344 resultaten.
de arduinen denker
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 757 Een denkend teken
als fragment moment
versteend.
In de beginne
een brok beeld
van oeroud arduin.
Beeldig geheugen
naar wie passeert
en denkt.…
Onzichtbaar gezien
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.207 Ik ben uit mijn lichaam gesprongen
heb mijn natuur blootgelegd
om vervolgens
uitgebraakt, versteend:
los gelaten.…
Aan voorbij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 852 Steen is geen steen in de zin van versteend
Gevoelig ontvangt hij koud verhard als hij is
Stel u open voor die bron van te geven warmte
En bereik hem in zijn diep kloppend hart
Gevoel moeiteloos zijn zijnde
Energie uit oermaterie versmelt zich
Met uw ongekende krachten…
Vergeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 736 En mij laat wachten
met verlaten ogen
en
versteende
dromen
die ik steeds
verzamel
en
weer
vergeet
omdat ze
niets
beloven.…
Frontlijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ik vraag in een laatste bericht
mijn wolgeverfde huiver te ledigen
in het holst van de abyss, waar
binnengewanden en geest versmelten
in winternachten waar geen plek
meer is voor kaarslicht, maan of sterren
leg ik een versteend lijf te rusten
aan de hardste rand van het einde…
emilia (2)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 197 het gebroken
glas in scherpe
scherven op
de vale tafel
buiten valt emilia
de nachtvlinder
dronken op
het plaveisel
dat glinstert van
de regenval
ze zoekt het
wankele huis
waar het kind
versteend in
het donker wacht
op wat komen
gaat als ze
binnenvalt…
Soort man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 175 Ik heb een versteende man in mijn tuin
is een steen beter dan geen?
Heb er ook één van hout in mijn kamer
hij is deel van een kolossaal paar
dat naar elkaar kijkt
of geacht wordt naar elkaar te kijken
Maar meestal kijken ze langs elkaar heen
door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…
de uitgeputte stad
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 674 de uitgeputte stad sterft
in de vluchtigheid van haar gedaante
haar gestalte in een verwaaierde wind
haar hart in een laatste trillende beving
als een trage reiger zwevend
over de versteende oneindigheid
draaien wijzers onzichtbaar
waarin de koekoek zingend
het einde van de wereld verkondigt…
Candle light
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 500 Nerveus zoals jij het servet ontvouwt
Gevolgd door liefdevolle blik ongemeend
Ik verliefde blinde dwaas die van je houd
Herken je niet en mijn hart versteend
Jouw rode lippen nippend aan de rode wijn
En fluisterend zeg je, ik zal nooit meer de jouwe zijn…
Drentheling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.041 Boven een grafheuvel nog onberoerd
hangen oude tijden even stil
als mijn gedachten wijlen
naar degeen die daarin rust
mens uit lang vervlogen tijden
waarom wordt mijn ziel geroerd
verlost een simpel gebed
een versteende geest zijn lijden?…
Plons
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 806 Ik heb mijn tuin besteend
schommels klimtouwen
draaimolens en wipwappen geplaatst
kinderen zwermen binnen
twaalf uur verzamelen
ouders voor`t tuinhek
genieten mijn speelse tuin
ze zijn knettergek
ik heb mijn tuin verbeeld
bespeeld
en
koud versteend verzonnen.…
Beroofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ineengedoken zit ze daar
grijsheid te vroeg ingetreden
ze lijkt haast versteend
dromen bruut ontnomen
nu de zon is zwart gekleurd
vallen harten uit de bomen
hangen schommels roerloos
zij verstommen evenals
ijle stemmen die roepen in de wind…
als star toeslaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 wanden plakken
aan alle kanten even glad
en hard zijn we
greep en grip verloren
handen glijden af in gedachten
zijn we links, rechts
boven, onder
soms alleen nog
slechts versteend onszelf
of zijn we zo
geboren…
tussen leven en dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 ze stopte het verdriet
dat onmeetbaar was
niet in een doosje
het kon daar
niet ademen
versteend zou het
stikken van ellende
verdriet moest leven
hij kooide het leed
als het dier dat hij
temmen moest
het gromde sprong
tegen de tralies op
razend vond het geen
weg naar buiten
verdriet moest dood…
Chez Mondrian
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 717 Enkelvoudig glas
houtvezel witgelakt
rond vierkant
versteend emaille
Plastic steel verast
tabak tot gekraste
zwarte leegte
Voorover getuimelde
zwavel ideeën ziener
uitgehongerd over
zwetend schaduw
licht op beide
ver onder
stellingen…
Bezoekje op vrijdag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 824 mijn voeten kennen de weg
naar het graf van jullie
die mijn ouders waren
een zus pootte krokussen
die nu kleur geven tussen mos
versteend vogeltje houdt de wacht
grote eikels liggen verspreid
over het bospad en jullie plek
bomen temperen licht en regen…
wintergaard
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 287 in de stilte, minuten van een nacht
heb ik je verzen
ondergaan
het is donker
zo zonder achtergrond
waar lengte noch breedte
de warmte bewaren van
je zwijgen
of de dag
zou mij moeten losmaken
en de ramen zacht schuren
met het onderkomen
van een zomer
voor een versteende nomade
mij vluchtend vindt
zoals vandaag…
Als er één vlieg tegen het raam is
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Vieze vlieg,
Ik vang
de schalkse blik
waarmee je me
post-mortem
probeert te laten
sidderen
je laatste kwajongensstreek
Exhibitionistisch verstild
in je doodssilhouet
"zie mij eens zo versteend"
macaber museumstuk
in mijn vensterbank
Wees toch
eens origineel
en sterf
niet massaal
in theatrale doodssprint
tegen mijn raam…
donderdag nacht blues
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 990 je loopt door de straten liefste
en je zoekt het bordje met een naam
de naam van een dode man
gestorven voor het raam
het licht is nog aan
een roos in zijn hand
je foto op de tafel
zijn hart opgebrand
je klopt op de deuren
en het beeld versteend
een standbeeld van een man in niemandsland
en een verloren meisje in de straten weent…
De Zwarte Taj Mahal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 275 Het tijdelijke is versteend door de tijd,
en het eeuwig ermee verbonden eeuwige...
