1132 resultaten.
sterven zal je in dode letters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 377 sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
Muze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 Ik benoem je tot morele steun:
jij vult aan waar nodig,
legt woorden in mijn mond
die zich als een olievlek uitbreiden.
Van alles wat bestaat,
ben jij graag bereid te vertellen:
die onvoorspelbaarheid, geen
onderdeel van een systeem te zijn;
dat zal ook meegeteld hebben:
onder beleg zal het zijn weg vinden,
zullen wij onvermoeibaar lering…
De kunstenares als muze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Aan I.
De kunstenares maakt meesterwerken
tegen elke prijs,
maar zelf is ze van onschatbare waarde,
niets eist ze voor zichzelf op
enkel een plekje op aarde…
's nachts soms
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 244 verschijnt
mijn muze
die me uitput
me gebruikt
mij bevrijdt
die me meeneemt
naar de diepte van
hooggelegen dalen
waarin ik val
zachtjes
vrij
naar beneden glij
struikel
over de tijd
tijd
waaraan ik
mijn woorden
voor hem wijd
ah mijn lief
mijn muze
jij die mij begrijpt…
stroom ( gedichtendag)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 poëzie wil ontplooiing
het wil expansie
het klampt vast
in pientere puberschoenen
in losse klanken
raakt het niet uit de maat
het verfrist zich in de muze
van warme omarming
in bronnen van droombeelden
zo valt ze in de zachte schemering
dalend achter de horizon
iedere dag in verandering
als een stroompje in beweging…
Muze
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 268 Witte aangelijnde vlokken
Doorkruisen verre blauw
Traag wijkende naar verder
Zulk een gebaar
Maakt dat ik mijn gang aanschouw
Soms denk ik, ik ben klaar
Reeds moe van de dagen
Als ik vooruit in de verte staar
Ik vergeet ook het prille landschap
Dat vervaagt in een verleden gebaar
Witte aangelijnde vlokken
Verwarren in…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 237 ergens in een molen
schuilt een vlinder. het is nog ochtend.
of misschien is het slechts
een lichte vorm van ontwaken.
een onvergetelijke droom.
straks zal hij doodgaan.
voorzichtig de lucht in of
met vleugels op de grond.
ik denk aan bloemen.
hoe we zijn geboren. dat
het zo nooit is gebleven. de vlekken
en waar we leven.
ergens sterft…
mysterieuze muze
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 265 mysterieuze muze
uit zilver en goud gekneed
tot vederlichte vlinderpracht
tot ongekende engelkracht
gedragen in mijn hart en ziel
neem ik je altijd mee
tot onmeetbare hoogten
naar dalen dieper dan het vuur
in lang vervlogen dagen
een pijn niet te verdragen
maar altijd overleeft de ziel
en liefde kent geen tijd…
Ode aan de Schone Kunsten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 de dichter
heeft mijn ziel betast
de schilder
opende mijn ogen
de componist
streelde mijn oor
en de beeldhouwer
nam me bij de hand
met de andere
zwaaide ik verlegen
naar de muze
aan de overkant…
Dans der dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 De avond valt, ik zal geen
afscheid nemen. Ik leef, ik leef nu
in zonneliedjes en winterdeuntjes.
De nacht zal ik als zacht benoemen,
stilte wordt steeds langzamer.
De fijne tierelantijnen van de liefde
wil ik bewaren, de lokkende rust
warm omarmen. Ik zal verdwijnen
met de noorderzon en merken
dat de dagen niet meer jagen.
Er zullen geen…
Samen
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.356 Bloem en schoonheid
samen één
tijdloos
in een
oneindig
leven
Atomen en neutronen
explosieve
woorden
in een
eindige
wereld
Jij en ik
samen één
tijdloos
in een
oneindige
liefde…
Lief nabij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 Zoals jouw wereld muze is.
Misschien.
Nergens anders heb ik je lief,
dan in ons hart dat altijd klopt.
Zo nabij voel ik het leven hier.
Waar je je nu bevinden mag.
Ver weg van mij vandaan.
Altijd ben je muze.
Altijd nu en hier.…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.600 Met niets dat ik nog behoef,
Verblijf ik… tijdloos.…
Tijdloos
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.703 Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel
vullen je met hun luid geschreeuw
een minuut lijkt wel een eeuw
wanneer de walging je overviel
Je ziet geen zin voor je bestaan
omringd door luxe en consumptie
zie je voor jezelf geen functie
- binnenkort is het gedaan
Dan ga je weg van al die pijn
en ontvlucht je elke schijn
Je voelt je nooit…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.206 als een zucht in geborgenheid
verglijd ik in diepe dromen
waar verlangen tijdloos wacht
op het ontwaken van de dag
waar de helderheid van sterren
voor eeuwig zal verdwijnen
de komst van de prille morgen
kleur aan de wereld schenkt
zodat liefde kan ontluiken
in verlangen naar elkaar
waar een ster in de nacht
tijdloos
op me wacht…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.556 Ik val in het huidoplichtende, zielsvervoerende geluid
van een tragisch verliefde saxofoon die zijn warmste stem
bespeelt om het triest klinkende geweten van de sombere
piano met zijn gevoeligste melodie te verzachten. In zijn
hoogste noot troost hij haar fluisterend dat zij zijn mooiste
is, terwijl een mijmerende bas de gitaar van zijn dromen…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 797 Ik moet voorlopig tijdloos door het leven
en mis de trage wijzers met de zweep
in orde en in regelmaat bedreven.
