Alle inzendingen over zon OR afleiding OR filosofie

Filosofie, ook leuk Waar dient het leven voor? Wat is instinct En waar komt het vandaan? Ach, zulke vragen zijn Onbeantwoordelijk (Dit adjectief - Zou het mogen bestaan?) ------------------------------------ uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

Soms lees ik weleens filosofie, Ik krijg het al een beetje onder de knie. Het gaat over het wezen van de dingen Dat zich zo moeilijk laat bedwingen, eigenlijk een utopie. Maar pas op, geloof, Van zijn leven nooit een filosoof.…

Een filosoof Is eigenlijk horens doof. Wil alleen zijn eigen gedachten horen Laat zich verder niet verstoren Door een ander geloof. Maar heel misschien Gaat hij ooit het licht nog een zien.…

Als er in een bos o zo verlaten een blad dwarrelt van de bomen Niemand heeft het in de gaten Er geen mens is langsgekomen Als er in een bos o zo verlaten een takje knispert of verbuigt maar er is geen sterveling die hiervan getuigt Als er in een bos o zo verlaten een geluid voortkomt uit de natuur niet eens heel bijzonder tijdens het…

mensen zijn de tot vlees geworden gedachten van hun eigen zelf…

We zullen moeten amputeren, oppert de chirurg achteloos terwijl hij zich laat afleiden door de langbenige stagiaire die kortgerokt door de zaal loopt.…

volle pracht ja, hier ben je dus zo verstopt in de bergen die ik door mag dwalen met de zon in mijn rug word ik aangemoedigd…

rusteloos dolend dwaal ik rond in huis trap op trap af op zoek naar afleiding, verlichting, om de pijn het zwijgen op te leggen weer een poging tot…

Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar Te lang en futloos of overbelast Een houten hoofd in een vitrinekast Te vaak gespleten punten hier en daar Te lang onder de zon zonder een pet Daar raakt uw haar van slag door op den duur En u verstoken van een wellnesskuur Verlopen als een haveloos sujet Neem dan voor buren vrienden en vriendin…

(hommage aan Kees Stip) Een wasbeer las in Krommenie René Descartes' filosofie: "Ik dacht", dacht hij, "en dus ik was, maar wat was was voor was was was?" Zo liep hij bij 't filosoferen de godganse dag te is-beren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

duisternis bleef zweven Besloot jij dat dit niet meer kon En verdween met jouw lach Ook voor ons een beetje zon…

nog als zon of als diepgelegen mens raakt mijn filosofie het onverklaarbare het stagneert de kleine waarheid en verwenst de oerknal tot een evangelie het reële is mijn hand die beschutting zoekt tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat de dood meer leeft dan een droom zonder doel is…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Kom geef me je hand en laat je gaan ontdek wat liefde echt kan zijn dat liefde oprecht kan zijn Kom geef me een kus en laat je gaan proef wat liefde fijn kan zijn dat liefde klein kan zijn Kom geef me je hart en laat je gaan voel wat liefde goed kan zijn dat liefde moed kan zijn Kom kijk in mijn ogen en laat…

Hij zag me wilde mijn stem mijn liefde, mijn zorgen voor hem Ik gaf me Heel mijn stem Al mijn liefde Iedere morgen aan hem We gaven elkaar haat en nijd dagenlange stiltes bitter verwijt dus na maanden verdriet van te verkeerd geven ben ik weer rustig en blij In mijn jonge leven geef ik de mooiste stem de beste zorgen,…

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwoelen het gevoelen Fel gekleurd bij zonneschijn vervagend door de nevels Winden vol venijn plettend op de gevels spiegelglad op wegen zacht glinsterend in de regen ik tol mee in ieder blad het ritselende leven door zo…

Hij zei: “Alle filosofie is taal kritiek.” Grammatica is een gevangenis begoocheling van woorden en verhaal voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk minder naderbij dan met kritiek.”…

Een plek zonder kleur geen enkele afleiding het is zwart. Ik staar in de leegte mijn hoofd ongevuld niets dringt door. Ik zie niets, ik hoor niets, er is niets...…

Vertel de zon, die binnenkort verdwijnt, ik herinner mij hoe groot de planeten zijn vertel de zon, van dunne gouden draden gesponnen op aarde, flinterend daar waar de zon doorheen schijnt en hoe ik besloot om goudsmid te worden?…

Wanneer mijn muzen tot mij fluisteren Gebeurt dat weleens wanneer juist er een Gesprek rondom mij gaande is Waarnaar ik echter niet kan luisteren Omdat ik dan mijn muzen mis En hun geprevel is gewis Het meer dan waard mijn oor te kluisteren Aan hun poëtisch opgedis Dus als ik mij van kout onthoud En in de verte zit te staren Kom dan niet…

Ergens in Rusland leest nog een dame. Zij ademt (zoals wij allen ademen moeten) of luistert ademloos naar haar hartslag. Zij kan maar niet geloven dat zij werkelijk leeft. - Ik ben, Godzijdank, een figuur in een boek ik moet er toch niet aan denken echt te bestaan.- Zij ventileert alsmaar meer en haar hart slaat af en toe af. Alleen lezen…

Want ik wil jullie niet zien afglijden wel "af-lijden" door wat ik kan geven als afleiding bij moeilijkheden…

De zomer wordt geïmiteerd. Motorboten mompelen. Nog meer dan twintig dagen en dan bijt ik mij door wat er overblijft. Ik zwaai naar schippersvrouwen. Genoeg gezien, tenminste, voor vandaag. Ik schrijf straks een brief. Die leg ik op de stapel en verstuur ik niet. Je krullen en je neus. Ik maak een foto van het beeld dat niemand ziet. Drie kinderen…