Alle inzendingen over Dagen OR Antwoorden OR Vragen

Als ik huil om alles en niets mezelf niet meer ken een antwoord zoek op vragen zeg jij dan niets. De wind zachtjes tegen me fluistert omdat hij kent mijn onmacht, weet dat niemand me helpen kan. Als op een dag de storm luwen zal ik het antwoord voor mezelf heb gevonden is ook mijn berusting bereikt.…

Troost mijn hart in bange dagen als het uitzicht neerwaarts is wees een antwoord op mijn vragen vol met twijfel en gemis Vang me als ik dreig te vallen ontcijfer de oplosbaarheid van mijn verwarde getallen de beloning is mijn dankbaarheid…

Gun me, gun me maar even na te denken over je vraag natuurlijk ga ik antwoorden maar nog niet meteen, nog niet ik wil er even over nadenken gun me, gun me maar even en antwoord niet op de door jezelf gestelde vraag voor mij ik ben jij niet, jij ben ik niet mag ik er even over nadenken gun me, gun me maar even bespaar me je spreektemperament…

De dag waarop ik stop met vragen Is de dag waarop ik sterf Want ik wil het weten De gedachten in mijn hoofd kan ik niet meer verdragen Je vraagt me waarom Waarom ik het antwoord niet weet En dan geef ik je een kus op je voorhoofd Je lacht me dan uit en laat me verbaasd achter wederom Ik vraag het je elke dag Dan draai jij je om Maar dan…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

soms heb ik van die dagen, dan wil ik de tijd even vertragen. een boodschap in wijnfles in golvend water gooien, hopend dat ik iemands vlinders kan laten ontdooien. soms heb ik van die dagen, dan wil ik antwoord op mijn vragen.…

ik al niet groot En al 3 centimeter gekrompen Maar het hoofd weet ik nog steeds te buigen Ook nu woon ik weer in een veel kleiner huis Van mijn appartement van 130 m2 naar 60 samen Oh wat was ik gelukkig in die grote ruimte Dansend en sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag…

durfde het risico niet dragen een nieuwe afwijzing te horen, nog meer willekeur voorzag, ach het werd nooit als tevoren maar was er wel die ene dag stil, alleen, verloren, ben zacht en sluipend weggegaan, zonder ooit antwoorden te horen op vragen niet gesteld.…

groot of klein weet waar al de antwoorden op die vragen te verhalen zijn maar wie weet krijg ik de antwoorden toch onverwacht alsnog…

Vraag ik als antwoord Waarover zwijg je?, Vraagt ze dan Wat heb ik te verzwijgen?, Vraag ik mijn antwoord Ben altijd open geweest, En dat weet je In vriendschap opgedragen aan Jannie Jansen…

Voor mij een vraag en niemand zal het weten, Zoiets valt niet te meten. Maar toch blijf ik vragen, Wachtend tot een antwoord komt dagen. Wachtend op iets wat nooit zal komen, Dus laat mij maar verder dromen….…

De stilte fluistert woorden gegoten in kristal De stilte breekt de kleuren van iedere dag die komen zal. De stilte vraagt een antwoord op vragen die vergeten zijn. De stilte draagt ons schuldgevoel De stilte doet zo’n pijn!…

zoveel vragen onopgelost in haar tollend hoofd onwerkelijke waarheid ongegronde twijfels onontwarbare ervaringen zomaar vullen ze haar dag geesten, spoken en verzinsels maar geen die een antwoord brengt slechts meer verwarring en tweespalt tot plots...…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ik fluister vragen om je hart te spiegelen; dat is mijn antwoord.…

Een vrijdenker denkt aan vragen, de antwoorden -- wil hij niet horen.…

Gedachten en vragen die elkaar steeds antwoorden met een lome twijfel. Van langzaam wachten dat niets verdeelt en niets beweegt. Van mezelf en de spiegels die niet spreken omdat ze niets nieuws ontdekken en de woorden niet verdrijven of om een echo vragen als de regen valt die de dagen hun laatste kleuren ontneemt.…

reeds slaat de klok haar eerste slag zij sluit de dag de laatste van het jaar de tweede slag herinnert aan wat was en aan de vele vragen waarop de tijd haar antwoord gaf dan volgen al die slagen die ons doen denken aan de vragen die niet beantwoord zijn en aan de vele dingen en gedachten die al zo lang op daden liggen wachten…

gaat het goed vraag je en ik weet even niet wat ik zeggen moet verstoord antwoord ik natuurlijk, lief natuurlijk gaat het goed maar eigenlijk weet ik niet wat ik je anders zeggen moet lief, veel liever vraag je me naar mijn pijn en mijn verdriet alleen dan weet je het antwoord niet......…

elke traan weerkaatst haar glans in het verdriet van vragen waar ooit een antwoord lag ze omhelzen de pijn in jouw glimlach ontstaan alles was leven niets, zou vergaan tot het zuchten gehoord jouw toekomst vertaalt de dag na morgen niet meer haalt…

Soms, wil ik gewoon antwoord op de vragen die ik niet durf te stellen…

het is veel wat er van buiten op ons afkomt heden ten dagen met al die vragen die blijven knagen om een antwoord vragen en het zijn er vele die sterven maar die het coronavirus erven sterven veelal alleen ik zet de televisie uit sluit het venster en de deur voor de adembenemende corona geur en gaat zoeken in het…

Haar vraag: Ander woord voor handboeien Zijn antwoord: Trouwringen...…

was het antwoord op mijn vele vragen…

Een nee heb je een ja kan je krijgen Maar hoe doe je het en op welke wijze Hoe kan je een simpele ja verkrijgen Gewoon door te vragen en te kijken wat het antwoord is Als je niks aan een ander durft te vragen Is er veel wat je in het leven mist Een brutaal mens heeft de halve wereld Als je zwijgt heb je helemaal niks Durf je vraag te stellen…

vragen rijzen en gaan antwoorden komen in verschillende gedaanten soms totaal onverwacht soms kun je ze slechts dromen zoals die ene vraag aller vragen over waar we vandaan komen of waarheen we mogelijk ooit zullen gaan het blijft echter een gegeven dat je op sommige vragen de antwoorden pas zult weten door ze te beleven…

Dikke donkergrijze wolken omringen de ziel van mijn gedachten Mist vervaagt mijn zicht naar duidelijk aanwezig licht Zwarte dagen, witte nachten Glimlach kopje onder in een zee vol vragen Wind stil om te laten wat het is om niet te weten wat ik mis Witte nachten, zwarte dagen In mijn hoofd voel ik de vragen rennen grijze vegen wissen…

De dagen praten weer vandaag zo lang de stilte vastgehouden in een wedstrijd zwijgzaam is. In mijn buik lag jij te wachten. Languit gestrekt over vragen, zo zij onaangenaam blijven zouden. Door het woud aan twijfels heen bereikte ik het zeggen, mijn lief: ‘de antwoorden heb je al’.…

de waarom-vragen botsen tegen harde muren kaatsen terug, botsen en botsen weer geen antwoord nooit een antwoord opstandig smijten met kletterende woorden adviezen worden keihard weggeschopt geen antwoord nooit een antwoord monden schreeuwen: waarom!…