Alle inzendingen over Boom OR Hoge Bomen OR hemel

in het duizendbomenwoud heb ik een schors gevonden de boom was eruit ik trok haar aan, ben gaan staan zoals bomen doen mijn voeten vergroeiden met de aarde armen vertakten zich, handen werden groen met gevoel in duizend vingers proefde ik wind en water vervuld tot in mijn kruin schilderde ik schaduwen voor later op het speelse gras…

Bomen, hoge bomen, ik kan er niet zonder Bomen, het zijn de meubels in de natuur En ze staan ze er zo vast als een muur Bomen, voor mij blijven ze een wonder.…

Mooie boom Witgevelde Jouw huid strak gespannen Om je heen Gelijk De huid van een jonge vrouw Tijdens regenbuien glijdt de regen Vrij langs jouw gespannen Witzilveren huid Een Ononderbroken doorschijnend nat Witgevelde mooie boom Meer dan dat Je bent een schat.…

Eens vond ik dit gegeven mooi nu zie ik er doorheen want onder iedere boom hoe dik hoe dun hoe klein of groot is de aarde, dus de moederschoot dit fundament is vaak verscheurd, verdord vertrapt met bloed gekleurd men heeft hiermee verkeerd geleefd de boom is ziek vecht voor bestaan soms eenzaam op een hoge berg verlaten in de zandwoestijn…

Kijk hoe bomen met hun wortels stevig in de grond daar staan maar ze kunnen nooit en nergens naar hun vrienden zoeken gaan. Jij en ik en lieve mensen kunnen elkaars hart doen slaan zo zijn wij ge- lijk en anders dan de bomen langs de baan.…

ze volgt levens en voelt zich als een boom die stil moet blijven staan zonder wortels de grond is te rul en boven haar kruin staat een hemel die enkel Magritte zou kunnen schilderen ze rookt graag pijp en houdt van appels op haar hoofd ooit speelde ze piano, nu geniet ze van Vivaldi wanneer de noten door haar takken gaan haar bladeren beroeren…

De bomen zij staan, Daar waar zij blijven, Als ik ben vergaan.…

de nesten in zijn takken waren pleisterplaatsen voor vogels van divers pluimage ze kwamen en gingen hingen hun buidels vol hoop en zegen onder zijn oksels groeven zich in onder zijn schors terwijl hij een zwanenzang componeerde hij spande zijn netten tot ver buiten de bebouwde kom van heinde en ver kwamen ze om de jaarringen in zijn…

Ik heb mijn handen om jouw schors gelegd en zacht bevoeld, zoals een blinde tast. De diepe barsten in jouw bast betast, het braille dat op stam is ingelegd. Een oud verhaal dat hier geschreven staat, hiërogliefen uit een verre tijd, zo zorg'loos ooit de liefdesgod gewijd; van altijd zomer spreekt dit stil dictaat. Mijn vingertoppen…

voor J.B.Charles hij kocht destijds een boom nou ja een stek eigenlijk heeft er een plek voor gevonden een tak was het meer niet maar met wortel en kluit hij heeft hem zien knoppen bloesemen en bladeren en mijmerde over brandhout dat wellicht na zijn dood...…

Kerst Boom opzetten Veel lichtjes erin Buiten is het donker Het licht zit in onszelf We weten elkaar steeds te vinden Ik ben nu in gedachten bij je Graag wil ik dat jij je dromen waarmaakt Dat je huis jouw kasteel van geluk zal zijn Dat je Kerstdagen het licht geven dat past bij jou…

de bomen ze strekken hun armen naar boven oranten reikende nog naar ik weet niet wie…

Met liefde kerfde jij je naam in de bast van een jonge boom bleef daar toen een tijdje staan vertraagde tijd als in een droom Vaak kwam jij daarna nog spelen speels lachend in het vrije veld en wat alleen de jeugd kan velen de dagen werden niet geteld Nu, staat de boom op eigen erf volgroeid en rijk aan vruchten geeft schaduw aan mensen…

