17283 resultaten.
Windmolen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.069 Ik probeer de wind te vangen
De rusteloze wind
Het is een soort verlangen
Dat ik nergens anders vind
Ik sta op de storm te wachten
De storm zal als hij komt
Mijn eenzaamheid verzachten
Tot zijn gesprek verstomt
Dan ga ik weer begeren
Dat hij zich in m'n armen legt
Het lukt me niet te leren
Van dit eindeloos gevecht…
Coïncidentie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 166 muisgrijs het asfalt
dat aan de horizon
samensmelt met donkere wolken
hoge bomen staan
levenloos langs de kant
kale takken grijpen naar de wind
zwerfvuil draait rond
de as van het onzichtbare
en baant zich 'n weg naar boven
er valt 'n onhoorbare stilte
die nog lang na zal
echoën in de schemering…
De wind en, ja de wind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 Wat ga je tekeer, ‘t is herfst
de wind heeft een oerkracht zo lijkt
‘t is herfst, een openbaring
op naar de winter en de verwarming!…
zo worden we
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 997 Langzaam groeiend tot
mooie grote halmen, wiegend
in de wind, flexibel en sterk.
En eens een graanveld op z'n sterkst is,
dan heeft nog de wind noch de regen
invloed op die gouden glooiing.
Ja, zo zijn we, zo worden we!…
LHTB-vluchtelingen apart gezet!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 88 Ik heb getracht
de zin van het bestaan te zien
en ook die van de mijne
Maar ik zag veelal
donkere wolken, striemende regens,
hagel, sneeuwstormen, ijzel en gladheid
met heel veel vallen en weer opstaan
En dan de wind, die winderige wind
zowel uit oost, west, noord en zuid
snoeihard lang m´n hoofd razen
Maar ook soms een spatje zon
voorafgaand…
Bevaarbaar, de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 307 De plassen
na 'n plotse plensbui
De stroompjes
in de gulpende goot
Boomblad
als gammel vaartuig
De wind
duwt en trekt
trekt en duwt
onverminderd, onvermoeibaar
Herfst, bevaarbaar.…
Met alle winden meewaaien
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 474 De wind waait letters
maakt gedachten vergankelijk
doorblaast het zijn
geeft zicht op zinnen
De wind draait en
stoot talloze woorden
in het luchtledige
geeft geschut aan 'n gesprek
Met alle winden meewaaien
maakt woorden onbenullig
laat zijn niet gezegd worden
zodat windstilte volgt
Wanneer aanzwellende
windvlagen konden spreken…
Riet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 Door een wind
die,in de loop van dag
aanwakkert
tot windkracht-7
Het brengt
leven....
over het water
aan oever en wal
Wij wandelen
naar
het later
'n schijnbaar niemendal
De wind eerst
tegen
dan in de rug
naar ons thuis, terug.…
Woorden gingen verloren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 verloren in de wind
't was niet dat zij haar
niet kon bekoren
dit lieve kleine kind
dansend in roze regen
die eerder niet bloesemen wou
nu zwierend over vele wegen
'n schoonheid waar ik zo van hou…
Regen vertroebelt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 het zicht waardoor
helden onvindbaar
lijken
toch hangt dit blaadje
nog altijd onvermurwbaar
aan de boom
niet dat de wind
niet genoeg z'n best doet
evenals de regen
het vertroebelt alleen
zo het zicht…
Alleen de merel...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 Bijt
er niet in:
deze vruchten
bessen, geplukt
onder herfstluchten
onvoorspelbaar, het weer
wind....
een trouwe handlanger
'Hoor, een zanger'
een late merel
oefent al
z'n lentelied
Ik zal 'm belonen.…
natuurlijk
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 686 De wind leek te huilen
om wat was geweest
grote vrienden met het blad
dat meeging
niet meer terug, maar hoog
de lucht in
als een langverwachte zucht
de wind en het blad
samen sterk en toch zo zwak
stralen geel kwamen door
waar wolken snel verdwenen
in het niets, op de vlucht
en met een laatste zucht
blies de wind z'n laatste adem
te zacht…
Nog onbevangen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 112 nu de waarheid aan de waslijn hangt
zijn de kleuren zichtbaar vervlogen
de wind heeft een oor te luister gelegd
al het vangt zijn dromen uit 'n grijs
verleden waar de oudroze harten
nog altijd memoreren aan toen
liefde nog onbevangen was
zij als 'n regenboog kon ontluiken
geurden bloemen mooier met
hun fragiele verschijning
deed 't menig…
Bewaren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 niet meer dragen
vrij zijn als 'n onbezonnen kind…
Leeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 220 geen volzinnen
zullen ooit meer
uit jouw pen vloeien
daar jij woordloos
opging in de mist…
Liefde maakt blind
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 893 Een koppeltje zit op een parkbank te kussen
'n loot die zich kromt onder de dauw
In de verte de kreet van een pauw
Een kat doorkruist het natte gras
De wind streelt het gewas
De mees zicht zijn mooiste lied
Een krekel klampt zich aan een grasspriet
De berk buigt zich sierlijk in de wind
'n rups popt zich in,voor de metamorfose begint
de strijd…
Wind, water en herinneringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 De wind speelt zacht door m'n haren
en veegt sporen weg hier in 't zand.
