14848 resultaten.
warm hart
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
470 generatieklovend
viel ik mijn ouders af
normaal toch
afstand evolueert
evalueert wat eens was
sinds zij samen
een graf delen
ben ik eindelijk mezelf
ben ik dankbaar
voor mijn bestaan…
Zeemeermin
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
124 De zeemeermin slaat haar staart
om de benen van de man
sleurt hem mee naar de diepte
van haar wezen
Samen bereiken ze de kern
van hun zielen, ver
buiten het aardse bestaan…
Bestaansgrond
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
792 Een wijsgeer sprak laatst in Wolfheze:
Ik denk vaak vanuit deze these:
Een mens lijdt wel aan
Zijn aardse bestaan
Maar mag er in wezen graag wezen…
O-derivaat
gedicht
2.0 met 38 stemmen
13.638 Toen ik niets meer deed
wist ik wie ik was
van alle mogelijkheden
nog het meest simon vinkenoog
uit stilte ontstaan
af- en aanwezig,
warm en koud,
waterpas.
Wat ik tot nader order was
bekend en onbekend
niet langer meer dat
maar een en al oor
in de wetenschap
dat
---------------------------
uit: Gedicht, 1975.…
in a gadda-da-vida
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
4.473 daar zit ik dan
midden in de nacht
in mijn ochtendjas
Iron Butterfly
gedownload door mijn dochter
studio- en life-uitvoering
ik ben begeesterd
heb nog immer geen werk
leef op de rand van bestaan
bonusnummer
Kraftwerk, Autobahn !!…
groeiend verval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
366 de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo grillig is ook
ons bestaan…
Uniek Bestaan
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
832 Wat als ik besluit te verdwijnen
En voor niemands ogen meer zou verschijnen
Wie zou het als eerste merken
Wie zou het het moeilijkste kunnen verwerken
Wat als ik elk persoon in mijn leven
Apart kon nemen en kon horen
Wat voor stempel zij mij zouden geven
In hun gedachten, tussen hun oren
Wat als ik niet had bestaan
Was het hun dan beter…
Het betrekkelijke
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
301 Het Betrekkelijke van het bestaan
En wandelend over die weg
In een afgebakende visuele cirkel
Ziet men dat alle begin het einde is
En haalt het voorbije uitzicht u in
Met moeizame schreden koud en schraal
Komt de mens steeds dichter bij begin
Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd
Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan
Dan ziet…
jullie schepping
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
684 jullie hebben mij vernoemd
mijn naam die ik voorbij het bestaan draag
in de tekens van mijn leven
onwennig lag ik in het landschap
schepping in zoeken en vinden
in louter tedere onbekendheid
en in de kluwen van de vriendelijke duisternis
en in mijn beeld bewoog ik
in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden
eenmaking wat één moest worden…
zielsverwant
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
649 in de armoe van mijn bestaan
dook jij op in mijn dringende leven
niemand is voor iemand gemaakt
zo denkbaar in onze hoofden
wij veroorzaken elkaar
ondeelbaar in ons hart
maar slapen ieder onze eigen nachten
jouw antenne gericht op voelen en ervaren
een rode draad door onze bezieling
niet bewust gezocht
maar voelbaar één geheel
ook al…
Samen een
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
577 Geef me ons bestaan
en sleur me van deze eenzame ellende vandaan.
Vertel ons verhaal aan iedereen
en laat ons nooit meer alleen.…
Liefde voor het leven.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
390 Elke nieuwe dag mag plukken
zolang het nog mag en kan
dankbaar zijn dat ik mag bestaan.…
Alles
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
151 Het meisje vroeg naar het bestaan.
Alles met een naam.
Geen enkele betekenis.
