opstijgbaar,
los van de aarde, waar ik zwaar
aan liefde lijd die nimmer sterft.…
Advertentie van de Schoolmeester
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.456 O Neêrland! stuur toch, blij te moe,
Uw kroost naar mijn collèzie toe,
De beste school die ooit bestond
Op ons gezellig waereldrond.
Men leert hier aan de lieve jeugd
Het Engels, 't cijfren en de deugd:
Men zingt er en men leest er
En elk diner, 't is geen bedrog,
Vindt gij als thuis, ja beter nog,
Vooral dat van de meester:
En ieder bed…
jij als klein feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 770 Zo had ik je nog niet ontmoet,
zo dansbaar en doorschenen,
zo thuis bij discolicht zo snel wer-
velend in die muziek van jaren her.
Ik heb je lief, mijn ster.…
geheimtaal
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.297 We keken naar de film, er vlijde
zich zoveel herkenning tussenbeide
dat ademloosheid zich ontspon
alsof een eerste liefde aanving. Ik begon
je aan te raken, te verleiden
tot zachte weerstand. Van terzijde
keek ik naar je smalle mond
waaruit ik één voor één verstond,
wat wij wel wisten, maar niet zeiden:
stille geheimtaal, diepste grond.…
nog kind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.764 Er is een droom, adiafaan:
Ik ben nog klein, een kind
en ik sta voor het raam -
over de vensterbank geleund,
hoor ik een smal geluid.
Spreekt iemand in de
diepte daar iets uit?
Mijn vader, hij staat hele-
maal beneden en hij wenkt
zonder een woord.
Ik weet:
Ik ben bedrogen,
hij is dood,
er is geen stem.
Dus wuif ik terug
en…
examen
netgedicht
2.0 met 42 stemmen 6.408 Dit is examen doen:
duizend energieseconden
lang uit evenwicht
aan gene zijde
de doodsrivier: een rij
verlegen tafels zonder
kandidaten
En ik, vanuit doodleuk
volwassen zijn schrijf hen
vast in de lijnen
van mijn hand,
opdat wij samen zijn.
Daarna kunnen de tafels
aan de kant.…
Dat is dichten
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 271 De titel zet het licht op groen.
De spatieregel die volgt drukt
een gaspedaal en scheurend
rukt de eerste regel mij
volledig weg uit het fatsoen.
Hier maakt de taal mij snel en licht,
een carrosserie van voortbestaan:
gelast, genageld en gedicht.…
1964
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 937 Dat jaar
was er maar
één woord heilig:
haar.
over je voorhoofd
en je schouders,
over je ouders.
Nu is het oude
uitgevallen en
wordt het woord:
zij.
Ik voel haar
over mijn angst,
over mij veilig.…
Schoolmeesters
poëzie
4.0 met 27 stemmen 3.280 Hij die, - uit vrije keus - ,
En in zijn achter kamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopte neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijve nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
En 't Pootje* in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hij, die drie paar dagen…
stoornis & toch poëzie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 514 Je voelt het helemaal niet aan-
komen het is een ziekte een
hemoptysis van de pen
dat gouden en vulbare hart.
Het woekert zinloos het
schuift woorden voort
kortom schrijft
dat koffie klaar staat om te zijn gelezen
een pizza ter ontcijfering
boodschappen die de mensheid
waarachtig niet baten maar
die desondanks dringend
ja zeer dringend…
lege dagen 2
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.130 Als deze dagen van gemis
zo zonder einde kunnen zijn,
hoe lang is dan een uur?
Een anticlimax wordt bijna
een climax op den duur:
een druppel helderrode wijn
die beter smaakt dan ooit een
heel stel flessen, anders gezegd:
ik voel dat ik jou missen mis,
een dorst die nimmer valt te lessen.…
De ezel
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.015 Een ezel is een heer met een staart,
Die hij van achteren draagt, als een paard.
Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren
Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…
straat (te Den Haag)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 729 Tienhovenselaan
Waar in de koffietent iedere maandagmorgen
schoorvoetend op gang kwam en ik in het
woonhuis van mijn kleine geboortepoort
tussen natte was woonde.
Tienhovenselaan er verbleven
eenvoudige portiekheiligen
bij gebrek aan snollen of hoeren,-
hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend-
Nee, dat waren andere wijken.
Tienhovenselaan…
Gemis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 916 Als de dagen van het diepste kwijt
zo zonder einde kunnen zijn
en toch niet kwellen
dan zal ik zelfs jou missen missen
en geen tijd meer tellen…
ik zou je willen vergeten verlaten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.258 Ik zou je willen vergeten verlaten
omwille van een boom,
omwille van een vis die niets
van doen heeft met een boom.
