1668 resultaten.
De volmaakte gave.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 507 Wie arbeidt werkt aan zich en wie de kunst
Ziet als zijn arbeid werkt zich op tot God.
Zijn leven wordt een eng en streng gebod;
Een strevend geven zonder éne gunst.
In zijn gedachten, in zijn daden, streeft
Hij steeds gedreven door dezelfde trouw,
Gelijk in liefde streeft de reine vrouw,
In vol geloof aan hem wie zij zich geeft.
In hem…
Ik heb u niet genoeg bemind...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 Ik heb u niet genoeg bemind,
Mijn jonge jaren.
Ik speelde met u, als een kind
Met groene blaren.
Ik wist niet dat in u bestond
Wat ik steeds wachtte
En immer zocht en nimmer vond,
In u verachtte.
Nu ben ik als een die verkreeg
Zonder te weten
Het liefste waar zijn hart toe neeg,
En 't was vergeten.
U die ik niet begrijpen…
Als ik rust....
poëzie
3.0 met 5 stemmen 860 Als ik rust op 't doden-kussen
Als mijn ogen niet meer zien
Als mijn oren niet meer horen
Zal er éen, o éen misschien
Brand van ziel en zinnen blussen
Lopend tussen 't zonnig koren
Met mijn verzen 't leed t' ontvliên.
Verzen, duizend verzen schreef ik
Voor mijn ziel gestalte kreeg,
Nú was 'k al te zeer van woorden
Dán van…
Liedje.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 454 De blanke bloem, geboren
In 't witte morgenlicht,
Sluit bij het dagvergloren
De blaren dicht.
Maar 't gouden hart blijft gloeien
In de ambergele kluis,
Die lauwe geure' omvloeien
En nachtgeruis.
Zó is mijn ziel een bloeme,
Wier fulpen urn omvat
Wat mensentong niet roeme:
Haar zonneschat.…
Lichtjes in het dauwig gras
poëzie
4.0 met 4 stemmen 318 Lichtjes in het dauwig gras,
'k zag je wel, toen 't morgen was,
en de zonneluister ging
glanzen langs de heuvelkling.
Lichtjes, lichtjes zag ik veel,
iedre drop was een juweel,
onder diadeem van licht
zag ik toen jouw jong gezicht.
Elven-liedwijs mij toen ving
ringsom in de toverkring,
vogel-licht toen zweefde ik mee
over…
Clematis.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 450 Clematis, 'k heb met eigen hand
Voor menig jaar, u hier geplant,
Clematis, maar nooit heeft mijn jeugd
Uw violette bloei verheugd,
Clematis, zeg, hoe is 't dan, dat
Ik nu van morgen, op mijn pad,
Clematis, stil bleef staan,
Daar, tussen blanke acerblâen,
Clematis, mij uw bloesempracht
Verraste, op 't onverwacht? -
Zeg, had ál…
Vreugd en vrede.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 505 De vreugde is 't gevoel van de nakende morgen
En tooit elke stond met haar innige lach,
Evenals de vrede, na werken en zorgen
De weemoed versiert van de kwijnende dag.
Wie vreugde nooit eenzaam des morgens liet marren,
Hem zijn alle wondren begrijplijk en klaar;
De stilte der aarde, de schoonheid der starren
Maakt vrede des nachts aan…
Beschenen stadje.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 334 Het stadje op het verre veld
beneden ons, in mist verscholen,
heft zijne toren, half verholen,
in 't licht dat met de mist versmelt
en door de gouden schemer snelt
het vlottend schaduwig geweld
der vlugge wieken van de molen.
De hemel, wolkeloos, omvat
de prille tere zuiverheden
van licht en lucht te saamgegleden.
- De stille…
Nausikaa.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 169 Het hoefgestamp der muilen mindet gij,
Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen,
Wanneer met uwe maagden bij het dagen
Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij.
Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn,
En groot te wezen als u dreigt gevaar,
Gij werd de zwerver van de zee gewaar
En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn.
Ik…
Moeder Teresa
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 405 Ze zijn in Rome erachter gekomen
Dat Moeder Teresa een heilige is
Maar dat wist ik al lang
Want hoe kun je vanuit zoveel liefde leven
En geen heilige zijn
Zij is de personificatie
Van de Vrouwelijke Christusgeest
In de Twintigste Eeuw
Een Licht, een Baken
In een periode die over een paar eeuwen
De Donkere Eeuw genoemd zal worden…
Zeven generaties...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Drie eeuwen kan ik overzien.
De negentiende eeuw.
De twintigste eeuw.
Mijn laatste jaren.
Samen reizen we door de eeuwen.
Al ontelbare generaties lang.
Kinderen. Ouders. Grootouders.…
DE DRUKPERS
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.704 Rampzalige Eeuw, die door die mond misleid,
Zich-zelf de val moedwillig toebereidt!
[Naar Cowper]
1824…
Herdenken
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.409 Nimmer zal de ziel vergeten
Schone wereld waar zij leerde
Wat gemis niet had geweten
Dat zij de eeuwen lang begeerde:
O te lachen, o te wenen,
Zich in lach en tranen geven,
Tot te lachen of te wenen
Wordt der lichte ziel om 't even:
O te wenen, o te lachen
Tot de neevlen zijn doorschenen,
En haar wenen wordt als lachen,
En haar lachen…
Vijfde eeuw voor Christus
gedicht
4.0 met 13 stemmen 1.442 Ze was niet jaloers
er klonk geen geschreeuw
nimmer werd zij
door slavinnen vervangen
en nooit heeft om haar
een man zich verhangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel
ze stamt uit 't midden
van de vijfde eeuw
doch niet zou haar hart
naar liefde verlangen
zoals zij daar staat
in marmer gevangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel…
Salomonsoordeel
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 836 Wie speelde er in honderd voetbaljaren
Het beste: Maradona of Pele?
