Alle inzendingen over DICHTER OR WOORDEN OR GEDACHTEN

het pijnlijkst zijn de woorden van de dichter die hij heeft verzwegen maar beter dat dan de woorden die we zijn vergeten…

zijn woorden interpreteert de dichter is een eenzaam man één in zijn soort hij ontbloot de emoties keer op keer met elk verschillend woord…

betreden we onbekend terrein bij elke verbazing dansen voorspelbare wolken op onbeschreven hoogte ligt er adem op daken dichter dan mist ijlen woorden na achter omzoomde muren wachten en vergeten we met de wijzers mee bewaren we onszelf en alle dingen die er zijn om tijdens afwezigheid zo mogelijk zonder bezwaar een gedachte…

Op uitnodiging van de koning kwamen ze langs: armoedzaaiers, geluksvogels, betweters, dichters, huisvrouwen, vlinders van de Waarheid. En ze aten, dronken, zongen de woorden uit hun longen, praatten, lachten, zwegen, deden de ogen dicht, omdat ze deze niet geloofden.…

dansende verblijven zo een mens, De dichter het eens zelf wist te schrijven…

Aldus wie zijn geluk in 't noden van een teken gelijk een geurig brood meewarig-blij durft breken, en nut de zuurste zemel-korst in heil'ge waan; om bij het heil dat weende en 't vreemde leed dat lachte, en in de hoede van uw deemstren, o Gedachte, eens, als een schone vraag, glim-lachend heen te gaan.…

in het waarom de wolken drijven, de aarde nat van het nachtelijk verschijnen tuur ik versmalt naar de woorden die voor me opdoemen zoals de mist van staar zich opnieuw lenst naar het werkelijk ervaren mede-dichters, velerlei namen samen op weg, zoals het tuig het zeil en mast gebeuren het roer beminnen naar de vrijheid die we dán toch…

ik ben dichter dichter bij de kern verder van antiek en dichter bij modern modern past beter veel beter bij mij en ook veel beter bij deze maatschappij meegaan op de golven meezwemmen in de stroom maar niet afwijken van je eigen droom antiek is mooi mooi in je gedachten maar op antieke ideeen zit niemand echt te wachten…

(op een tegeltje) hier woont de dichter ook hij zal ergens moeten wonen... welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

Wanneer ballen woorden worden. Uitgeputte voetballers herstellen. Uitgeslapen dichters dichten. Hoe kunnen dichters juist dichten, zonder regels en scheidsrechters? Die vraag speelt als een kopbal, door menig dichtershoofd.…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Wie is de grootste dichter in het land, wie kan zich met de mooiste woorden meten, en ook bevestigen de dichtesband, dat wilde ze toen weten. Men ging naar Dichterscomité, die moesten het dan beslissen, wie was de grootste dichter van de twee ? Dat wilde ze zeker weten. Comité sprak heel duidelijke taal, woorden klip en klaar.…

gedichten worden niet geschreven ze laten zich schrijven ze willen zichzelf zien beleven dringen zich aan de dichter op ze willen leven brengen in bijna levenloze lijven het duizelt de dichter in z’n kop rimpelingen in een stilstaande vijver met de aan hem gegeven gedachten en flarden van woorden moet hij iets zien te laten leven en in…

er zijn dagdromers en dichters de eerste blijft dikwijls hangen aan een illusie de dichter zoekt naar de bruikbaarheid van woorden die gevoelens zullen vertolken van dat wat hij ervaart de combinatie dagdromer/dichter geeft echter een totaal andere dimensie aan de poëzie…

poëzie, zegt de dichter tegen mij is het licht dat het duister ontsluit is het vuur dat jaagt langs mijn huid is de vrouw die ik begeer is het kind waar ik van leer poëzie zegt de dichter in mij heeft geen woorden nodig verdraagt alleen het woord dat stilte spreekt…

maar door 't vinden van de woorden raakt de dichter enthousiast Lejo van Kuijeren…

aqui vive en poeta (op een tegeltje) hier woont de dichter want ook hij zal ergens moeten wonen... welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

woord meer adem had en als je aan mij vraagt waarom ik van je houd dan hoop ik dat de last van al mijn loze woorden niet zwaarder weegt dan licht dat deze hemel klaart dan hoop ik dat elk woord dat windstil is gebleven het zwijgend goud is in mijn droogvallen dan wou ik dat ik dichter was dichter was bij jou…

Gedichten zijn eigenlijk gedachten Maar soms met onbegrijpelijke krachten Zij kunnen vlijmscherp zijn of pijn verzachten Zij brengen voor de geest verhitting, bezinning of verkoeling; maar altijd heeft de dichter een bedoeling; gebruikt hij woorden, heel dicht bij elkaar gebracht in samenhang vertellend over ’t algemeen of over iets uniek…

Lekkende gedachten ontmaagden witte regels met vallende woorden naast verdampen als nooit bestaan schaduwen bezwijken bij beweging tussen verlangen en hoop het went emotie en verstand in rivaliteit ritme en klank wissen en laten de pen de hand de schrijver de dichter bevrucht willens en wetens schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk een chaos…

Ik herinner me nog goed hoeveel beter ik me voelde opgewassen tegen de verliederlijking die zeker in een zanger of een dichter aan een half woord al genoeg heeft; het bederf dat ons in stand houdt Je wordt gauw te oud geacht om volwassen te worden, nu de geest al generaties plaatsmaakt voor zoveel gezond verstand, dat een mens, een wonder…

Een dichter die openstaat voor alles die husselt met woorden en zinnen zal eens op een dag een ingeving krijgen en opnieuw zijn eigen woorden beminnen.…

sprekende dichter…

De dichters komen terug door de slavenpoort -- Met vrije woorden.…

Weet je nog hoe jij mij ooit neerschreef zelfs voordat je me las en ik dacht dat jij een dichter was hij kijkt mij aan en leest me terwijl hij naar de woorden van een vergeten dichter zoekt…

Hij stroopt zijn mouwen op, en kruipt dichter naar de microfoon, zo verstomt een licht geroezemoes, gesticulerend zet hij zijn woorden kracht bij.…

wat doet de doordraver op het dichtersveld anders dan piet lutten zich zelf oppoetsen met fragiele woorden van echte dichters met gevoelens dichters zij zoeken worden bezocht door woorden om secuur te verwoorden wat krinkelend dicreet hun binnentuin beleeft de doordraver oh neen hij draaft 'r dwars door heen navrant gescheurd …

woorden wevend weergegeven als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom... hoe wrang…

Soldaten het buskruid, zo ‘t behoort, gelaten, en Dichteren het woord! ----------------------------------------------------------- twee reken: twee regels is niet gemeen: is geen gemeenschappelijk bezit zijt gij bron: indien gij bron zijt dezen die: zij die heur: zich…

Ik heb alleen de woorden, gij de geest, En zoveel als geest meerder is dan woord, Is in dit werk meer dat aan u behoort Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest.…