Alle inzendingen over AANRAKING

verleng niet langer de rit Ik verlang naar je tederheid Ik verlang naar je aanraking Ik droom over een beroering Ik aanbid te veel…

Laat elke letter Een steen zijn Die jij dan kan aanraken Laat elk woord Een kleur zijn Die jij dan kan voelen Laat elke zin voedsel zijn Voor U Mijn lezer…

Fysiek trekt me niet toch lach ik lief die aanraking van toen maakte me gek. Je snapt nu wel dat ik liever eet pijn kent geen grenzen maar jij hebt ze wel.…

Nachtverpozing door weemoed eenzaam in echo van stilte bijna aanraakbaar door uitzichtloze horizon die in het duister metaforen zoekt voor het alleen zijn in de nacht op het palet van jouw dromen.…

In de aanraking van jouw lippen vond ik je; aarzelend eerst, daarna feller. Verlangen inferno, maar niets quid pro quo.…

Onzichtbare handen, lichte aanrakingen betasten met gevoel. Zachte zonnestralen, betoverende glimlach, jij, het Windekind.…

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…

Ik mis je lach Ik mis je aanraking Ik mis je gezelschap Ik mis je vreemde kuren en zelfs je minder leuke kanten Is dit nou wat je noemt liefde? Ik denk het wel!…

Verdragen wat ik vraag van de dag die begint als het licht weer beloftes tekent op mijn ogen en mijn vingers alleen aanraken wat ik niet verzin of weggeef aan wie mij ziet en niet met vragende ogen vernedert.…

Als ik jou zie, word ik wezenloos als ik jou ruik word ik radeloos als ik je aanraak word ik grenzeloos, als ik je pak, word ik ademloos, oei hoeveel "lozen", kan een mens hebben!?…

De man denkt de vader Die hij nooit gekend heeft, Die alleen in zijn Diepste dromen Zijn vader heeft Kunnen zijn, Droombeeld van Werkelijkheid en Verbeelding waarin Het verloren gegane Aanraakbaar dichtbij komt…

Stoerheid schuifelt af als ik hem aanraak, breek.…

te mogen toezien hoe iedere bloem een avontuur op zich in elkaar vloeit om mij volkomenheid te laten aanraken maakt dat ik deze zomer niet uitgeschreven raak over schoonheid die liefde zichtbaar maakt…

De oceaan heeft zoveel te dragen evenveel betekenis heeft de nacht misschien kan ik je aanraken de dag onzichtbaar maken in deze onbestemde werkelijkheid zoek ik naar mijn stemgeluid omdat het zwijgen eindeloos lijkt.…

zacht golfde haar warmte over zijn gevoelige huid het kouwelijke had hij mee nog van thuis waar velen geen echte warmte kenden en eerder voor overleven stemden in die tijd hij keek haar aan zij lachte toen haar flow zijn aura raakte en daar een energetisch contactpunt maakte muziek zong door zijn lijf op een wijs die…

Ik vlei mijn hoofd tegen jouw schouder Voel me geborgen, voel me één... Het voelt steeds een stukje vertrouwder Samen zijn wij niet alleen... Tintelend voelen jouw vingers aan als ze komen in mijn hals, en zeg ik, zonder iets te zeggen dat ik je niet meer kan weerstaan... Een samenspel van onze zielen en ons lichaam Een liefdesspel van…

Door iets machtigs gevormd en gemaakt ik voel het als je me ermee aanraakt, vlinders zijn in mijn buik gevangen ik begeef het bijna van verlangen. Het stemt me oh zo rustig maar ook een beetje wild, als je handen me betasten is dat het enigste wat ik altijd heb gewild. Ik hoef naar niets meer te verlangen behalve naar jou, we zijn door…

stil bewoog je hand boven mijn huid het was geen raken meer een vriendelijk vragen net geen ontmoeten wel een warm begroeten in een vluchtig eerste verkennend contact getraind als jij was voelde je energieën ontspannen de hunker naar meer in verbazing opvlammen jij lachte om de focus in rust te vertragen leidde af…

En als ik je aanraak merk je dan dat ik bang even opkijk om te zien of je ook merkt dat ik naar je verlang.…

kom kijk toch je bent zo welkom in mijn ogen ervaar de milde blik die jou aanschouwt en kleurt met kristallen bogen kom maar geef even je hand dan zal ik hem vluchtig raken mijn vingers zullen je huid bespelen voel dan het ritme van de melodie die we samen maken luister hoor een stem die het zwijgen bezingt…

Laat het los Sst... je ziel fluistert Het is je hart Dat niet meer luistert Je geweten Je laat het in de steek Eens waren je dromen Iets waar je voor bezweek Laat het los En al ben je het vergeten Het is de vrijheid Het verlangen, het geweten Voel het En laat het niet meer gaan Laat je angsten los En raak je dromen aan…

heel zacht legde jij uit het niets je vingers op mijn wang ik was bang om mezelf te voelen in begrijpen wat jij nu zou bedoelen keek je aan maar verder dan je lach kon ik op dat moment niet gaan je gezicht was een collage van uitnodigende bronnen die in wisselend licht hun animeer zongen juist deze compilatie van passie…

nog weten wij van warm contact in het schrijven van dromen op elkaars huid in een bijna vergeten perspectief zijn er overleveringen van bruidegom en bruid in massa media blijven dans en muziek nog bekend door sensomotoriek maar naar echte aantrekkingskracht smachten generaties die dat nooit hebben gehad waar vroeger liefde…

Ik draag een leren jas rondom mijn tere huid ik nodig iedereen die mij wil raken uit Ik ben beschermd maar voel mij soms gevangen in mijn gedempt maar hongerig verlangen Ik zwelg in vrolijkheid en zwem in lust maar nooit zo teder had mij iemand nog gekust Een vinger wil ik meer nog dan je hand een pink nog liever blus mijn…

afwijst waar de liefde rijst bedenk toch eens, dat wat er was nooit zonder liefde is gebeurd op onbegrepen zijn gestoeld de waarheid in ons beiden is gelukkig is vergiffenis de oplossing, die er altijd is de liefde keert zich naar mij toe ik straal, mijn hart voelt warm, maar moe mijn arm strekt zich uit jij reikt naar mijn hand die aanraking…

denk aan gisteren een dag van je leven uitgetild boven het alledaagse jij bent weer aanwezig opgesloten in mijn zijn waarom betrek je mij erbij ben ik de uitverkorene jij weet het nu goed de weg ligt voor ons we gaan samen op pad de steilte is onmetelijk nu gebeurt wat je wil toegeven aan een droom waarden toekennen in genietende aanraking…

Mijn adem gaat daar waar zijn handen gaan en komt tot staan in vastgeklonken ogen. Daarna is heel mijn evenbeeld bewogen en raakt me, ook al raakt hij me niet aan. Ik heb mijn lichaam dikwijls afgedaan als bron van overmoed en onvermogen die ik haast onverschillig op liet drogen. Maar nu wil ik het water weer verstaan. Zo lig ik als een…

Kijk me aan Ik voel niks Spreek tegen me Ik voel niks Schreeuw tegen me Ik voel niks Spreek vleiende woorden Ik voel niks Huil om me Ik voel niks Raak me aan Ik voel iets Maar het doet me niets…

Elke aanraking opent mijn poriën. Om jouw energie door mij heen te laten stromen.…

ik raak je aan je schrikt vindt dit nu het verkeerde ogenblik maar klein contact van huid op huid intiem zonder geluid kent geen beperkingen het is verstaan met elkaar gaan het warme tonen van welgevalligheid in openheid zonder geboden de wereld laten zien dat wij elkander mogen…