Men koos de supersterren alle twee
Om zo de kool alsook de geit te sparen.
Toch klopt er van de uitslag geen syllabe.
De grootste speler was en blijft ús Abe.…
Archeologisch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ik heb je opgegraven
onder vele vreemde
aardlagen en nog
goed geconserveerd
de tijd gaf mij de
spade aan om veertig
duizend jaren de
geschiedenis na te gaan
zocht en vond
een tropisch regenbos
nog gaaf onder een
ontdooide permafrost
een ijstijd van eonen
gaf zo lucht aan dromen
over de opstanding van
het eeuwig regenwoud…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.857 in het dampend zand
Een strakke lijn door bruinwit branden
Een wuivende hand tekent de zon
Een glimlach met parelwitte tanden
De spanning die ik nog net verdragen kon
De zee neemt zand en vuil van mens en dier
En jaagt gewassen zand hoog op de stranden
Zeepieren en garnalen gepikt door meeuwen
Het lieve tafereel van dit moment duurt eeuwen…
VOORSPOED EN STRAF
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 200 Geef me nog een vaderlantje
In herberg Beëlzebub
Van de regen in de drup
Ik betaal handje contantje
Ik viel in de kercke neder
Gister, ik kon niet meer staen
’t Avondmaal heeft afgedaen
En mijn tong is één lap leder
Gun mij nog een artisjokje
En een blik onder een rokje
Laat ons roken, laat ons klinken
Bacchus Wonder-Wercken drinken…
Paestum
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.197 Dertig eeuwen dreven in een regen voorbij.…
De afgrond van het licht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 278 We staan voor de afgrond van het licht,
we ademen de muziek der eeuwen;
grenzenloos is de verwondering,
peilloos diep het mysterie.
We staan voor de afgrond van het licht,
horen de toon van het heelal
en kunnen enkel nog aanbidden.…
Leu XXme siècl...!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.947 nog eer
we in de andere eeuwe waren,
van morgen, zou 't gelukken, en...
de tijd zou rozen baren.
14-9-1896…
De Vecht
poëzie
3.0 met 26 stemmen 6.491 'ge droom
Van eindloos heimwee naar die lang verleden
Glorievolle eeuw, die nimmer wederkwam.…
Tijd is...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 299 Tijd is voor jeugdigen een oceaan
oneindig wijd en zonder zorgen,
iets dat voor hen lijkt stil te staan,
een zee zonder gisteren of morgen.
Tijd is voor volwassenen een rivier
wild stromend, vol met toekomstdromen
waarop zij als bootjes van papier
rusteloos worden meegenomen.
Tijd is voor ouderen een beekje
dat rustig maar gestaag blijft…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 356 Het einde: van een jaar,
een eeuw, aan oorlog en aan pijn,
een stip in onze levenslijn,
herinneringen zijn het maar.
Toch is er iets wat wel beklijft,
iets wat alles overwint,
steeds weer opnieuw begint,
liefde is het die overblijft.
Zij overwint zelfs tijd,
geeft allen hoop op eeuwigheid.…
't Lied der Minne
poëzie
3.0 met 11 stemmen 986 ‘t Klinkt door woud en velden,
't Dreunt door berg en dal;
't Vloeit van hart tot harte,
't Zingt van mond tot mond,
't Leeft van eeuw tot eeuwe,
Land en wereld rond.
Ja! waar dringt het niet?
Ja! wie zingt het niet,
't Zoete lied
Der minne?…
Nog scherpt de rots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 239 geef mij
de stenen
die je vindt
wil de
gedachten zien
van generaties lang
hun zicht in
het weerkaatsend licht
heeft ze gerond
door water
wind en ijs zijn ze
schitterend gepolijst
zo kwamen
de lagen bloot van
hun vloeibare dromen
samen zijn we
ooit ontstaan maar
alles is een eigen weg gegaan
nog scherpt de rots
en…
tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 230 Hoewel de tijd, op zich gezien,
niet concreet is te pakken,
heeft ze toch door de eeuwen heen,
ons doen naar adem snakken.
De een zegt: ik heb tijd genoeg,
een ander heeft het niet,
niemand heeft het nog ooit gezien,
misschien bestaat het niet.…
Bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 Hun leven overspant de eeuwen.
Zijn wij niet meer zij zijn er nog
en wuiven rustig voort.
Zo heeft dan niet ons vlees,
maar hout het laatste woord.…
Een handvol schaduw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 588 mag ik in
nazomerdromen nog
even komen in je zon
met een handvol schaduw
en wat koele dronken
ik zag je ogen op het strand
luister naar wat zand
en stenen je vertellen
als je op excursie gaat
tijdens je vervellen
voel dan even aan de grond
waar je op staat en gaat
na al die eeuwen strijd
kwam jij zomaar langs wandelen
jouw…
Een fotootje van het autootje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 We hebben
alleen nog maar
een fotootje
van het autootje
nog in zwart-wit
Het was
een autootje
met pit
maar pet:de koeling
De zomerdag
deed ons smelten
de wind
niet meer dan bries
De rook
uit de uitlaat
van onze voorganger
stinkend vies
Plots begon
ons autootje
te roken
kon voor noch achteruit
Zelfs de slinger
kon 'm…