Alle inzendingen over Anders OR mijzelf OR spiegel

Groet mijzelf de avond met een avondgroet. Hoe simpel kan de dag voor een eenling zijn. Kwelt ieder dagdeel een ego met gevoelde pijn. Ik vergeet het andere maar blijf mijzelf trouw. Ik wil niet weten hoe het anders wezen zou.…

Het verdriet is niet vergeten en de woorden doen nog steeds pijn, maar ze houden me niet langer tegen om mijzelf te zijn. Ik ben wie ik ben. Niet meer en niet minder. Ik leef, ik voel, ik geef, ik bedoel. Ik neem het heft in eigen handen. Ik word niet langer geleefd. Ik voel me nog steeds bang en onzeker maar … ik leef!…

Er zit een donker in mijn denken dat mij elke avond wakker maakt Ik heb de Duivel in gedachten vrouwen die ik eerder schuw dan haat Ze is gelovig ze ziet mij niet als ik vraag om hulp Ze heeft een visie op mij maar ik ben nooit mijzelf…

als ik zo schrijf spreek ik dan over de leegte vul ik die dan op met gedachten op papier en deel ik het met jou die op vervulling zit te wachten in de opgelegde stilte, van de namiddag, net als gister het voelt zonder meer arm in de aangegroeide kilte komt het binnen wanneer je mijn woorden tot je neemt ja, je hoort ze in het geluid…

Het kabbelen zingt voor mij, alleen ik ben hier, het speelt met zichzelf en zingt zo mooi en helder voor mij, alles streelt mij met kleuren en houdt van mij het jubelt en danst bekoorlijkheden boven en onder verdwijnen ik besta, ik kan niet meer denken, voldaan zak ik weg in de geur van mijn zaad gekleed in vlekkerig licht van…

Niet oordelen wil ik over een ander Maar mij spiegelen aan die mens Waardoor ik zelf positief verander. Dat is mijn allerdiepste wens.…

Ik kan mezelf niet zien zonder spiegel Alleen anderen kunnen ons helemaal bekijken Er zijn tijden geweest dat niemand zichzelf kon zien Tenzij in stille wateren of geframed in andere ogen Of in de prototypes van onze spiegels De vage voorouders van onze geestenvensters We zien alleen anderen als geheel Zoals alleen iemand anders…

spiegeltje, spiegeltje aan de wand zeg me nu eens eerlijk wat is er aan de hand wanneer ik in jou kijk verschiet ik mij een bult dan voel ik ontevredenheid en dat is weer jouw schuld jouw glas wordt mat en schraal je toont me wat ik niet verdien mijn hoofd wordt lichtjes kaal en dat zijn dingen… die ik zeker niet wil zien!…

terug naar mijzelf..…

ziel sterk of zwak tot aan de Achilles hiel gemeenschappelijk gebruik van riten en symbolen oneindige creatie van de geest, vaak gestuurd in kwetsbaarheid een troost of eeuwenoude vloek, is mij om het even, een bestaan tussen uiterste polen, de draaikolk van de realiteit de queeste van verlossing die ik zoek, altijd komt de spiegel…

Ik voel me Ongehoord Onzichtbaar En klein Op momenten Dat ik Niet mezelf Kan Zijn…

voor mij een weet onthoud dit plaatje eer U mij vergeet ik kijk in de spiegel en zie mijzelf staan soms worden dromen overheerst door waan mits ik niet zing ben ik eigenlijk gewoon een lekker ding .....…

het is nog steeds zo vreemd mijzelf in de spiegel te aanschouwen wil wel kijken maar ook weer niet doet het mij goed of wellicht berouwen je weet wel wat ik bedoel zal ik op die kop lijken die ik ergens zwevend boven mijn schouders voel laatst keken schimmen heimelijk mee wilden mijn ogen sluiten naar believen kom wees toch…

Sorry Voor mij Mijn onderrug Mijn bekken Geknakt Met vallen Mijn basis Mijzelf Niet gehoord Niet gezien Niet serieus genomen De ander Geleerd Dat ik Er niet toe doe Sorry Nu op weg Naar genezing…

Waag het niet mijn hart te zijn ik mag het niet verliezen vrijheid heb ik in mijzelf ik wil geen ander worden Want mijn hart dat gaat tekeer voor al mijn eigen wensen plaats voor twee echt is er niet dus als mijn hart moet kiezen… Tracht toch niet mijn hart te zijn je kunt zoveel verliezen gevangen in een ander mens je moet jezelf maar…

