Bom
netgedicht
Boven kerken, huizen, bomen
Duik ik in een tuimelvlucht.
Onder vleugels rode daken
Stijg ik weer met oergerucht.
Zilver van sloten en kanalen
Blinkt tussen groene stroken land.
Onder mijn voeten licht te wachten
Een gillend spoor van moord en brand.
Zwarte pluimen aan de einder
Daar is ooit een stad geweest
Grijze fabrieken en een haven…