Alleen daar hechte zij waarde aan.…
Protobestaan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
94 binnendrijvende bewolking
net nu het feest leek te beginnen
er waren al mensen voor ik binnenkwam
van buiten, elders en onderweg
alomtegenwoordig
koekoeksjong
stamgast
de barkruk
stel je voor dat je ontwaakt
uit nachtbraken, winterslaap
alleen en zonder geheugen
op tafel liggen nog rafels
van samenhang, ofschoon
zonlicht lijkt te…
gedaante
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
38 in de gedaante van afwezigheid
is het snel gedaan
met flessenhalzen, knooppunten
avondspits en binnenwater
omringd door aardse herinnering
doorzichtig maar hard als knikkers
past bij elk moment een
tijdelijke plaats
met de gedachte aan toekomst
breekt het glas van de dag
liggen wegen open naar terugkeer
-is gedaante voorgoed gewist…
isobaren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
42 er is nog ruimte
in luchtlagen, in hemelgewelven
in denkbeeldige rijen voor de kassa
het grasveld van een zaterdagochtend
een terloopse kus, in het stilstaan
bij achteloos voorbijgaan
voordat we zwijgen in lijnen
van gelijke strekking…
Existenz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
101 de stenen van de straat liggen
er deze nacht onbeduidend bij
waarom loopt nu juist deze kat
hier en niet die van de buurvrouw
lantaarns schijnen vannacht fletser
dan de schaduw van hun palen
enkele parkeervakken bieden
nog ruimte aan thuiskomen
als het zou regenen zagen we
een glinstering in spiegellak
maar deze nacht lijkt besluiteloos…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
154 achter jouw donkere glazen
schijnt al even niet de zon,
zo blijkt
gevoelens nemen je
steeds vaker te grazen
het is dan de nieuwe maan
die naar je kijkt
en heftig roert in je bestaan
van komen, blijven en gaan
doch teneinde is er een kracht
die niet voor de verweven
werkelijkheid wijkt
en ook niet echt verzacht
sterven en geboorte…
Illusie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 Ik voel wanneer ik denk,
dat ik gevoelloos ben.
Ik denk wanneer ik voel,
dat ik zonder gedachten ben.
Ik besef dat ik illusie is.
Dat ik ben. Ik ben dat.
Ik lééf gebonden en vrij.
Zonder te vragen waarom.
Zonder te voelen hoe.
Zonder te weten wat.…
binnensmonds
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
57 traag vermaalden we spraak
in onze mond
die dag rook naar protobestaan
in het voorportaal van verhalende kennis
alles moest nog ontstaan als hoedanigheid
er bestond geen herhaling
daarmee was niets gezegd
niets geschreven, niets overgegeven
het bleek in afwijking van naderend grijs
nog lang geen avond…
voetje voor voetje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
53 een man schuifelt
wankel langzaam
onzeker voetje
voor voetje
een man denkt na
over de volgende stap
verdriet kan niet vlug
het heeft tijd nodig…
happy end
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
66 geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn
in stilgelegde bovenlandse beemden
nog voordat stof is gaan liggen
zelfs sprake is van beginnend besef
weten we waarde van ijdele hoop
welke kleur; groot of klein?
loopt niets naar verwachting, blijft zin
een regel uit voorgeschreven boek
en schuilt rust in nutteloosheid
uiteindelijk ontdaan…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
LEVENSWEG
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
2.722 je moet door, je moet verder, ze achter je laten
vertragingen, oponthoud en ongelukken
je kijkt achterom naar de brokken en stukken
nu na heel veel jaren samen op reis
kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs
veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt
samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Meervoudig ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
64 Wie ik was
Ben ik stil aan
Vergeten
Wie ik ben
Weet ik al
Helemaal niet meer
Altijd zo dicht
Bij mezelf gebleven
En elkaar toch
Uit het oog
Verloren -
Slechts één regel
Nog vat alles samen:
Ik besta, wij bestaan…
Ik hoop ook morgen!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
212 Samen de dagen met elkander zo te leven
de regen en stormen te willen doorstaan
nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven
zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…
Liefje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
130 we varen op een zee van tijd
het strenge vaderland ligt achter ons
we zijn ervan bevrijd
de kinderen
met goede wind verzeild
gekoesterd en geklonken
en waar de diepte is gepeild
de bittere herinneringen
in zee gezonken
ik heb je in de bloei gekend
jij zag mijn wilde streken
en gaandeweg werd onze horizon
vanaf dezelfde plaats bekeken…
Zoals eb en vloed...
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen
1.305 Hij zou zich nauwelijks bekommeren
Om mijn bestaan, terwijl ik dagelijks
Zou vervloeien met het zijne.
We zouden aan elkaar ten onder zijn
Gegaan, want zoals eb en vloed en dag
En nacht onlosmakelijk met elkaar ver-
Bonden zijn, zo zijn ook wij verbonden.
Nooit zouden we samen kunnen gaan;
Slechts na elkaar kunnen we bestaan.…
Zoontjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
964 Zïj gaven mijn de kracht om door te vechten
Zíj dwongen mij niet ‘neer’ te gaan
in de ring tegen ‘de slechten’
in de strijd om het bestaan.…