Wind, blijf waaien en blijf spelen,
maar laat mij achter, met 'n lach.
Er is iets wat ik zou willen delen:
Zie hier, een wonderschone dag.…
Marion en Romy van Buuren
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.553 De wind
vlucht alle richtingen uit
de zee
schuimt van afschuw
zandkorrels
rollen als tranen over het graf
'n bloem
als schamele troost
waarop van tijd tot tijd
verdrietig regen valt…
Raak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 stilte bekruipt me
het had 'n lange aanloop nodig
voordat 'ie over zou gaan tot deze aanval
welke zorgvuldig in de wind wil worden geslagen,
doch raakt het geleidelijk zijn doel
en word overmand door immense rust…
Een band
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 259 ruisende wind blazend door onze haren
Onze lachende ogen naar de hemel gericht…
Kerstverhaal
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.652 je 'n paleis verwachten zou
Ik luister graag naar het eeuwig epos
zachtjes gefluisterd door de wind
over de ezel en de os
die hun stal deelden met een Kind…
Gekke dingen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.223 Duizende lichtjes onder m'n voeten
jong, vers gras tussen m'n vingers
katoen net voor m'n ogen
en een koude windvlaag langs m'n buik
Gekke dingen wil ik met je doen
met z'n twee-en alleen midden in de nacht
op je handen staan in het park
Zand tussen m'n tenen
wind door m'n haar
het zout op m'n lippen
en de grote Schepper spelen…
Veerkracht
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 841 De kracht van een veer
is dat ie telkens opnieuw
bij een zuchtje wind
zich op een and're plek bevindt,
maar de veerkracht van jou
is zo subliem
da'k je zeggen wou
'n ieder moest je zo zien.…
Als...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 935 een druppel dauw
op het blad van de liguster
zonnestralen ster en strepen
parel vol beweging
hangend vechtend tegen zwaarte
kracht verend op stilte
en pracht van wind...
ben jij
m'n ochtendkind…
Oranje Boven!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 Doe nou toch eens 'n keertje positief
Niet altijd maar dat kritische gemekker
Een vrije Koningsdag dat was toch lekker?
En zwaaiden die prinsesjes dan niet lief?
Een gure wind en nergens winkels open
Geen koek gehapt en ook geen zak gelopen.…
Laatste wens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 als de wind mijn laatste ademteug
meeneemt in de eeuwigheid
begraaf me dan in een oud bos
naast een beuk onder het mos
en zo, dat overdag bij zon
en 's nachts bij 'n bleke volle maan
mijn mosbed in hun licht zal staan.…
Windvlaag (I)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 oh wind wat waait ge aan vandaag
is 't een bladzij van een dagboek
gewikkeld in betraande zakdoek
ooit losgescheurd in droeve vlaag
met 'n digitaal boek lukt dat niet
dan druk je simpel op Alt en Delete…
Winterwind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 165 Herinneringen aan jou,
Aan jullie, die ik ongewild
Verliezen moest,
Slaan mij in het gezicht
Als een ijskoude winterwind
Die onverwacht voorbijkomt
Op een tropische zomerdag
Terwijl het hete zand
Van het Noordzeestrand
Onder mijn voeten brandt -
Hier heeft het leven heeft mij groots
En genadeloos achtergelaten…
Hondeweer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 776 mens noch hond op straat
Wind zwelt aan als 'n sirene
weet van geen enkele maat
Geen kraai weet zich
staande te houden
Bij dit hondeweer
tak en nok verweesd
Vliegen ho maar
storm valt niet te stuiten
Alleen de blauwe vuiniszak
staat met mij op z'n gemak
Hij buiten
en ik binnen.…
schylge
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 1.349 juichend bevrijdt de zilte wind het water van z'n zware last
strijdbaar gras omarmt het nieuwe land, beschermt en houdt het vast
verdreven uit de hoge rotsen, verrezen uit de getijdenstroom
groeit de parel in het ondiepe duister waar de zon de strandglans doet ontwaken uit z'n droom
zo hervindt het woelig zand 'n nieuwe bergplaats, 'n haven…