Alle inzendingen over OR sfeer OR blij

Daarom ben ik blij met Hem als leidsman in mijn leven.…

mijn lieve kind wat ben ik blij onze vete is voorbij verleden achter heden voor samen hebben wij het door maar bovenal wij gaan er voor de toekomst vol met zonneschijn vult mij met oer kracht maakt zorgen klein wetend dat wij weer samen zijn een familie door dik en dun en ik weer oma vol op in de run niets mag dit ooit nog verstoren…

Ik ben blij, Blij want jij bent bij mij. Zonder jou ben ik intens verdrietig, Zonder jou ontzettend nietig. Jij bent er voor mij, Ik voel me blij. Jij bent een goede vriend, Alles, dat is wat jij verdient. Samen uithuilen in elkaar’s armen, Tegen elkaar dingen zeggen, elkaar verwarmen. Samen lachen, samen huilen, kwijt wil ik jou nooit.…

Dansen zonder morgen Want ik ben gewoon een beetje blij…

Nu echter pluk ik de vruchten van mijn verleden Ik kan het écht, genieten van iets kleins en heel erg blij wezen!…

Ben je blij als ik naar je lach of gewoon maar naar je kijk. Voelt het goed als ik met je slaap in de ochtend naast je ontwaak. Vind je het fijn dat ik met je leef al mijn liefde samen met je deel. Gelukkig zijn met elke nieuwe dag die ik samen met jou beleven mag.…

Zal ik nu blij zijn, enkel om bloemen, Enkel om bloemen en lenteblauw? Zal ik vergeten, nu bijen zoemen, Zal ik vergeten waarom ik rouw? Zal ik nu dromen, enkel om rozen, Enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen? Zal ik vergeten mijn wondepijn?…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

In iedere seconde Elke gedachte Zelfs in de letters Van mijn gesproken woord Zit iets van jou Iets vanzelfsprekends Zomaar gekomen Met liefde gegroeid Waar het zal blijven Omdat het daar hoort Het is warm Als de zon Het schijnt Als de maan Het is fijn En ontastbaar Zo breekbaar en licht Als een hemel met sterren Die schitterend stralen…

Zo’n ogenblik dat dauwdruppels glinsteren in de zon spinrag mee parelt zo’n moment voelt als belevenis wanneer de dag stilaan ontwaakt zo’n fractie in de tijd terwijl je beseft geluk raap je op.…

Blij dat wij de aarde vanaf de maan Woest in het luchtledige zagen staan Dat zij het leven aan ons heeft gegeven Om altijd maar vooruit te streven En derhalve gaan wij weer beginnen Haar als moeder te dienen en beminnen Waardoor wij hernieuwd kunnen bogen Op een hoogbeschaafd vermogen Want als wij de wereld slecht beheren Door haar evenwicht…

De één lachen en de ander pijn… Jullie maken mij niet meer blij!…

winterde in gebeden voor het pittig warme wintereten met kerst al op de hoek in maillots en gewatteerde broek zoeken wij de sfeer van weleer…

haar ronde met muziek was voor het ziekenhuis publiek dat mee ging in haar magisch blij ontmoeten met charmante blik uit een innemend gezicht handen warmte uitstralend en oorzaak van falen achterhalend in samen diagnosticerend voorzichtig het pad van heling proberend haar sfeer was meer dan handoplegging ooit zou kunnen zijn…

Heldere kleurrijke regenboog, weerkaats jij op mij neer, stralende zon in jouw lach, een blij ongedwongen sfeer. De zeespiegel trotseren, vanuit mijn innerlijk 'zijn', dans ik nu op de golven, dankbaar in mijn levenslijn..…

In tegenstelling tot wat naar buiten werd gebracht was de sfeer in het trainingskamp van het Nederlands Elftal niet goed. “De sfeer was bij ons echt geweldig hoor, Het was een dikke maand volop genieten.” De ware sfeer was echter om te schieten, Dat sijpelt nu de laatste dagen door.…

wij liepen als kind al over sporen in het land die ons blij maakten er waren paden straatjes en weggetjes waar je meer sfeer voelde dan anders pas later wisten wij door verhalen de historie van het hoe en waarom in kaart te lezen krachtlijnen hebben mensen al eeuwig gebruikt en waar zij elkaar kruisen sluit ontmoeten niets uit daar…

Anemoon, teder voorbericht van de zomer, licht na winternacht……

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Nederland wat ben je mooi ben zo blij dat ik er woon je moet wel leren kijken anders lijkt het zo gewoon…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Ik heb geen smaak ik ben sfeer en dat ben ik en dat ben ik buitengewoon en daar zal u het mee moeten doen…

's Morgens kijk ik uit het raam En zie alweer een grauwe lucht Weer geen helder blauw met zon Ongemerkt slaak ik een zucht Heel de dag zit ik te sippen Zelfs in huis toont het niet fijn Tergend langzaam gaat de klok Tot 't donker genoeg zal zijn Dan ontwaak ik uit mn dufheid Doe overal de lampjes aan, Ontsteek her en der kaarsjes die…

‘k Reed langs de gevangenis, verbaasd hoeveel auto ’s op de parkeerplaats Dan langs weiland, waar veel schapen vrij, en frisse lucht maar ‘k bedacht te zijner tijd worden zij geslacht Na trein en veer, naar afspreekpunt: een oude kerk die nu een hostel, restaurant verworden was waar we pompoensoep aten Daarna liepen we door…

schaduw schuift over de muur bloemen sluiten zich in schemer donker schurkt een oude boom takkentaal schampt verlichte ruiten…

De ontembare wilde in de woeste nacht vol sterke drank geestespijn lichaamspijn is het een wonder dat wij het lijden willen overstijgen met van alles en nog wat? Terug naar het grote Niets toen we nog geen pijn kenden, wat wil God toch van ons? Of is dat God niet? De woorden striemen mijn rug een eindeloze geseling het bloed is volmaakt…

ik weet dat in mijn lucide werkelijkheid de absurditeit van de wereld snakt naar een thuis in Utrecht of Abcoude met vreemde kostgangers moet het leven zuiver zijn nu ik me ontwikkel in stugge dwaasheid van mijn fabuleren voel ik mij steeds meer thuis in hogere sferen.…

Zo maakte de vrouw hem attent op de sfeer in d'r appartement die hij net had geschapen. Hij wou met 'r slapen. Ze dacht: 'Wat een scheet van een vent!'…

verstopt en riekt naar geel en bruin mijn aanrecht is één berg van resten etenswaar gekoekt aan bord en pannen en alles stapelt maar de kamer ligt vol flessen maar die zijn allemaal leeg wellicht is dat de reden dat ik vaak hoofdpijn kreeg dit zijn zo van die dingen waar ik m’ aan irriteer geen echte wereldzaken maar… ze verpesten wel de sfeer…