3018 resultaten.
Een strijd
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.004 strijd die je moet geven
Vecht voor wat je wilt
Want niemand zal het je geven
Je moet strijden voor je eigen leven…
na de strijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.053 Droog, leeg, onervaren.
Mijn kussensloop is vies,
Mijn hoofd zit vol wartaal.
Vaag, onbegrepen, kapot.
Wanneer vind ik het licht?…
Strijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 386 zoals mist in de ochtend kan hangen
zo bekleed mijn schuldgevoel
zich over mijn psyche
mijn opvattingen worden genarcotiseerd
door mensen in dronken beelden
ik verlies mezelf in de massa
geweten knaagt een gat in mijn hoofd
het lijkt wel een strijd tussen filosofen
mijn innerlijk aarzelt
maar ik laat geen twijfel meer toe
ons taalgevoel…
strijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 263 mannen willen
vrouwen vinden
vrouwen willen
mannen veranderen
mensdom…
Strijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 921 Zonen vertrekken.
Moeders slaan hun ogen toe.
Keren zij ooit weer?…
strijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 202 wanneer zachtzinnigheid
zich in geschreeuw
heeft vervluchtigd
kent passie nood
leven bange dromen
die men niet begrijpt
wordt mens’ wereld
oh zo klein…
sTrIJD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 335 Tijd leert mij dat zijn
hier een kwestie is van laten
De wereld is van iedereen
gedichten.nl voor
hartstochtelijke fanaten
Tijd leert mij dus te-
gelijkertijd dat jij en ik
van het leven moeten snoepen
want laatste adem, voor
dat je 't door hebt, als laatste zucht
Tijd voor reflectie
als begeerte de wereld in
Tijd leert ons ook lief…
strijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 185 Ik ben de grip kwijt
Mijn lichaam is een strijd
Waarom is het in gevecht
Als mens ben ik toch echt niet slecht
Waar heb ik dit aan verdiend
Lichaam ik wil je weer tot vriend
Geef mij mijn vrijheid terug
Het hoeft echt niet vlug
Maar ik ben het zat
En wil weer gewoon op pad
Zonder te denken of het wel gaat
Dat is wat ik ontzettend…
Strijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 235 Vechten moet ik, vechten zal ik
Strevend naar een onhaalbaar ideaal
Spreken moet ik, spreken zal ik
Ik hoop om gehoord te worden
Hopen blijf ik
Mijn daden spreken voor zich
Zij vloeien uit mijn doel, zij vloeien uit mijn geweten
Rechten heb ik, plichten heb ik
Zolang ik leef, ik zweer bij God
Ik zal vechten totdat er vrede komt…
Strijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 vechtend tegen dat
wat kanker heet
is er een keuze om
er voor te gaan
of het te laten
dag in dag uit
het eenzame gevecht
nu zijn dagen
overtrokken met lakens
voor even de zin verloren
hopend op
een windstille dag…
Strijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 Ik heb met woorden gevochten
als was het met de degen
kom ik nu gedichten tegen
sla ik het boek even open
dom van mij om toch te gaan lezen
ik weet hoe het gaan zal
ik struikel al over het eerste woord
poëzie lezen is soms als schermen
poëzie schrijven daarentegen
is als dansen op je eigen bal.…
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.566 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Strijd
gedicht
4.0 met 11 stemmen 9.706 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Strijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 Hier gaan we weer
nat getergde voeten neerzettend
na een hete nachtelijke strijd
waarin de naderende wakkere ochtenduren
dromen doen bezwijken
en bij het opentrekken van gordijnen
elke binnenshuiselijke illusie
voor de wereld wijkt.
Het moment waarin nachtelijke wegen verdwalen in dagverhalen ...…
Strijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 De strijd is gestreden
Moe en voldaan
Alles gegeven
Nu laten gaan
Het vele zwijgen
Het mocht nooit ontstijgen
In het menselijk bestaan
Begaan
In een wereld van emotie
Die nooit losliet
Innerlijk bleef het bestaan
Hortend en stotend liet hij het gaan
De rust werd gevonden
Tijdens het doorgronden
Waar liefde het pad vond
En hij wist…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.670 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Leven onder het witte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 141 als koude wispel de zin doorzet
turen de kleintjes somber
bang om ineens te verschrompelen…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.034 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.369 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.854 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Innerlijke Strijd
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 2.899 Met een lange jurk aan,
staat hij aan je deur,
Wanneer je opendoet
krijgt hij een rode kleur..
Even blijven jullie staan kijken,
Dat is ook niet zo raar,
Voor beiden is het wennen,
Is het nou hem of haar..?
Het is tijd om te gaan praten,
over dit innerlijk gevecht,
er bestaan geen twee kanten,
Het is niet goed of slecht..
Een kwestie…
Binnenvuren
gedicht
2.0 met 266 stemmen 159.002 Dit is het wat de schemering mij bracht
verbijstering om de dag, haar korte duren
het willen overdoen van verloren uren
het willen tegenhouden van de nacht
een laatste vogel zingt, en in zijn droeve toon
hoor ik de weemoed van mijn eigen klacht:
'k heb niet geheeld wat ik te helen dacht
ik was niet schitterend maar doodgewoon
op wijsheid in…
PAX
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 948 En ook: compacter door de tijd
die samensmeedde wat het was:
een ongevochten oude strijd
naar enig roerloos waterpas.
Alleen wanneer dit samensmolt
vervloeide wat nooit was gestold
tot wat er nimmer was geweest.
Een steels gekoesterd klein moment
verborgen en weeral ontkend
daar waar het gromde als een beest.…
Een bevrijdende strijd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.440 begaan
Zijn verlangen naar het leven en de dood
kon niet meer samengaan
Hij had niets meer verwacht
Hij uitte geen klacht
Nooit zag men een traan
Hij droeg een te zware ballast
die hij alleen torsen moest
Zijn leven had hem verrast
Hij leefde verder
op zijn laatste reserve
en bleef maar eindeloos rondzwerven
Hij heeft een bittere strijd…
Ongelijke strijd.
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 3.976 Dag lieve meid, dit
kon je niet winnen,
‘t was een ongelijke
strijd!…
Even wachten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.300 te kunnen winnen
Al is het moeilijk en niet zonder slag of stoot
Maar je overgeven zonder strijd, nimmer
Dat doe je niet aan die gluiperige sluipende dood…