Gelegerd op het oude lover, Bij beukenstam, als aan een drempel, Waar takken hangen dakswijze over, Wij zoeken rust als in een tempel... De lange, donkere twijgen deinen, Door luwe luchting opgetild, En wuiven voor de bladerschijnen Van gulden loofwerk, zon-verstild. Soms zijn 't maar bladerschijne' op blàren Die roeren voor het…

: vallende bladeren niemand behalve een enkeling kan de boom vragen wie zij is ook de wetenschapper geeft slechts zijn antwoord, bomen niet…

na ring groeide mijn boom Nu in de herfst van mijn droom Tel ik de ringen die mij verhaasten.…

kennen althans niet helemaal, gevangen als je zelf bent tussen geest en lichaam, noch het ene nog het andere is die boom en zijn de bomen…

Waar de schors Van de bomen Is gereden, De dader onzacht Tot stilstand kwam En daarna veilig Tussen zes planken Opgeborgen Groeit het nieuwe Leven, uitbundig en zacht Met mooie hoeden, Mooie stelen, Mooier dan je Ooit had verwacht…

Boven kerken, huizen, bomen Duik ik in een tuimelvlucht. Onder vleugels rode daken Stijg ik weer met oergerucht. Zilver van sloten en kanalen Blinkt tussen groene stroken land. Onder mijn voeten licht te wachten Een gillend spoor van moord en brand.…

Bomen staan, zij liggen niet. Tenzij daartoe door woeste storm of mensenhand gedwongen. Naast het pralen met hun bladerkroon, vegen zij bij wind de hemel schoon; geven schaduw, en de wereld lucht. Voor al dat dienstbetoon vragen zij niets terug. Nu ja, misschien om hen te sparen.…

In Den Haag houden ze van ‘t kappen van bomen op het Plein zouden de bomen te veel dromen Langs de grachten en de straten en zelfs in een bos is een boom maar een boom en dus altijd de klos Immers mensen willen scoren en de beste blijken dus is hun pad bezaaid met houten, stramme lijken Van parken maakt men multifunctionele plekken waar mensen…

Rommelen in de marge heet mijn bestaan Ik weet het nodige maar doch vooral onnodig Waarom niet ontdoen van die veel te zware mantel, aangeschaft omdat koude leek Verkoop hem, zet hem in de etalage, te kijk voor de lichten van aard Zij zullen vinden wellicht een sprank mededogen, welk ze ontberen Een teveel aan last kan mij doen…

de boom die er staat in het halfduister en op de rand van de winter een stem van hout die zegt ik houd stand ingesloten door zomerlicht deelgenoot van sterrenwolk alles in het dagelijkse ingebed zelden het onvoorziene dit lijkt dan ook een kwestie van routine…

boom Boom gaat een trui beginnen…

jouw bestaan zo groots voorbestemd om te geven bij leven en dood…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo onz’ handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d’ aard.…

In m'n dromen staan veel bomen staan er alleen, in rij in hun lentetooi Even mooi in hun herfstgewaad en naakt... ontkleed in winters tij Vervuld in zomer overschaduwd terrassen diepgroen tot in de kruin Ik ben blij dat ik over bomen ook vrijelijk kan bomen.…

onder de bomen schuilplaats voor 'n plotse regenbui Ik heb het al jaren eerder vergeleken Het antwoord schuldig tot op deze regendag Tussen spreken en verstaan 'n verschil als tussen zon en maan hemel en aarde.…

In de bomen rust de tijd. Het pad leidde naar een oude leemput, die er niet meer ligt. Het gaat nu nergens heen. Ik hoef mijn pas niet te versnellen. De vogels zingen en een konijn dat zich verspringt, vlucht in de bramen, een kleine dendering van doen en laten.…

Een spoor van groen komt mij tegen; met nijvere steken in de hemel gezet, zigzagvegen in het boven blauw. Haar zwijgen is vergeven aan de grillen van de wind, gniffelt met giechelende vogels, juicht over daken, toont de portieken. Laat maar waaien zingt het loof. Haar stammen kunnen dragen.…