Alle inzendingen over Diamantair OR Partner OR Liefde

moet je missen de arm van je partner zijn kloppend hart dat niet voor eeuwig blijft…

de eerste tonen braken je verlegenheid je zag niet anders dan genegenheid in ogen die je volgden in het vonken van magie vergat je het publiek jullie schitterden als sterren aan de hemel liefde in mimiek je lichaam was muziek en danste op een melodie die alle mensen raakte en hen tot partner van je maakte ze lazen op je stralende…

Conclusie: „Liefde is strijd. Zowel met je partner als in jezelf.”…

Voor het leven als partners door geverfde deur die danig gesloten, open staat Daar jij in al jouw onschuld als vogel de balts jouw rug toekeerde…

En dat het zo'n toeval is als je in de liefde als je in je werk een geschikte partner vindt alsof we ruimtereizigers zijn met veel te weinig gewicht om elkaar aan te trekken…

Afkeer van aandacht geeft doorslag bij kiezen tussen princes en kikker; ik kies als partner de kikker woon op stand in de hofvijver…

als je partner op sterven ligt en het leven aan je voorbij flitst waar sta je dan nog bij stil ? ik schrijf dan jouw laatste gedicht gespitst op een laatste wil…

is slechts uitstraling kan hier evenaren nu komt het echte ik naar voren de ideale partner in dit leven ben jij, die begrijpt wat ik bedoel…

Maar hoe zwaar het soms ook is spreekt het orakel Echte liefde overwint alles en Samen versla je ieder obstakel... René’s Gedichtenhoek...…

De aanklager staat voor de gedaagde zijn blik strak gericht op de ondervraagde. De jury bestaat uit een mengeling van gevoel; deze is zich terdege bewust van zijn doel. De gedaagde heeft het hart van de aanklager gestolen, haar genegenheid jegens hem niet langer verscholen. Gelaten en gevleid hoort zij zijn eindpleidooi aan, ze wil zelfs graag…

jij bent mijn fundament ik bouw alles wat ik wil op jou zelfs mijn vele luchtkastelen...…

Niets… nee; niemand kon me nog verrassen tot jij mijn verdorde hart dorstlessende liefde schonk. Als een geschenk aan mij gegeven gaf ik je vorm in woorden en letters. Wanneer ik jou niet had leren kennen zou ik mezelf nu niet meer herkennen.…

iets van mij zich in jou herkende iemand voor de spiegel staat naar de grijze lokken staart een kleurspoeling echt nodig niet zomaar meer een modegril je kijkt hoe de hand omlaag wijst, prikt, tikt en keurt ziet de borsten, buik verward haar om schamel naakt twee handen in elkaar op navel diep in mijn put was jij er altijd een weg naar…

ik vond je leuk ik vond je hart ik denk dat jij mijn vondst bent!…

het lijkt als gisteren snijden in de huid het schrijven dat pijn onlosmakelijk met leven is verbonden en dat wij zelf kiezen om te lijden of te leren dat het er niet toe doet zolang jouw stem die van mij oproept en rolt over het vlakke land als de donder de bliksem kan niet zonder jouw gezicht net als ik en jij draagt jouw sluier…

Het is winter m'n lief Enkel ijsbloemen kan ik voor je plukken Aan raam en ruit door vorst aangeraakt Maar ons vuur heb ik Zoveel eerder aangemaakt al zoveel seizoenen geleden Sneeuwzomen hebben we plat getreden Daar onder schuilen lenteklok & madelief.…

Niet langs de linden zal ik je leiden Bij gebrek aan linden zul je me Onder geurende peppels vinden Met hen zal ook ik fluisteren en je inwijden In de geheimtaal van gelieven Gedecodeerd in een handomdraai.…

Laten we alles laten rusten Geen olie op de golven gooien Zelfs... hartje winter ontdooien Herinneren dat we elkaar -in 't voorbijgaan-kusten In de nek op de lippen en de vingertoppen We waren niet te stoppen als een waterstroom op weg naar zee.…

Je bood het aan op je hand een vage vorm was te zien je stopte het in mijn mond Lippen op elkaar tot ik slikte de wellust uit mijn oren droop in mijn ogen enkel passie nog Er was geen weg terug behalve dan tussen jouw benen door en later keken we samen naar het licht dat onverwacht uit de aarde kwam…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

Lang geleden hield ik van zachte borsten ronde dijen en billen de smaak van bloed Zij heeft mij weer ontmoet volstrekt onnodig op zoek naar een Kerstgewaad, dat op elke feestdag past Mooi is zij het meest als staand, gevuld naakt een engel met het geslacht van een ongevederde god Zij heeft mij naakt het liefst Voor haar sta ik met…

jouw openheid geeft mij alle ruimte meer heb ik niet nodig…

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

Alsjeblieft droom, in mijn droom leef in mijn hart, in dieper voelen en blijf bij me, door de nacht met onvoltooide dromen en vragen is het een gevoel, diep in onszelf waarmee we samen waarheid baren.…

Ik mens me wens me ben ze hoop en bang ze sterk en vang ze Ik mens me wens me ben ze mens me…

Totaal onverwachts kwam je in mijn leven. Ik het vertrouwen een beetje kwijt, overrompelde jij me met je stem, je prachtige donkere ogen, die mij zoveel gevoel doen geven. Je leert me om anders te kijken naar mijzelf. Je laat me weer geloven. Langzaam begin ik weer te leven, mijn allerliefste schat. Jouw laat ik toe, om voor mij te zorgen…

De klok tikt het zonlicht maan plafond het morgenstond mond, hou die ruw geeft, zweeft mijn meeuw als jij morgen wordt…

Een zee wilde ik altijd zijn, niet de grootste misschien, maar toch een zee met heel veel golven, die beuken over rotsen en teder het strand strelen. Een thuishaven zijn, voor wie weet, de zeemeeuw, die gelukkig mee wil deinen op het ritme van mijn zee.…

Zij zegt dat ze liever alleen te veel pijntjes van binnen zij zichzelf niet meer kan zijn zodra iemand bij haar aanwezig is Achter niemand wil zij zich verschuilen moet op zoek naar waar het stil kan zijn zichzelf opnieuw ergens kan ontdekken worden kan wie zij wil ondanks alle pijn…

Er speelde zich veel af in mijn leven er bewoog veel en ik spande me in om deelgenoot te worden van het leven in al haar facetten wilde ik beleven wat jij meemaakt wilde ik denken en voelen hoe het leven jou had gemaakt.…