5192 resultaten.
In Medias Res
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
112 Het roestbruin bloeiend
bedolven onder het witte laken
van de continue geboorte
De stem van de stilte
zweefde over het open veld
zelfs de kraaien vluchtten
Zout was de dauw
de tranen van het ontwaken
deden de ramen beslaan
Zacht glooiend plooide
het landschap zich ondertussen
naar het afscheid van de winter
Haar groene vacht werd…
Beste vriend
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
920 Als jij een visser zou zijn
ben ik misschien de vijver
die in de winter bevriest
om te bezinnen met jouw ijver
als jij een schrijver zou zijn
ben ik de literaire ganzenveer
waarmee je streelt over het papier
op het landschap tot aan mijn tenen
schrijf je over toekomstig verlangen
als jij een geleerde dokter zou zijn
ben ik jouw zeldzaamste…
Het voorjaar tegemoet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
156 Als ik aan jou denk, stroom
ik
echt helemaal vol, vol met
liefde
Genegenheid die zich
moet uiten
tot zij weer bij zinnen is
Mijn liefde voor jou gaat dieper
veel dieper dan sowieso ooit geweest
Samen met jou, dans ik het
voorjaar tegemoet...!…
Winterse ritmiek
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
67 ik zag
dat zij lachte
maar haar
ogen ijsden
het landschap
met een strakke
noordoostenwind
zacht zong
het riet
langs de oevers
het verdriet
over zomer en
zon in een
winterse ritmiek
weer glijden
krassend de
gebogen lijven
in de luwte
van de kant
hand op de rug
de ander even rust
in onpeilbaar
zwart komt de
schaatser zich…
Toen we nog regenboogden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
178 Alles ging nog kleurrijk soepel
toen we nog regenboogden
boven schaduwen van alledag
maar nu de zware regen
ons landschap teistert
zit jij veilig verscholen
achter je onweerswolk
laat toch je zon weer schijnen
verwen mijn koude huid
met je warme liefdesgloed
zodat de kille winter toch
langzaam zal verdwijnen
kijk diep in mijn ogen…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
172 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
LAAT MIJ DOOR DE WINTER SLAPEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
135 sleep me door de winter
door deze winter
ik zou honderd dagen willen slapen
mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel
laat me dan door de winter slapen
laat tenminste mij door de winter slapen…
verwachtingsvol
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
563 verwachtingsvol daalt de zwangere lentebruid
door haar landschap, toeschouwer maar mee
duffelse drachten verruild in zachtgroen
thermometers stijgen optillend in kwik
het jaagt de kou uit de botten
en neemt het roer in eigen hand
verborgen leven in hoorbare energie
tulpen ,lammetjes bijpassend nu ook het weer
winter naar binnen, voorjaar…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 73 stemmen
13.398 In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
-----------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'…
Landschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen
431 Een heel landschap
verloor ik voorgoed
onder mijn voeten
en die bomen
ik voel hun schors niet meer.
Andere ogen voor dit landschap
voeten voor die grond.
Vaarwel...
Mijn landschap…
Landschap
poëzie
3.0 met 21 stemmen
3.458 Kristalwegen schept de volle maan
in vorstnacht
In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten
hoeken scheiden steenkantscherp
kluisduisternis van duizellicht
Maanbomen vergaren en dragen
schaduwmythos
Begerend alle klaarte
verlangend alle maanstraalstraten
is…
landschap
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
632 over een landschap
van witte bloemen
ik heb je helemaal
voor mijzelf...…
mijn landschap
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
630 ik kom
dicht bij jouw innerlijke
schoonheid, ze vloeit uit je ogen
over mijn open lijf, ontvangend wat
je ziel mij zo naakt laat zien
je komt
uit een landschap van
meer dan wind en wolken waar
het wonder van herkennen zich strekt,
vanuit je slanke vingers naar mijn zielengewoel
je rust blijft helder woorden schrijven,
laat vogels…
landschap
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
624 de geur van appelen
speur ik in je haar
de boomgaard van verlangen
in je gebaar
de wolligheid
van schapen
het welig dauwen
van het gras
alsof je een landschap
van de zomer was.…
Landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
310 Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen
een weelderig palet
daarbovenuit de jonge struiken
en de sombere bomen
hoog in de lijst
zweeft een wolk
het blauw voorbij
wees niet gehaast
neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei
staat wellicht een ree
aandachtig
of een vlucht duiven
zwenkt de omlijsting binnen
verdwijnt naar het…
LANDSCHAP
gedicht
3.0 met 47 stemmen
10.292 Waarheen waait de wind in dit verstilde landschap,
hoe zweven mijn ogen doorheen deze stilte,
wat brengen bewegingen in mij teweeg
als ik hiernaar kijk met mijn stille geest?…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
335 Het landschap?
Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!
Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 3 stemmen
743 Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht,
Nu de avond komt op vleuglen luw en loom -
Daar zinkt de zon in de vergulde zoom
Van 't verre ruim der ongerepte lucht.
Breed vloeit, - zoals dit leven in een droom, -
Het klare beeld van 't vredige gehucht,
In de' effen spiegel van de stille stroom,
Waarop geen enkel vluchtig golfje vlucht...…
landschap
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
187 glanzend
als zilverwerk
rechtlijnig
een slootje…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Landschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
98 Het paadje in het landschap
van de grote oude meester
leidt nu ergens anders heen
zijdelings van bomen
wortelend onder olieverf
vervangt een sprietje
met respect zijn signatuur
wordt de mei langzaam
maar zeker in haar bloei
tot staan gebracht
nu ik de contouren van een
vrouw zie, zittend onder de es
hoe ver is ze van mij
verwijderd…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen
4.335 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen
3.881 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
247 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen
280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
124 vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap…
LANDSCHAP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
60 --------
--------------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
--------------------
--------…