Alle inzendingen over Bescherming OR onzer OR kinderen

Ik droomde van u vannacht dat toen u er nog was, het kind zo klein, dat naar u keek uw bescherming en vertrouwen zocht. Het was helaas het tegendeel... Geen arm of hand die mij beschutte geen schouder om te rusten maar wel de slaande deur, uw scherpe stem. Wat bleef is het verdriet om 't gemis van uw genegenheid , de kille sfeer.…

De zon glimlacht door eenuwenoude takken bladeren ritselen in de wind in zijn bast een hart gekerfd vogels voelen er zich veilig nu het herfst wordt draagt hij vruchten kinderen rapen met plezier eikels vallend op het mostapijt en zij omarmt om troost te vinden legt haar hoofd tegen zijn stam alsof hij luistert zo voelt ze zijn bescherming…

voed onze kinderen niet met haat…

Ze beschermen je op al je wegen, Fluisteren je raad toe in je hart... Dus engelen hebben is een zegen Zij helpen je in al je smart...…

Klimaatveranderingen op de aarde bedreigen ons en lopen uit de hand, zodat een hagelbuitje in ons land zelfs in een kogelregen kan ontaarden. Omdat hierdoor de kans bijzonder groot is, dat iemand door zo 'n regen wordt geveld, wordt snel de hagelhelm verplicht gesteld voor wie naar buiten gaat en nog niet dood is. Dit is besloten door het…

Voor het leven vervloekt ik wil niet dat je nog langer schuilt in de bescherming van de nacht probeer het licht weer te laten branden in je ogen laat al het grauw nu maar verdwijnen het zat te lang verankerd in het ritme van je leven te lang werden jouw gedachten vermoord blijf niet langer zoeken naar een reden van de…

Spijker op je voordeur het bleke houten masker tegen het kwaad. De giftige blikken staren dood en verderf tegemoet. Al wat het op je voorzien heeft draait zich om en druipt af de holle ogen dwingen. Slaap in en geloof dat ze elk onheil buiten sluiten. Dan is het zover en kom je je eigen huis niet meer binnen. -----------------------…

Muren beschermen je en ze sluiten je op -- tot ze instorten.…

Naakter dan bloot omhulsel ontsloten de geest is geflest ontkurkt onzer tijd Halsen gevormd genekt in de lengte onttrekt nepperij aan fiscale strijd Schat laat je kisten op git paperassen aanslag ontslagen splijt realiteit…

Naakter dan bloot omhulsel ontsloten de geest is geflest ontkurkt onzer tijd halsen gevormd genekt in de lengte onttrekt nepperij aan fiscale strijd schat laat je kisten op git paperassen aanslag ontslagen rijt realiteit…

Als zachte bries door kruinen der bomen En warme tongen van onblusbaar vuur Bent U tot de mens op aarde gekomen Geleidt hem van geboorte tot stervensuur. U geeft hem de gave van ’t zien en horen De blijdschap en daag’lijkse verwondering Van bloemenpracht tot zang der vogelkoren Zo U ooit schiep zonder uitzondering. O Heilig vuur doe onze…

Die bloeme heet de liefde van moeder tot haar kind. Een bloem die ieder onzer thuis altijd bloeiend vindt. Een bloem, die, hoe de stormen ook buldren in de hof haar blaadjes nooit laat vallen of neerstrooit in 't stof.…

Onder de maan van de vallende sneeuw naakt in zijn puurste vorm is een kind geboren Zullen wij het omhelzen, verwarmen met liefde voeden en koesteren? Beschermende armen bieden wanneer onder de maan van de vallende wind een storm opsteekt? Effenen we het pad dat gelopen moet worden zodat de onschuld niet verdwaald?…

“ Ik ben jouw vader ”zegt God “ Ik weet wie je bent, mijn kind Jij wordt diep door mij bemind Ik laat je nooit over aan je lot”. “ Bij mij ben je veilig en geborgen Je hoeft niet bang te zijn bij mij Ik bescherm jou en blijf aan je zij En wil elke dag voor jou zorgen”.…

“ Ik ben jouw vader ”zegt God “ Ik weet wie je bent, mijn kind Jij wordt diep door mij bemind Ik laat je nooit over aan je lot”. “ Bij mij ben je veilig en geborgen Je hoeft niet bang te zijn bij mij Ik bescherm jou en blijf aan je zij En wil elke dag voor jou zorgen”.…

Aldus, van 't zinken wél bewust in 't drab van onze' onzaal'ge lust, met jammrig-nutloze armen, gaan we door 't misten onzer jeugd, - barmhartig om ons koele vreugd en lieflijk-wrang erbarmen.…

Aldus, van 't zinken wél bewust in 't drab van onze' onzaal'ge lust, met jammrig-nutloze armen, gaan we door 't misten onzer jeugd, - barmhartig om ons koele vreugd en lieflijk-wrang erbarmen.…

Strijd mee in onzer dagen strijd! Maar met uw leven, wandel, werk. O zeg .... niet wat uw mond belijdt; O zeg .... niet van wat naam of kerk, Maar t o o n van welke g e e s t gij zijt!…

Maar zal men eens gewagen Van omkeer en geweld, De crisis onzer dagen Blijft wis niet onvermeld. 1860.…

Maar zal men eens gewagen Van omkeer en geweld, De crisis onzer dagen Blijft wis niet onvermeld.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Samen vlieg ik nu met jou de kustlijn als scheids tussen gevangen en vrij De kamers onzer harten samengesmolten tot het absoluut grootste Het litteken op mijn ziel fluctueert grootte in verweesde omschakeling van hébben naar houden van goed genoeg nu, ken ik jou beslist de mooiste blootste…

in onzer jongere jaren toen wij de woorden niet konden vinden het lef niet hadden de kast ’t veiligst leek toen angst zich meester maakte hulpverleners wegkeken toen we werden buitengesloten uitgelachen met de nek aangekeken omdat wij kleur bekenden waar was jij toen…

Wij lagen er, en wij zagen naar einders heimlijke ree het langzaam gaan onzer dagen, - als zeilen over de zee.…

Uit bescherming tegen vijanden. Ook burgers bouwen bunkers. Ook wij graven loopgraven. Ook wij dragen maskers. Uit bescherming tegen medemensen. Uit pantsering van ons ego. Uit angst om te worden herkend. Om te worden gezien. Gezien zoals we werkelijk zijn.…

Ademloos kijken daar vliegt een vlucht valken ik wijs ze jou, mijn kind Pijlsnelle beweging voor onze ogen vallende valk die zijn prooivogel vindt Natuurlijke wreedheid verkilt onheilspellend dit kind, deze vrouw Vluchtende gang om jou te beschermen ik kan er wel tegen maar hoe is het voor jou?…

laten verdwijnen mijn vader en moeder Dit is wat ik ervan vind met hen als achterban ben ik soms nog kind.…

ongemerkt weggedragen op de vleugels van de wind en zachtjes fluisteren de vragen: waarom in hemelsnaam mijn kind.....…

opgelaten krantenman en briefschrijver geruststellend en beschermend leveren in vochtige warme zomervlucht kind gluurt voortdurend de post open zusje komt zo via mama’s buik langs het geboortekaartje afgeleverd in het moederhuis de vakantie is nu zelf op reis naar het spelen met het zusje met leuke poppenkleren en het verlegen wiegen…

te beschermen want DAT is wat ECHTE mannen doen…