Alle inzendingen over Brutus OR Caesar OR noodlot

En weer heeft er een Brutus toegeslagen Stak onverhoeds zijn mes in keizer Geert Omdat die hem de rug had toegekeerd Nadat hij zich een paar keer had misdragen Al lijkt het nu nog even pais en vree 'T is moord en doodslag bij de PVV. ---- AMSTERDAM - Kamerlid Hero Brinkman gaat zelfstandig campagne voeren om via voorkeursstemmen…

'k Meen Caesar te ontwaren met zijn nobel en schoon gelaat, getooid als legeroverste, die zal vragen naar mijn reizen. Maar geen verschijning, slechts 't verleden dat mij rondleidt door het schemerig gewelf en een ijl vaarwel nog lispelt als ik de krocht verlaat.…

verkocht of afgemaakt door de noordelijke barbaren mijn helm heeft mij verlaten mijn zwaard achtergebleven in mijn laatste gevecht het spookt door mijn hoofd een helse pijn doorboort mijn verslagen blik in de hitte van het slagveld voelt mijn lichaam kil en koud ik ontsnap uit mijn bestaan word geen naamloze slaaf daar dank ik mijn Caesar…

Gedenk hen in kringen van verlies die pijn en littekens dragen hun noodlot in oranjedagen.…

willen wij dat nog wel ontkennen Het is het gevoel dat het niet went Ook ons eigen eind te erkennen Maar weten we niet van het begin En kunnen het eind niet bepalen Dan zijn we stuurloos tussenin En kan het resultaat slechts falen Dan zijn we schepen in een storm Willoos, zonder veilige haven Op koers zonder enkele vaste vorm Die zich aan noodlot…

de naam was altijd jos wonderkind of total-loss? die vraag is nooit geweest ik ben beperkt van geest mams noemt mij slurper sloddervos…

als bij een fado de zoete klacht over het noodlot onbestendig het verlangen naar een tijd van zonneschijn in blijde harten... nu de nachten het geluk verduisteren rest slechts het luisteren naar een lied van weleer…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

sterren tekenen lichtelijk hoop rond de duisternis stilte valt daar waar De Mens door het noodlot wordt geplaagd verstikkend slikkend met gestrengelde vingers naar antwoorden in onzekerheid vraagt…

Bekend in Stad en Ommeland Loeks peerd crepeert is niets meer weerd Geen doktershand die het noodlot keert Het stond al dikwijls in de krant Heette Oom's Peerd niet stijlvol Forum, Of ben ik nu wat in de lorum?…

Mijn noodlot is al jarenlang bezegeld: Het is bij mij één zootje ongeregeld.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

school die iedereen vindt en toch met alles om me heen dat dromend leefde wist ik dat hij me niet zou vinden ik was nooit alleen het noodlot geeft zijn ijskoude hand vraagt of ik mee wil gaan maar alles keek om ik was vertrokken met de stille trom…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Hoe we het ook anders zouden doen of willen; ons levenspad is wankel, heeft zijn grillen en steeds voortijdig slaat het noodlot toe. Ook nu vindt men in Kootjebroek, na jaren, geen reden om de rampspoed te verklaren.…

Je zal toch maar een sportliefhebber zijn Met passie voor de Tour en voor de Spelen Emoties van de sporters willen delen En nieuwtjes willen horen bij de wijn Dan is je noodlot – heel veel jaren reeds - Te moeten kunnen leven met Mart Smeets zie ook: www.gelegenheidsdichter.nl…

Haar dromen overvleugelen de adelaar meevliegend over de horizon eindeloos in verre verten Vrij als de schaduw van de wolf fluisterend in de wind ogen donker met glans van een panter Eenzaamheid haar noodlot Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

de macht greep als held Al ziet Hij hoe steden zich dankzij gebeden versierd zijn met kerken en kloosters met klerken Hij lacht om de blinden moest een jezus vinden kent fatum noch noodlot noch bijbels gebod…

het noodlot spreekt tegen de uitvaart in mijn hoofd alsof het breken zal een kind opent er een septemberroos uit verlangen en sluit het voorvertrek vanavond zal ik je lichaam vlechten tussen de lakens tezamen met je zoete stem ik kan niet meer terug zelfs niet in dit vers…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

Het is een kans van één op de miljard Als je gezellig rauwe oesters eet Doch ongemerkt heb je een virus beet Waarmee je per abuis het noodlot tart Maar voor hetzelfde geld heb je geluk En gaat je kroon slechts door een parel stuk…

Er blinkt een mes van twintig centimeter, het zwerk is zwart, het schimmig noodlot gluurt. Al was het dan, citeer ik: “in de buurt”, een duister, naamloos kwaad bedreigt Jan-Peter. Laatst, toen hij in de buurt was van Roermond, liep dáár ook iemand met een snoeischaar rond.…

de stormachtige wind doet buigen maar niet breken ze snelt voort haar voetstappen klinken hol in de stille straat buiten adem komt ze aan op haar bestemming waar het noodlot haar ontmoet ontlopen kan ze niet haar kreet gesmoord in het huilen van de wind…

Gewoon als een gevonden noodlot dat kerkhoven dankbaar maakt en rouwende tranen opspaart op de dagen dat ik het heden begraaf en wachtende ogen kijkend rouwen naar een vreemdeling die steeds op hen wilde lijken.…

Te hard gestart, het noodlot getart Het is maar een hobby, godzijdank……

Kinderstem Als vage gestalte in de vuurgloed van groen duister schemer het noodlot slaat hard toe door de donk're werkplaats zwart in zijn gloed waart de demonische godheid in het vuur van het lijden d'eenzame stem van het kind treft mij diep…

op zichzelf een eigen rage Al moet ik zeggen dat uw dichtersgeest - ik zeg het luid, hardop, en niet bedeesd - soms blind is, maar ook af en toe très sage dat is te zeggen, tot de Moyen-Age Een dichter heeft respect voor oude talen van Sanskriet tot Assyrisch Babylonisch van Lineair B tot Attisch en Ionisch Latijn van Caesar…

lokaal Geen brugger die daarvan al 't fijne weet Noch tweedeklassers die het ooit iets deed Hun kennis is daarvoor nog marginaal Ze werken met de leergang van Fortuna Waarmee ze taal en woordenschat verrijken Je kunt er met de bovenbouw naar kijken Want ook klas drie leert uit cahiers - van Roma Pas in de vierde krijgen ze echt les Na Caesar…

tel de kopjes maar na bedoeïnen en asceten van Den Haag tot Kinsjasha Het zwarte goud van de wielrennerij Ultieme tovermiddel ze zingen zo blij Ko - of - fie Ko - of - fie een moeilijke fase in een krisisberaad buiten beeld staat de neutrale thermos paraat Ko - of - fie Ko - of - fie waar Armstrong op de maan enkel naar smachten kon wat Caesar…

Doen zij zich in hun noodlot schikken, samen straks te sterven hand in hand.…