Als alle bladeren zijn gevallen en de boom weer leeg is dan vult mijn brein zich met wortels vanuit de grond van mijn hart het verleden verlaten alle gedachtes in het hier en nu maar herinneringen blijven van de bomen die tegen over mij stonden die ik zag, toen ik het licht zag de wortels van de bomen zijn spiegels van mijzelf al zijn…

mijn dagelijkse iets minder overzichtelijke leven voorbij mijn uitgebroed koekoeksei altijd alert wezen gaat niemand met mijn vooruitzichten aan de haal vandaag niet morgen niet nooit toch weet ik eens ooit het leven van de vogel is helder overzichtelijk duidelijk maar een blik in de spiegel op mijzelf is vaag en te beslagen met…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…

Al heeft de sim een gulden rok, Zo is 'et toch maar enkel jok; Want schoon zij met een grote pracht, Wordt deftig in het spel gebracht, En dat ze voor de eerste maal Komt prachtig treden op de zaal, Komt wonder moedig aan de dag: Zij is een aap, gelijk ze plach'; Want eer men nog de rolle sluit, Zo kijken hare grillen uit, Want zijde, goud…

Door spiegel wil ik gaan, raadsels van aangezicht tot aangezicht bezien, en weten dat ik niet alleen een haas ben maar in 't licht van deze spiegeling een man met hoed, een ander dan men kent, niet bang voor jagers of voor strikken, mijn eigen jagers zelfs mijn eigen strik verschijnt daar in het lacht als man met hoed. -----------------…

Alle dagen ben ik hetzelfde voel mij net als de anderen toch is dit niet zo mijn kleur is bruin. Ben van een ander ras in een wit land toch is dit zo ik voel mij zoals de anderen. De spiegel geeft mij kleur laat mij beseffen dat ik nog gelukkig bruin ben trots op mezelf.…

tasten is voelen maar ik voel niets anders dan mijzelf ben ik een vreemde onder de huid die te lang in het water heeft gelegen een vrouw die nooit weten zal waarom liefde uit de wortel is geperst gedood eer ze leven zou…

ik kon niet anders meer mijzelf gedwongen zien doch dan vanuit haar ogen de pijn bekroop mij zeer in kille nachten bovendien ondergaan door mededogen emoties ondervinden is zoiets van medeleven in het duister tranen zijn er niet voor niets…

mijn ziel weegt goede morgen met welterusten door elkaar gevoel en onrust baren zorgen wij en de anderen hoe naar verenigen zich woelend daar op weg naar een moede morgen…

tranen maken dat ik ben, tot een ander dan ik was, tranen smelten wat ik ken, tot een spiegelende tranenplas... ik zie mezelf en wil niet kijken, want het doet zeer als ik het zie ik zie mezelf ooit met een ander, maar door m'n tranen niet met wie...…

Als ik dan na een zoektocht Die mij langs hoge toppen En diepe dalen voerde Mijzelf weer heb Teruggevonden in de eenvoud Van dit moment, kan het Niet anders dan dat ik mijn Ogen richt op de wereld Die mij omgeeft - en zie ik In de volmaakte schepping Van mens en dier een wereld Met zoveel leugenachtigheid Dat ik niet anders…

Alles moet anders, dat weet ik allang; mijzelf gaan veranderen, maar dat maakt mij wel bang. Ik let te vaak op anderen, het is op hem of haar, op wat zij zeggen mogen, ik heb mijn commentaar. Alles moet anders. Ik maak een begin; ga niet op hun beweren met brute kracht meer in.…

Ik verlies mijzelf in het duister maar verdwijn voor niemand niet, de overkant blijft stil en kil terwijl IK best anders wil.…

Ben je anders dan een ander? Ja natuurlijk, Jij bent jij Kijk gerust eens in de spiegel Naar wat een kunstwerk je bent Zie je wel, je bent bijzonder Wees jij maar jij en blijf bijzonder -With Love-…

Dat wil je niemand horen zeggen hoewel ik het zelf al heb gezien omdat ik af en toe in de spiegel kijk die het weerspiegelt en toch voel ik mij prima ondanks het slechte weer met regen en storm in een glas water ik moet iedere dag naar buiten op de wandel met mijzelf bewegen is goed voor een mens maar ik beweeg me overal waar mijn…