Alle inzendingen over OR tij OR godin

Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

juist bij dood tij bruist het water van leven…

Schouders van albast Venus met armen Ademend standbeeld Uit Griekse tijden Levende godin Alleen jij kunt me warmen Alleen…laat me erin !…

We weten het we voelen het, we voelen het allebei: wij horen bij elkaar Godin van me ik hou van jou en jij van mij ik hou van jou met huid en haar…

In het avondrood onbreekbaar verliefd verpakt doet het tij keren.…

De westenwind blies zacht; de zwoele zomer bukte Met zijn gebloosd gelaat de blijde wereld toe; Het woud was lang verlost van 's grijze winters roe; Toen ik met Rozemond de tere kruidjes drukte: Niet met de voet alleen, aan wie dit slechts gelukte, 't Gebloemt spreidde ons een bed. Och, mijn gedachten, hoe! Och, hoe was in die nacht mijn brandig…

Voeten moeten lasten dragen. Moeten sterk zijn, en gezond. Moeten lief dragen, en leed. Atlas droeg de hele hemelbol. Dragen is bepaald geen sinecure. Hemels zijn me veel te zwaar. Daarom, op handen draag ik haar. Mijn pedicure.…

Sappho, droomdichtend aan haar lier, geslagen, getroffen, scherp verwond door zuivere aardse schoonheid, in tere gloed gevangen, leeft mythisch mysterieus, een onbegrepen godin.…

Terug trekt de tijd terug trekt het tij terug trekt jouw liefde voor mij je stormvloed is allang gekeerd met al haar strijd tot eb ben je verteerd en kabbelt voort in eenzaamheid terug trekt de tijd terug trekt het tij terug tergend aflopend voor ons allebei…

ja ja ja Ja een reisje met van Rey-Rey-Rey Niks betaald door de partij tij-tij-tij Uit de zak van Piet van Pol-Pol-Pol Kost geen drol-drol-drol ( 2x) Een beetje voorrang bij een bouwproject-ject-ject Onderhands gegund perfect-fect-fect Want van Jos komt vliegensvlug-vlug-vlug Weer een vriendendienst terug..…

De blik in je ogen mijn hand op je dij kom met me vliegen dan keert het tij.…

verpakt aan je heupen zijn verschenen een pracht stel eindeloze benen ik aanbid je als godin totdat jij je zinnen opgeeft dan is het goud vervlogen voel ik me als mens bedrogen…

Wat een gedonder door het gehele vooronder Donar smeet zijn hamer weer eens door de lucht in haar bliksemschicht Godin Hete bliksem vluchtte van het ene op het andere moment 'terugkomen doe ik zeker' schreeuwde ze!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

New York, de mensen zijn druk, het tij slaapt en draagt – de vrije meeuwen.…

een streek van haar penseel laat een wereld verdwijnen haar doek laat het heelal in drie dimensies verschijnen geen lijst kan haar onpeilbare diepte begrenzen is zij mens of de godin van onze niet bereikbare wensen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

vergoten zacht zingend heb ik ze naar huis geleid en achter hen de buitendeur gesloten dan in Endymions wolkenbed gevlijd In moeder Gaia zo lang opgesloten heeft godin Luna ze vannacht bevrijd…

Elk pasgeboren kind, aanbidt een godin. Elk meisje wil Madonna worden. Jongetjes een kleine Jezus, die zijn moeder zoekt, maar, nooit zijn Madonna vindt.…

ik ontdekte een stap opzij aan iets nieuws gelijk terwijl het slijk aan mij zoog bij vallend tij .…

besloten binnenin wezensvreemd weefsel met een boodschap liefdevol op de dood afstevenend is het tij nog te keren…

Langzaam maar zeker heelt de wond Beetje bij beetje keert het tij Stapje voor stapje komt een mooie toekomst dichterbij…

Verwachtingsvol zijn de ogen die naar me staren als ongeletterdheid de dorst is van trouw laat me dan maar zwijgen om slechts met denkbeelden te zeggen dat de avondzon zich laat verzinken in de diepte van mijn Wad en in de wolken lees ik de spiedende nacht die met hun witte rook de bazuinen vullen met adem van het eindeloze tij…

Zachtjes streel ik je zorgen uit je gedachten, en op deze morgen wil ik ze verzachten en voor je dragen alle nachten en alle dagen tot jij je opricht sterker dan ooit tevoren niet gebroken, niet verloren, Slechts tijdelijk gebogen in stormachtig tij.…

op eigen wijze deelt het kustlicht de nacht in zolang het opvalt bij opkomend tij werden tekens uitgewist indrukken bleven de vuurtoren schetst arabesken op de muur maar is zo haastig -------------------------- Leporello van Gerrit Westerveld…

proberend de momenten te vergeten waarop wij dichtbij het einde zien moedigen wij onszelf met elkaar aan het gaat voorbij en we gaan verder opdat wij later niet ontdekken moeten dat wij deze tijd alleen maar overleven kijken wij naar het anders doen en laten als kansen aan voor een nieuw normaal het lot van eindeloos voelend isolement…

zij breekt haar diepe voren in de aarde en grijnst zo al het leven onder grond zo plooien ook de rode lippen van haar mond de valse glimlach die ik soms ontwaarde zij is alleen godin gebleven want alle andere goden gingen dood…

De dans een kans om te ontsnappen aan de werkelijkheid Een nieuwe werkelijkheid te scheppen even God & Godin te zijn in de beweging van handen, vingers benen en voeten met elkaar in strijd Ik kan nauwelijks adem halen mijn ogen als op steeltjes.…

Haar naam is onlangs vaak gesignaleerd Bij de Romeinen stond ze in de gunst Godin van wijsheid, wetenschap en kunst Door Rembrandt werd ze knap geportretteerd Maar als ik nu weer dat portret bepeins Doemt er vooral een rare, enge grijns –…

Kriskras ontspoorde vogeltred verspoelt in golfslag de zilte zandloper dicteert opnieuw, opnieuw en eindeloos tot plotseling als laatste ademtocht een vogel opwiekt naar het land terwijl het tij zich keert.…