Blijft voor altijd een ongrijpbare schaduw op een vloeibare tranenspiegel...…
Overlever
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 Genetisch opgeslagen verdriet
geschreeuwde woorden
verzwegen en opgehoopt
achter een muur van pijn
Opgetrokken uit stenen
die als valse brokstukken lava
uit je mond vielen
en mij genadeloos verpletterden
Hoop en geloof stierven
verstikt onder een versteende laag
niet te ontsnappen duisternis
ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…
Pijnretoriek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 162 je was hier in een parallelle wereld
naast de bodem van het wolkendek
diende er je schoenen aan, waarmee
voetstappen achterlieten, ontweken
naar een onbedorven gedachte als
intens bestaan naast deze plek
een versteende voorstelling van
vluchtbaar steen, schemer, samen
in iets dat steeds meer achterblijft
bij steeds langduriger verder…
De schaamte voorbij
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 952 Mijn hart is nog steeds niet versteend,
hoewel het ooit door liefde is gekrenkt..
De schaamte voorbij,
om dit alles toe te geven...
Ik ben niet meer bang,
om mijn gevoel te laten zweven...…
Intieme glimlach
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 341 In stille duistersluimer van de nacht
ontmoet je haar verankerde tunneltocht
verlegen glimlach van de maanspiegel
en je proeft de prille lentebegeerte
in ieder woord dat zij zacht fluistert
naar het oorverlangen in je hoofd
je bent te verlegen om te antwoorden
je herinnert haar intieme glimlach
die versteende blik op het standbeeld
opgericht…
Ereronde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 mijn hart slaat op hol
opeens, twee paarden
op de rotonde
van Donderen
echt levend zijn ze niet
merk ik, als ik gierend rem
een zwerfkei plus oud roest
lijken bedrieglijk echt
na drie ererondjes
om de versteende paardjes
rijd ik lachend verder
hop, rijd ik, in galop…
Betekenis van tijd
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 67 Merkstenen van leven,
bottende knoppen, schoonheid
in versteende sterren.
Met alles of niets
vergelijkbaar in beweging,
er is niets dan tijd.
Gong van getijden
reist uit zeeën van azuur,
knipoog op den duur
Als je dit alles
in het innerlijk voelt, dan
ben je vrij, zoals bedoeld.…
Zo stil
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.360 Ik ben op mijn ziel
getrapt, vermoord
met woorden en
gedachten
amputatie
van mijn hart
inwendig schreeuw
ik het uit
ik krijs
verstilde woede
ik honger
naar geweld
een masker als
gelaat, strak
en uitgehouwen
versteend
verkrampte
handen
gekromde tenen
ik blijf stil
registreer
observeer
inhaleer
en ik blijf stil
zo stil…
Wat is de aarde toch een lege plek
gedicht
2.0 met 78 stemmen 20.186 Wat is de aarde toch een lege plek
wanneer de middag grijs en koud als
versteend staat in de lenteknop
een jonge tak staat in de lenteknop
wat zijn de dagen arm maar teder
wat is de aarde toch een lege plek
wanneer de middag grijs en koud als
en april zijn eigen weg gaat
------------------------------------
Uit: 'Van gelijke duisternis…
naar de top
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 369 toen ik eeuwen later in zijn
voetsporen de weg omhoog vond
heb ik een stukje van de top
meegenomen als versteend bewijs
daarna besefte ik pas werkelijk
dat hij mij ooit was voorgegaan
Lejo van Kuijeren…
Scalperen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 369 ook al zet ik spotlights aan
het zal schaduwen niet raken
en probeer mee te gaan
in mijn onzichtbaar denken,
bunkers verdedigen het ontwaken
zakken vol met woorden
liggen al op de vuilnishoop
snoep met stroop
geslepen messen
doeken met tranen doorlopen
niets kon het versteende vlies
doen slopen
ontmaagden:
het is hakken
in…