Ik zou je willen vergeten, verlaten
maar zie:
De treurwilg hangt zijn draden in het water
en vissen springen
soms…
Het kalf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.013 Het kalf
Kent een natuurkundige maar half
Daar er geen tijd is om het te bestuderen,
zo gauw is het uit de kleren
Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier
Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier
En tegen een koe:
MOE!
En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE!
't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO?
Voorts zeit hij OOM tegen…
OP IEMAND VERMOEID
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.342 Wandelaar, om u de waarheid te zeggen
u kunt zo moe van het lopen niet zijn
als ik van het leggen.…
verlangen bijna bijbels
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 618 Wanneer je lippen zich ontfermen
over een verlate glimlach
en je mond een blijheid
wordt, rijzen je ogen op,
als hoge poorten parelmoer.
Ik ben een stad, zeg je,
en ik ben mooi, dans
in mijn straten, kom.
O ja mijn liefste ik bezoek
en woon en dans en zing
het hooglied dat je bent…
vergelijking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 661 Een angst om te verliezen
van wat je toch al niet had
bijna wel gehad had
als het toen was geweest,
een jaar of wat geleden.
Een plant zuigt op wat het halen
kan uit al het rot en misgelopen,
het verdord, beschimmeld
en tot voedsel geworden.
Verlangen groeit vanzelf
vanuit de dood vandaan,
voedt zich tot bloei
om te vergaan
en…
Eerste les in de geografie
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.667 van De Schoolmeester (Gerrit van de Linde)
Geografie is eigenlijk kennis der aarde,
En voor de jeugd van ontzaggelijke waarde;
Want Amerika
Is b.v. zeer verschillend van Afrika;
Ofschoon vele Afrikanen
Zich als slaven begeven naar de Amerikanen.
Zo b.v. is Azia een heel oude heer,
En Europa is ook zo jeugdig niet meer,
En de twee eerstgenoemde…
ik zie haar nog wel eens
gedicht
2.0 met 76 stemmen 26.026 ik zie haar nog wel eens
blond en aangepaste lippenstift
verkreukeld perkament van dichtbij
een vrouw met bontjas in een bus
tas dichtbij haar
lippen dicht op elkaar want je weet
nooit wat er kan gebeuren
de ogen vosachtig wantrouwend
achter de kooi van een modieuze bril
dan zit ze op de bank en praat
ratelend uit een oud plakboek
en…
De Haan
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.540 Wij zijn het eens met Linnaeus, dat er geen beesten bestaan,
Die meer van kippen houden dan een haan,
En het blijkt uit de Natuurlijke Geschiedenis,
Dat dit eigenlijk de oorsprong van onze hoendereieren is.
Een haan is vervolgens één van die dieren,
Die de natuur met hun vederen versieren,
En hij draagt zijn staart
Net als een geängliseerd paard…
blijvend blauw letsel
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.287 Blijvend blauw letsel,
als een lekkende
plastic fles bronwater
(een merk)
Het internetlicht van de
draadloze lozing is
een blauwletsel in de nacht
dat ik dit schrijf
(een baken, een merk)
Blijvend blauw letsel:
de aluminium blik die jij zond.
(jouw waarmerk)
En niemand die zegt:
Blijvend blauw letsel
is jouw toegetakelde liefde…
Ik heb een vrouw; ik heb een kind
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.563 Ik heb een vrouw; ik heb een kind;
en 'k heb in 't harte harde zorgen...
o Kommer-knagen voor wie mint,
te weiflen aan de dag van morgen.
- Ik sla de zware netten uit
en berg in 't roerig moer de fuiken;
maar, voor de hoop op weel'ge buit,
zie 'k drabben uit de drasse duiken.
Soms komt, voor diepre schoonheid borg,
me een water-roos…
De woorden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 542 De woorden die alles over de liefde
zouden gezegd moeten hebben,-
ten dode letter zijn zij opgeschreven,
breedsprakig aan hun eigen overkill.
Een andere dichter heeft het
eens rakelings gezwegen
in een ademtocht klankkleur
zonder betekenis,
Want alles van liefde
immers is woordloos.
Hier leg ik dan maar
de taal ter ruste,
hopend op…
Jouw Normandië
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 579 Het strand vol stenen
en ik zoek je stemmen
maar er is geen zonlicht
of zout op de huid
Zo slaan wij dood,
aan een kust kwetsbaar
en ketsbaar de keien
die opspatten wijsheid
die ons zo ontcijferbaar maakt
Ik zal ooit begrijpen
hoe de geur van je armen
ons daar overvleugelde,
rotsen door regen en wind
kiezels werden.
Later is…