Alle inzendingen over Deemoed OR wijsheid

Filosofen begeren wijsheid. Politici weten wel waarom. Socrates verwondert zich. Hij wist wat wijsheid was. Een Socrates ziet alles. Weet van niets.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Die nacht van zelfvernedering van deemoed aan de dodensponde in een gestage preveling; "vergeef mijn zonden." Van pogen, dat mijn leven, al mijn zijn ik u uitgeven konde en woorden mij niet kwamen dan "vergeef mijn zonden."…

mogen vreemde ogen dwingen in afhankelijk zijn kennen baarden en sluiers slechts het ware uit de woestenij oog om oog is niet van deze tijd strijdt tegen alle menselijkheid toch dient de linkerwang zich niet van harte aan als rechts geslagen wordt vergelding doet weer opgang als deemoed is vermoord…

wilde zo graag een heilige zijn gedragen worden met baldakijn goedheid stralen uit handen en ogen de voeten gekust in deemoed gebogen een kathedraal met mijn naam missen en wierook tot meerdere faam maar het vlees was zo zwak en mijn zonden te groot was aardser dan hemels helaas te klein voor die troon…

Ach Venus, jij allermooiste waarom durfde je niet beleefd te liegen – wat iedereen zou doorzien? Had Moeder laten winnen die immers in het hart woont – moeders verdienen meer dan wie dan ook liefde en eer Had Verstand laten winnen dat in het hoofd waakt, of slaapt – het is beslist het hoogste goed dat een mens eigen is…

Starend op de blaren zittend na een leven vol bedrog eindelijk voor zijn rechter smekend maak het niet te grof langzaam zal de dood nu komen het angstzweet parelt op zijn hoofd hij denkt aan God aan loze kreten ziet alles duidelijk zijn verleden heel deemoedig vraagt hij: "doe het snel"…

Maar wie in deemoed zich ontvouwt herkent het: helder en vertrouwd.…

deemoedig buigen als het riet door tegenslag zorgen en veel verdriet probeer het te vergeten met de komst van de vergeet me niet zweef verder als de wolken aan de lucht die geschrokken vogel op de vlucht naar morgen weet jezelf in het nieuwe jaar geborgen probeer je rug te rechten luister naar het ruisen van het riet…

ijle tonen van gezangen sturen beden naar omhoog donker draagt geschraagd door wierook in spiralen genoegdoening deemoed heeft handen gevouwen in goddelijk vertrouwen op goedertierenheid kerken raken we kwijt ook zonder pilaren en muren kunnen wij vraag en gebed direct naar de hemel sturen…

De weg van wijsheid gaat uit van eigen wijsheid en die van alles. De wijzen wanen zich wijs ondanks ellende, dat is niet zo gek. Och, die verwaanden, ik wil, dat ze genezen, daar hoop ik maar op.…

de kist glijdt over de deinende deemoed van de kabbelende mensenzee ik had overal vrede mee: het regelmatige spelevaren het onverwachte zwerven het reven van je gelijk toen ze uit het schip trokken en jij moest vergaan waren het niet de koude orka’s die het stuifwater opkolkten maar de witte golf van zonen…

In zijn wijsheid sprak een rechter met gezag: "ook moordenaars moeten, als zij dat vragen, vrij hun woonraad naar elders kunnen dragen. Geen OM dat daarvan nog wakker liggen mag." De rechter door (eigen) wijsheid in slaap gesust, droomt zachtjes nu, zich van geen kwaad bewust.…

de oudheid van nu was de wijsheid van vroeger niet meer noch minder!…

Ik heb een rivier gevuld met tranen die ik om jouw gelaten heb wanneer mijn sterven met rasse schreden nadert laat mij dan verdrinken in het water van mijn deemoed als jij hier niet meer bij mij wilt zijn dan hoop ik dat ik je in de hemel weer in mijn armen mag sluiten de tijd heelt voor mij geen wonden, slechts het sterven…

Onstuimig ongeduld Plette het onderliggend gras, Sprieten bogen voor zoveel Passie deemoedig het hoofd - Nu het vuur gedoofd is En jij verdwenen bent, In zijn rook bent opgegaan, Groeit nieuw gras op de plaats Waar onze hartstocht tot bloei kwam, Liefde die haar eigen plaats niet meer kent…

De wijsheid van de man was ongewoon: z'n denkniveau ging elk verstand te boven. De woudreus in het bos der filosofen verwachtte ook hetzelfde van z'n zoon. De appel van de boom der wijsheid kwam ten val. Hij viel vlakbij de hersenstam.…

Je gulheid wijsheid blijheid je kracht wat men ook van je verwacht je lacht.…

dek me toe, Osaya bevang me met je adem van hars sluimer in de drang van stilte draag me over aan de goden van weleer het is nacht, Osaya de sterren deemoedig bewaren het geheim van ons verlangen de wind zwijgt over ons lot beken, Osaya hier in het zand van de gestrekte woestijn tieren geen leugens hier is alles waarachtig en…

wie maakt het altaar schoon verlost ons van de religieuze droom dat mensen met gods hand onfeilbaar zijn hoe lang houdt dit nog stand als liefde wordt gebonden aan een eeuwig trouw ook zonder dat ik van je hou waar kindernaakt geschandvlekt wordt door hem die deze onschuld juist bewaakt wanneer zal deemoed weer in kelk en hostie…

was op reis en genoot de liefde van anderen maar ook de dood was heel dichtbij en hand in hand begreep ik het verband van duizenden en één vanaf haar eigen hoogte blonk een kleine ster alleen een krachtige verschijning en een helder blad bracht eindelijk nieuw leven na een zuiverend bad dat ook aan duizenden en één door deemoed…

onmiskenbaar ook niet uw WIJSHEID respecteren...…

de avond tuimelt roze flamingos kleuren de lagune aan de hemel palmen wiegen op de wind blauw wordt groen groen stil zilvergrijs witte huisjes knielen deemoedig als devote nonnetjes op de bidbank van het strand stilte kruipt genadig tussen hopeloos gestrande schelpen de zee knabbelt aan de droomkasteeltjes van nat zand…

Mark Rutte gaat deemoedig door het stof Hij heeft alwéér excuses aangeboden De vorige regeringsperiode Met Wilders, dat bleek achteraf een sof Het weer, uw man of vrouw, het schorriemorrie U baalt, geef Mark de schuld, hij zegt wel; 'Sorry.'...…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

het klinkt als een klokje luidt hoge tonen sprankelt de lucht met verwachting dwarrelt omlaag in een flard raakt mijn ziel en mijn hart donker genot mensonterende passie kleinerende lust de schaduw van mensen verdonkert het licht van de wijsheid vermindert zijn goedheid verwatert tot smart ik wil terug naar die wijsheid…

'k Zie 't en zeg, deemoedig trots: Agnus Dei, klein lam Gods.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…