4918 resultaten.
Poëzie is kinderspel
gedicht
3.0 met 29 stemmen 13.803 over het krakende ei
dwaalt een hemelse bode
op zoek naar zijn antipode
en dat zijt gij
mogelijk dat men op zulk een kleine schaal
niet denken kan het maakt nijdig
of men is verveeld dus veel te veilig
dan is men verloren voor de poëzie
u rest slechts een troost ligt gij op sterven
gij verveelt u dan ook niet…
Afleggen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.613 Nog voor ik sterven moet
zal ik me geven aan jou
tonen dat ik niets ben
dan het lijf dat van je houdt.
Het bloed dat aderen voedt
gestremd door zoveel jaren
stolt in je blik van troost
o mijn hart is te moe.
De liefde die je moeder maakt
verheft jou tot ware schepper
als man zit er niets meer op
dan te verliezen, te wissen.…
nu moet ik gaan: de bloemen sterven
gedicht
3.0 met 13 stemmen 39.354 troost mij als ik zo droef moet zingen,
leg als een krans jouw handen om mijn hoofd.
wanneer het waar is dat ik heb geloofd,
dan is het in herinneringen.
-------------------------------------------
Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)…
Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten
poëzie
4.0 met 16 stemmen 4.815 Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten,
met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten:
Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt,
- zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt
aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten
en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten
het welkom-water, dat het stof der reize…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Wat is zekerheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 134 Er is geen zekerheid
Niets
is de enige zekerheid
die eens komen zal
Wanneer het Zijn
er niet meer is…
Liefdesgedicht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 667 Ik wil niet sterven
nu de bladeren op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht
en de vlinder van jou.
Achtergebleven
toen jij de dood tekende langs witte
bloemen en maanlicht,
de troost voor dag
en nacht.
Ach liefste,
spreek me aan, ergens
diep in de herfst.
Niemand zal het weten.…
liefdesgedicht
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 877 Ik wil niet sterven nu de bladeren
op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht
en de vlinder van jou.
Achtergebleven
toen jij de dood tekende langs witte
bloemen en maanlicht,
de troost voor dag
en nacht.
Ach liefste,
spreek me aan, ergens
diep in de herfst.
Niemand zal het weten.…
Dromen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Mijn troost is onderkoeld, bijna bevroren.
De brakke cocktail van hormonen,
tranen en zweet,
geserveerd door aanstellerige meiden.
Ik zit gevangen in een deinende massa.
Mijn ergste nachtmerrie heeft mij verwrongen.
Kansloos word ik grijnzend vertrappeld.
Ik kan sterven van schaamte,
tot ik wakker schiet en de rust
mijn bonzend hart kust.…
November
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 390 De bomen kennen geen troost
in de bladval van verdriet.
De takken kaal en willoos
stijf de stam die ze torst.
Woest walst de westenwind,
de lucht geplet door donker dreinen.
November kent geen genade
alle zielen sterven zich dood.…
Troost
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 649 Troost voelt als
een omhelzing.
Troost is een warme deken
om jouw eenzame schouders heen.
Troost komt dan
als er een gat valt,
een verdriet.
Troost is ook een gevoel
van herkenning:
je bent samen
er door heengegaan.
Troost komt
wanneer je open staat voor warmte.
Troost is een feest
van begrip.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Hemeltroon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 vernederd niet
zegt nooit
dat jij
lelijk bent
verstoot jou
niet omdat
jij verliefd
bent op
geen vrouw
maar een
leuke vent
ook gelukkig
helemaal niet
dat Hij
je lichaam
interessanter vindt
dan jouw
gouden hart
altijd om
je heen
In rouwtijd
dat bittere
smart
oh lief
mens geloof
Hij is
er op
aarde plus
na de
dood…
Ik wil sterven
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.592 Ik wil niet dood
maar enkel sterven
dood is zo definitief
dood is enkel om te erven
sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan
dood, ik houd er niet van
dus waarom de dood verkiezen
terwijl ik sterven kan…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.588 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
Sterven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.448 om te leven moet ik sterven
want de dood wekt mij tot leven
dat ik heb doorgebracht
in een hulsel, zijdezacht
maar in mijn sterven zal het scheuren
en barsten bovendien
zal ik mijn ziel ontvouwen
en stijgen naar de bron
waar mijn ego wordt verdronken
uit verlies verlossing wordt gewonnen
en in de dood verwachting wordt…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.581 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
sterven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.753 Zij was voor haar leeftijd,
nog altijd goed gezond.
Ik zie nog altijd die kleine rimpeltjes,
rond haar mond.
Zij was wijs, en gaf dat door rondom haar.
Zij geloofde ook heel sterk,
bij iedere kerkelijke hoogdag;
was er een dikke kaars die gereed lag.
Ze brandde haar de ganse dag,
zo zie je, dat haar ziel bij de Heer lag.
Schrik van de…
Sterven
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.112 voor hen die sterven
laten er
paradijzen zijn
waar geliefden spelenderwijs
opnieuw verrijzen en
gezamenlijk zachtjes zweven
als witte zwanen met
late avond droommuziek…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 276 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 249 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.788 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
Sterven.
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 4.672 mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.
ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.
mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.
ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,
de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.
uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.…
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Sterven
netgedicht
4.0 met 134 stemmen 4.484 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 47 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
te kunnen sterven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 624 'ik breng je naar zee'
zei je
warme vingers, weer dichter
om het woord
dat ik voelen kan, zoals nu
nog meer
een korrel zand waarop we wonen gaan
er in verdwijnen
met zee
en mond naar mond
tot teen, zonlicht
dieplevend
zoals wind in duinen, zoveel eeuwig
en zegbaar
'dit alles is zee', sprong ik
kwijt
in handen en…