Ze hielden mij zo stevig in de greep,
dat in mijn ziel de sporen van hun kneep
als blauwe plekken zichtbaar zijn gebleven.…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 knarsend geluid
doorweven in roodbruin
vergane dromen
krakend roest
als verlangen
aan een leven
verward in kronkels
gedraaid
in breekbare tijden
als stukgelopen radars
in de klok
van het leven…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 6.196 Licht dat vecht
in de gevangen eenzame
leegte
die ik ontdek
waar schaduwen bedwingen
wat gedachten
weer verbergen
waar ik niets ontdek
Maar bang ben ik
niet
want ik ben
de schaduw
die verandert
in het licht dat
niet meer vlucht
en
verandert in het steen
dat fosielen
en dromen
bewaart
voor mijn…
tijdloos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 637 hij kraakt zijn lied niet meer
van versgebrand
ik draai nog één keer
de doorleefde knop rond,
snuif het aroma in herinnering
van kransen met amandelkoekjes
en keer de zandloper
alles wordt uiteindelijk
antiek…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 942 Dit is wat u nu leest: een tijdloos gedicht
Het zal zo blijven staan
Het overleeft als een rimpelloos gezicht
Elk mens dat zal vergaan
Mens, wat u hier nu leest
Is vroeger door mij geschreven
Uw nu is mijn later leven
Of mij te ver geweest
Wens ik dat ik nu weet
Wat morgen voorbij zal varen?…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 1.661 dood is het verleden
een herinnering slechts
immers het kan niets meer
toevoegen aan zichzelf
noch aan de toekomst
die zich weliswaar toont
als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van
morgen waarvan evenmin
kan worden gezegd dat zij
al tot het leven behoren…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.048 Ik heb gewacht
tot het geluid jouw
hartslag overtrof
gekeken door de kruinen
naar de wolken
Ik vond het zachte
van je boezem terug
in de contouren van het mos
waar ik je heb genomen in
de horizont van het groen
Minnen was de deugd
die onze zielen deed spreken
in de gang die deurloos leek te zijn
maar die aan het eind de trede was…
tijdloos
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 480 Haat mij niet
zoals je ziet
is het allemaal geschreven
het verhaal
het gaat inderdaad over
jou
kan je alles geven
alles
wat je maar wil
zal voor je knokken
nooit tegen je jokken
je warmte geven
als een kachel
lopen samen als een pinquin
wachel
kachel
warm
geef je over
je arm
hand
ik geef om je
echt waar
is dat raar
na een lange…
Tijdloos
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 757 Onder een bedje van klaprozen
dekken wij onze dromen toe.
Nachtschaapjes koesteren zich
tussen onze tijdloze gedachten.
De maan schetst een halve glimlach,
sterren schieten wensen door de hemel.
We omarmen de zon in ons hart
en groeien onvoorwaardelijk naar elkaar.…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 304 ze wrijft grijsheid uit haar ogen
terwijl de klok twaalf slaat
krult de fauteuil om haar heen
vergroeid,
één met het heden
spint er in haar schoot een lapjes
met wie ze lieflijk de tijd dood…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.065 Iets in mij bloeit op
met de tranen die ik laat
de aarde is zwart
maar de bloemen krijgen kleur.
Als de zon dan ook gaat schijnen
lijkt alles mooier
de schijn bedriegt
omdat je hart nooit liegt.…
Tijdloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 De tijd ontdooit
wordt vloeibaar als water
vormloze vorm
van eindeloos geklater
Ik ben een roos
van zaligheid
mijn levensstap
ontvalt de tijd.…
tijdloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 239 ik was aangekomen
aan de rand des tijds
zwarte maan
ik zag oneindig
alles was klaar
had geen naam meer
ik kwam aan en wist niets
in een troebel dralerig licht
van een vreemde grijze zon
aan de oever der gedachten
alles ging over
zwart naar kleur
ogen zien niets
de kaars is gedoofd
de ochtend is aangebroken
open je hart
zie…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 water leeft
het beweegt
is niet stil
gaat verder
stroomafwaarts
weerspiegelt
wolkenlucht
oeverrand
de visser
emoties
vloeien voort
getijden
eb en vloed
zo lijkt het
voor immer
tijdloos…