12037 resultaten.
De boot.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 176 Ik ben als de boot
die moe van al dat roesten
in de dokken vaart.…
Op de boot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Eindelijk was het de dag
je as uit urn
leek vastgeklonken,
(wou je niet weg
of werd jij vastgehouden?)
maar eenmaal verwaaid als glitter,
één met de glinstering van water.
Je bloemen van de uitvaart,
verjaard, geurden nu als een wildboeket,
en dreven na
droge rozeblaadjes, takjes mochten met je mee
oplossen in de zee tot fijnste stof.…
De Boot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 de boot was lek en oud
het moest wel dat hij zonk
het water was erg koud
en gaf een diepe lonk
gelukkig vond ik een
stuk van de kajuit
een deur gemaakt van hout
zodoende hield ik het uit
ik zag ze om me heen verdrinken
en uiteindelijk langzaam
naar de diepte zinken
een moeder en haar kind
een beeld dat zich iedere
nacht weer aan me…
Als de lampen zijn verdwenen
gedicht
2.0 met 61 stemmen 34.137 Als je op de kalender kijkt
Ach laat dit gedicht maar zitten
kom mee naar buiten
er is van alles te doen.
-----------------------------------------
uit: 'Aan de oever van iets staan', 2001.…
Eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 191 Koud tot op het bot
speelt de wind met het getij
die golven opstuwt
die uitdagend tot grote
hoogtes klimmen om zo
in woeste branding
uiteen te spatten
om met al hun kracht
het strand te kussen…
De maandelijkse cyclus van de man
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.878 De maandelijkse cyclus van de man,
een jaarlijks zakelijk geschenk
dat aan een koordje aan de muur hangt
zodat men ziet waaraan ik altijd denk.
Als ik mijn ogen blootstel aan dat plaatje
draai ik zenuwachtig heen en weer
en of ik het nu wil of niet
ik kijk alleen maar meer en meer.
En als op de allerlaatste dag van de maand
mijn wederhelft…
1993 (geschreven in 1982)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 441 Zo’n 7 voor Christus werd Jezus geboren,
Voor zijn tijd en voor altijd
Misrekend door een Romeinse monnik
In de eerste helft van de zesde eeuw.
Jezus kwam onze onrust verstoren,
Onverwacht – al werd hij verwacht –
En onverlangd. Dus werd zijn leven
In dertig na Christus vroegtijdig verkort.
Verbazend snel liet hij van zich horen:
Hij zou…
Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.771 "Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
als zilveren gewei, en 't stuifmeel der planeten
over de melkweg blies en in de maan gezeten
langs 't grondeloze blauw der zomernachten voer,
ik ben beroofd en leeg, mijn schepen zijn verbrand,
mijn stem verloor haar gloed en vindt geen weerklank meer
in 't dode firmament, niets dan…
Het geluid van mijn tuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 Na de ijzige katharsis is mijn hart weer rein;
mijn wonden zijn geheeld, ik kan weer bollen planten,
en adoratie voelen voor al het verwante
en liefde brengen waar ze hoort, ootmoedig zijn.
Ik kan luisteren naar de merel in de heg
die ik vorig jaar nog een lied van Mozart wou leren,
maar toen ik hem eens grondig wou laten studeren
kende hij…
IJsselmeer
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.469 Het is stralend weer
boten varen op het meer
reflecteren in het water,
komt de wind even later
gaan de zeilen flink tekeer.
Als ze voor anker gaan
de boten verlicht
door 't schijnsel van de maan
blijven we nog even staan.
Iemand speelt gitaar
treurige klanken weliswaar
toch heerst 'n uitgelaten sfeer
in de haven van 't IJsselmeer.…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.656 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.655 Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet.…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.734 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.477 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.739 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.395 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.103 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Avond aan de waddenkust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 231 Links ligt de boot
die straks naar Schier zal gaan,
rechts de verlichte havenpanden,
achter het glas
twee visetende mannen.
Wind buldert vlaggen strak,
het wijde water golft.
Achter beslagen ramen
ademt serene rust
die langzaam wordt gewekt
als links van ons de boot vertrekt.…
Disbalans
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Was het jouw hand
die in de mijne gleed
toen disbalans
mij deed wankelen
voelde ik jou daar
op de rand van de brug
of was het de wind
die mij wiegde
mijmerend over
hoe alleen, alleen zijn
werkelijk is, voelde
het koud tot op 't bot…
Volaan vooruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 293 de zon weer glanst
in gouden regendruppels
op het water deint een boot
de golven spelen
het spel van op en neer
de wind rukt en trekt
aan het roer
de schippersdochter
kapiteinse
op eigen schip
haar koers varend
immer de horizon
in zicht
vol aan vooruit
buldert de wind
stevige handen
aan het roer…
Bij Boot Koffie Drinken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Koffie van Boot.…
Lege batterij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 987 Een zeilschip zonder wind
is een zee zonder boot.
Een zon zonder zonnestralen,
is een universum zonder sterren.
Een rivier zonder wateren
is het land zonder aarde.
Een boom zonder blad
is een dag zonder dat ik jou heb gehad.
Zonder jou ben ik vrij,
maar ik voel me meer een lege batterij.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…